Thread by @XanderKoolman

1/ Economie/stelsel-ethiek vs moraliteit (IC-)verpleegkundige: casus Covid

Belangrijk, complex en vrijwel niet te versimpelen zonder de werkelijkheid geweld aan te doen.

Een draadje.

2/ Ik begin veilig bij economen die veelal vanuit het utilitarisme vertrekken.

Als beleid A meer nut/geluk oplevert voor de groep dan B, dan is A beter.

Wat als sommigen slechter af zijn? Al of niet compenseren is aan de politiek. en.m.wikipedia.org/wiki/Kaldor%E2…

3/ Het uitruilen van gevolgen, zoals gezondheid tegen economie, vinden economen minder problematisch.

Beide dragen bij aan een gelukkig leven, en mensen maken dagelijks keuzen waarin beide worden uitgeruild. Waarom kan dat niet op beleidsniveau?

en.m.wikipedia.org/wiki/Cost%E2%8…

4/ Het wordt al lastiger wanneer sommigen niet te compenseren zijn bijvoorbeeld omdat ze als gevolg van beleid sterven, denk aan gladiatoren in het Romeinse rijk, of de slachtoffers in Hiroshima tijdens WOII.

5/ Bovenstaande voorbeelden maken duidelijk dat consequentialisme/utilitarisme niet zonder problemen is.

Toch is de meest dominante manier van denken bij het maken van beleid op stelselniveau.

Vrijwel niemand beweert dat het meeste geluk voor de groep als geheel, irrelevant is.

6/ Daarmee is de manier van denken van economen bruikbaar voor beleidsmakers.

Maar er is meer, bijvoorbeeld de ethiek van hulpverleners.

Daardoor kunnen beleidsmakers die sturen op een hoger niveau van besmettingen, hulpverleners in een 'onmogenlijke positie' manoeuvreren.

7/ Hulpverleners zijn gericht op hun patiënt. Het gaat daarbij om het individu, en minder de groep. Dat zie je bijvoorbeeld terug in de artseneed en de medische ethiek.

medscape.com/courses/sectio….

8/ Kijk deze bijzonder goede video over het werk van de IC-verpleegkundige tijdens deze Covid-crisis:

Zonder dit in te voelen heeft verder lezen geen zin. Kijk deze 15 min alsjeblieft. nytimes.com/video/opinion/…

9/ Wanneer beleidsmakers sturen op IC-capaciteit impliceert meer inzet en overgave van verpleegkundigen op de IC, meer capaciteit, tijdelijk minder strenge maatregelen, meer besmettingen en dus meer Covid-sterfte.

Dat bijt hulpverleners:

https://twitter.com/XanderKoolman/status/1362356711495983108?s=20

10/ Is het OK voor consequentialistisch denkende beleidsmakers om van hulpverleners vragen om op IC-afdelingen te gaan werken en zo meer besmettingen en sterfte mogelijk te maken? Vanuit een strikt consequentialistisch perspectief wel, totdat de verpleegkundigen ermee stoppen.

11/ In mijn onderwijs gebruik ik de gedwongen gladiatoren gevechten voor vermaak als problematisch voorbeeld van utilitarisme, maar hier plaatsen we vele hulpverleners initiële en reactieve 'morele nood', en daar worstel ik mee. zorgethiek.be/2015/04/morele….

12/ En nu lijken verkiezingen aanleiding tot extra versoepelingen, meer besmettingen, meer ic-opnames etc. die mogelijk worden gemaakt door de inzet van onze hulpverleners.

Ik hoop zeer dat er niet zoiets is als PTSS voor onze hulpverleners.

https://twitter.com/mzelst/status/1364540451743813632?s=20

PS: Mijn persoonlijke worsteling vloeit deels voort uit mijn achtergrond in de welvaartseconomie zoals gebruikelijk in de gezondheidseconomie, en mijn opvoeding door twee hulpverleners waarvan een verpleegkundige is.

PS2. 4 mei 2020 schreef ik dit als waarschuwing voor collega-economen:

https://twitter.com/XanderKoolman/status/1257222742765719553?s=19

PS3. @aboutanurse beschrijft hier het contact met een patiënt die het overleeft heeft.

https://twitter.com/aboutanurse/status/1365313319792496645?s=19