Thread by @overlistener

1/ Beste Nadia,

Waar ik me steeds voor inzet is de nuancering. Het neerzetten van een completer beeld. Ik verzet me net zo hevig tegen het beeld dat moslims terroristen zijn als tegen het beeld dat er helemaal geen problematische toestanden binnen de moslimgemeenschappen zijn.

https://twitter.com/NadiaEzzeroili/status/1368905609429520385

2/ Ik strijd steeds voor de nuances die het beeld completer, maar tegelijkertijd complexer maken, want waar de zwart-wit tinten makkelijk behapbaar en lekker overzichtelijk zijn, vergt het grijze gebied veel meer inlevingsvermogen en denkkracht.

3/ Het onderwerp in casu is ongelovigheid en daar heb ik gisteren een genuanceerd draadje over gedeeld. Ik zou een dergelijk draadje bijvoorbeeld niet kunnen delen als het zou gaan over queer moslims.

4/ Want ik ken persoonlijk geen enkel verhaal waarbij families eruit zijn gekomen en ik ga ook niet doen alsof ik die wel ken. Ik ken ze echter wel bij ex-moslims en ik vind dat die ook zichtbaar moeten zijn.

5/ De ex-moslims die ik ken en spreek ergeren zich aan hoe het discours er nu over wordt gevoerd, ergeren zich aan hoe families worden neergezet als spugers en onderdrukkers, ergeren zich aan de anti-islam retoriek waar het zich voor is gaan lenen,

6/ want ze zijn er helemaal niet op uit om de religie van hun familie en vrienden af te branden, maar geloven gewoon niet meer en willen slechts zichzelf kunnen zijn.

7/ Ze herkennen zich niet in dingen, maar durven zich niet uit te spreken, omdat ze bang zijn afgebrand te worden als ze nuances aanbrengen. En gezien de bagger die ik al drie dagen over mij heen krijg, is hun vrees ook niet volledig onterecht. Waar staan zij dan?

8/ Waar is hun recht op hun werkelijkheid en hun verhaal als iedereen die nuances probeert aan te brengen of zich verzet tegen de toonzetting van het discours wordt weggezet als apologeet en Diskwalificeerder van de Ander?

9/ De hele discussie ontstond over het feit dat een jonge vrouw vertelde over haar familie die haar ongelovige broer wist te omarmen en haar verhaal volledig werd weggewuifd en ik me daartegen verzette.

10/ Alsof verhalen alleen interessant zijn wanneer ouders hun kinderen verstoten. Ik vind dat die verhalen ook gehoord moeten worden. Ik vind het belangrijk dat die nuances op tafel komen, niet voor het zgn.

11/ imago van de groep, niet om de verhalen van de Lale’s op de wereld te diskwalificeren en te doen alsof het allemaal wel meevalt, maar omdat die verhalen laten zien dat het kan, omdat daaruit geleerd kan worden hoe wel het kan.

12/ Nog even over dat draadje: je stelt dat ik de ervaring van de familie centraal stel. Dat was niet mijn intentie, maar hoe kan het eigenlijk ook anders? Ik ben altijd alleen onderdeel geweest van het supportsysteem voor de ander, ik was niet degene die er middenin in zat.

13/ Ik suggereer nergens dat wat ik deelde de zaligmakende werkelijkheid is of het complete beeld weergeeft, ik pleitte er alleen voor dat de verhalen waarin families en vrienden elkaar blijven vasthouden, óók zichtbaar worden en gaf daar een paar voorbeelden van.

14/ Je suggereert tevens dat ik homoseksualiteit gelijkstel met nazisme, terwijl ik in dat rijtje angstbeelden ook een dochter noemde die zich bekeert tot de islam en geen van alle zaken met elkaar gelijkstelde qua aard, maar alleen een opsomming deed

15/ van een aantal angstbeelden die sommige ouders hebben. Je valt over het woord “kampen met” en suggereert dat ik ongelovigheid als een soort ziekte neerzet, terwijl verdriet en pijn ook zaken zijn waar mensen “mee kampen” en dat was wat ik bedoelde.

16/ Je vult van alles voor en over mij in, je cherrypickt woorden, je vuurt al drie dagen een tirade op mij persoonlijk af, maar spreekt tegelijkertijd ook over meervoud “ze” en over “moslimvrouwen die optreden als apologeten voor een misogyne cultuur”

17/ en dicht een héle rits aan intenties, gedragingen en opvattingen daaruit aan mij toe.

18/ Ik ken je niet maar voel uit de felheid van je woorden de pijn die blijkbaar dicht op jouw eigen huid ligt en die dit onderwerp bij jou naar boven haalt, en het spijt me oprecht dat jij, je partner en jouw gezin of andere dierbaren zijn onderworpen aan

19/ de dingen die je beschrijft en waarvan ik weet dat ze gebeuren, en ik begrijp en ondersteun ook de boodschap die je vertelt. Je vecht de strijd nu alleen echt over de verkeerde rug uit, Nadia.

20/ Ik wens je alle goeds en kus jouw kinderen, over wie ik het nooit zou toestaan dat zij “onrein” genoemd zouden worden, op hun ogen.