Thread by @JaredDiam

١/٩ خانواده چارلز داروین دوست داشتند که او پزشک شود و تحصیلات خود را هم در این زمینه آغاز کرد، اما علاقه چندانی نشان نداد. پدرش او را به یک مدرسه مذهبی فرستاد تا عالم دینی شود، اما کنجکاوی او به راحتی اشباع نمی‌شد، و فعالیت‌ها و مطالعات متنوعی از جمله در گیاه‌شناسی و جغرافیا داشت

٢/٩ تا اینکه به توصیه یکی از دوستان به یک سفر علمی رفت، سفری که دنیا را تغییر داد. او همچنین با بیش از ٢٣٠دانشمند در زمینه‌های مختلف مکاتبه داشت. این مثال در کتاب Range ذکر شده که آدمی نباید خود را محدود به یک زمینه و رشته کند و اجازه دهد ذهن و کنجکاوی او در دنیاهای مختلف سیر کند

٣/٩ از راجر فدرر و تایگر وودز مثال می‌زند که چگونه دو مسیر متفاوت را برای رسیدن به اوج موفقیت طی کردند. پدر تایگر وودز از کودکی او را کنترل می‌کرد و تحت تعلیم بود، اما پدر مادر فدرر اصلا تصور نمی‌کردند که او روزی در ورزش به موفقیت برسد، و راجر چندین رشته مختلف را دنبال می‌کرد.

٩/۴ از کانمن نقل می‌کند که تجربه و مهارت در برخی رشته‌ها که الگوهای تکرار شونده با قوانین محدود و ثابت دارند، کارآمد است. اما عرصه‌هایی مانند سیاست و بازار مالی جایی که قوانین تغییر می‌کند و شرایط پیوسته دگرگون می‌شود تجربه کارآمد نیست.

٩/۵ حتی تجربه می‌تواند باعث اعتماد به نفس کاذب نیز شود. پزشک نیویورکی را مثل می‌زند که مهارت ویژه‌ای در تشخیص تب تیفویید با لمس دهان بیماران داشت، حتی قبل از اینکه بیمار علایمی بروز دهد. اما در واقع دست او عامل انتقال بیماری بود. طی دهه‌های گذشته، بررسی‌های بسیاری نشان داده که

٩/۶ هر ١٠سال به طور متوسط IQ آدم‌ها٣واحد افزایش پیدا کرده، (اثر فلین). نویسنده این رشد را از درک بهتر مفاهیم انتزاعی، قوانین و الگوها ناشی از پیچیده‌تر شدن دنیا می‌داند. به عبارتی قدرت تصور و تخیل آدمی پیوسته رو به افزایش است و آزاد گذاشتن این توانایی می‌تواند کلید موفقیت باشد.

٧/٩ تغییر نگرش و احوالات آدمی سیر طبیعی گذر عمر اوست که تاثیر بزرگی بر آرزوها و اهداف زندگی او می‌گذارد، در نتیجه خواسته او و شغل و حرفه مورد علاقه هم می‌تواند تغییر کند. نوع رفتار کودک لزوما پیش‌بینی کننده رفتار او در بزرگسالی نیست.انتخاب یک هدف در نوجوانی و برای تمام عمر

٨/٩ خود را مقید به آن دانستن مانند این است که فرد با اولین عشق خود ازدواج کند. در دنیای امروزی تغییر حرفه و تخصص به تدریج به امری پذیرفته شده تبدیل می‌شود. پیام اصلی کتاب پرهیز از تمرکز برای تخصص در یک زمینه خاص است و به گسترده کردن مهارت و دانش توصیه می‌کند.

٩/٩ از نوازنده‌ها ‌و نقاش‌ها و ورزشکارانی مثال می‌زند که در چندین ساز و زمینه و رشته مهارت داشتند و این تنوع باعث شد زمینه مورد علاقه خود را بیابند و عملکرد بهتری داشته باشند. این افراد شاید دیرتر به اوج موفقیت برسند اما خلاقیت و انعطاف بیشتری دارند.

نوشته قبلی از همین کتاب

https://twitter.com/jareddiam/status/1355030957980438532