Thread by @overlistener

1/ Het begint al met de kop. Ziektes bestrijd je. De opwarming van de aarde. Hoge verzuimcijfers onder medewerkers. De hardnekkige acné waar je al sinds je puberteit last van hebt. Bestrijden doe je met iets wat ongewenst en ongewild is.

https://twitter.com/_/status/1369868922657374209

2/ Wilders bestempelen als een soort ghostbuster met een vlammenwerper die een kakkerlakkenplaag aan het wegdrijven is, terwijl het om mensen en burgers gaat, is zo kwalijk dat ik het eigenlijk niet eens onder woorden kan brengen.

3/ Wat mogelijk nog kwalijker is, is het feit dat het kan. Dat de grenzen al zo ver verlegd zijn dat van alle mensen die op een redactie werken en die dit onder ogen kregen er niet één heeft gedacht: Holy shit, wat staat daar nou eigenlijk?

4/ Wilders zelf is zijn shock effect al jaren geleden kwijtgeraakt bij mij, dus alles wat ik van of over hem lees raakt mij niet echt meer, maar deze zin kwam zo bij mij naar binnen dat ik de telefoon neerlegde en weer oppakte om iets te schrijven en weer neerlegde

5/ en weer oppakte en ik er uiteindelijk een paar uur over heb gedaan om dit te schrijven. Wat bij deze zin zo heel erg resoneerde bij mij was hoe onbeschermd en kwetsbaar ik mij als burger voel op het moment.

6/ Begrijp me niet verkeerd; ik weet dat ik hier een groot bereik heb met ontzettend veel lieve mensen door wie ik me gesteund voel, mensen die in hun drukke schema’s tijd maken om mijn ellenlange draadjes te lezen en zich uit te spreken tegen onrecht en ongelijkwaardigheid,

7/ maar at the of the day is dit voor de meeste mensen een ideologische of politieke strijd die ze kunnen vergeten als ze de telefoon of de krant weer neergelegd hebben en aan tafel gaan voor het avondeten.

8/ Voor mij gaat het hier om mijn bestaansrecht, om dat van mijn kind, van mijn dierbaren, vrienden, geloofsgenoten. Voor mij speelt dit continu in mijn hoofd en zit het als een zware steen in mijn maag die ik de hele tijd bij me draag.

9/ Aanvankelijk wilde ik dit artikel retweeten met de opmerking “Stel je eens voor dat er Homobestrijder of Jodendombestrijder stond?¨ Maar dat wil ik niet meer.

10/ Een tijdje geleden begon het me namelijk op te vallen hoe ik tegenwoordig onbewust in bijna elk gesprek een beroep doe op de empathie en het inlevingsvermogen van de gesprekspartner. “Stel je voor dat homo’s zich niet meer verkiesbaar zouden kunnen stellen”.

11/ “Stel je voor dat hier Joden stond?” Stel je voor dat vrouwenrechten..…” Ik zet er een iets meer geaccepteerde variant tegenover, in de onbewuste hoop dat er iets gaat resoneren bij de ander; een herkenning, wellicht een broer die homo is,

12/ of een dochter die veel door seksisme wordt getroffen, of dat diegene nog steeds een goed besef van de Holocaust heeft en dat het in ieder geval dichtbij genoeg komt in de hoop dat de ander mij (weer) als mens gaat beschouwen.

13/ Dit is namelijk het effect van wat extreem-rechtse populisten als Wilders doen: ze dehumaniseren. Ik ben niet langer een mens, maar de kakkerlak uit de plaag die hij probeert te bestrijden.

14/ En hij komt er elke keer mee weg door te stellen dat hij niets tegen kakkerlakken an sich heeft, het is de pláág die hij wil bestrijden. Alsof ik daarmee gered wordt van de verwoesting van zijn vlammenwerper.

15/ Wat ik echter nog het meest pijnlijke vind aan dit besef en wat ik eigenlijk nauwelijks nog tegenover mezelf heb kunnen toegeven, is dat ik zelf die dehumanisering heb geïnternaliseerd.

16/ Zijn politieke shock effect is dan wel al jaren weg voor mij, maar zijn retoriek is zelfs bij mij gaan doorwerken, waardoor ik ben gaan accepteren dat ik als moslim geen menselijk gezicht heb,

17/ en die alleen kan krijgen door er het gezicht van een andere bedreigde en gediscrimineerde groep op te plakken en ik aan de onderste trede sta daarin.

18/ Hoe vaak wordt immers de discriminatie van LHBTI- mensen aan de kaak gesteld met de opmerking: “Stel je voor dat je hier het woord homo met moslims zou verruilen?” Want waarom zou je de vergelijking trekken met een groep die nog meer gehaat wordt dan de jouwe

19/ en je daardoor alleen maar als nog onwenselijker wordt beschouwd?
Ik wil geen beroep hoeven doen op het menselijk gezicht van een ander, ik wil niet langer het leed van een andere groep hoeven "inzetten", ik wil dat míjn menselijk gezicht wordt herkend

20/ en dat die genoeg is en net zo veel waard is en ook net zoveel rechtsbescherming verdient.

21/ Soms kijk ik naar de profielfoto’s van mensen die mij haatberichten sturen of die racistische dingen schrijven en dan denk ik: je had mijn buurman kunnen zijn, of die ene man die ik voor heb laten gaan in de rij bij de kassa

22/ en terwijl ik jou glimlachend mijn beurt gaf stond jij wellicht te wensen dat ik het land uitgezet zal worden en spuugde je in je hoofd op mijn hoofddoek?

23/ Sindsdien betrap ik me erop dat ik me veel vaker dan ik zou willen afvraag bij autochtone mensen die ik tegenkom of zij iemand zouden kunnen zijn die “Ga terug naar je zandbak” of “Krijg een kogel door je kop” aan mij schrijven,

24/ of dat ze op 17 maart zullen kiezen voor een partij die mijn grondrechten wil afnemen en mij wil degraderen tot een tweederangs burger.

25/ Tegelijkertijd komt mijn empathie om de hoek kijken en vraag ik me af of hij misschien hij op zijn beurt weer denkt dat ik terroristische aanslagen aan het plotten ben thuis, of dat hij zich wellicht afvraagt of ik zijn homoseksuele zoon van een flat zou willen gooien.

26/ En dit is dus wat extreem-rechts en populisme doet. Het creëert elkaar wantrouwende burgers en zet scheidslijnen in die als steeds verder uitbreidende scheurtjes onze samenleving ontwrichten, van elkaar af drijvende eilandjes van ons maken,

27/ en burgers dehumaniseren tot het punt dat we in de ander alleen nog maar de door politici gecreëerde angstbeelden zien, in plaats van het menselijke gezicht dat ze hebben.