Thread by @MdIbrahimSiraj

#காதரும்_மஹ்மூதாவும் #சிறுகதை

"ஏங்க.. புள்ள தல நோம்பு புடிச்சிருக்கான்.. வரும்போது அவனுக்கு திங்கறதுக்கு எதாவது வாங்கிட்டு வாங்க..! அப்புறம் நீங்க கவனமா போய்ட்டு வாங்க.. வெயில் தாங்கல.. நோம்ப மறந்து எதும் சாப்டுறாதிய..! (1/22)

" என்ற மஹ்மூதாவை பார்த்து புன்னகைத்து விட்டு சைக்கிளை தள்ளினார் காதர்..!

நோன்பின் காரணத்தினால் வலுத்து குரலெடுத்து சப்தமிட முடியாமல், "கேஸ் அடுப்பு பழுது பாக்குறதே..!" ன்னு சன்னமா குரல் கொடுத்து கொண்டே ஒவ்வொரு தெருவாக சுற்றி வந்தார்..!

"இந்தாங்க பழுது பாக்குறஹலே.. (2/22)

இங்க வாங்க..! இந்த அடுப்பு பத்த மாட்டேன்னுது என்னன்னு பாருங்க.." என்றவர் காட்டிய திசையில் இருந்த அடுப்பை கவனித்தார்.. வெகு நாட்களாக சுத்தப்படுத்தப்படாமல் இருந்தது.. பையிலிருந்து ஒரு பழைய துணியை எடுத்து அடுப்பை முழுவதும் துடைத்தார்.. (3/22)

பர்னரை கழட்டி பார்த்தார் முழுதும் துரு அடைத்து கொண்டிருந்தது.. துருக்களை நீக்கினார்.. பர்னரை சோதித்தார் எந்த பழுதும் இல்லாமல் இருந்தது.. அதை பழையப்படி மாட்டி.. அடுப்பை பற்ற வைத்தார்..

அந்த பெண்மணியின் முகம் மலர்ந்தது.. "எம்புட்டுங்க..? (4/22)

" என்ற பெண்மணிக்கு "இருபது ரூபாய்ங்க.." என்ற காதரிடம் "ஏங்க.. சும்மா தொடச்சி தானே போட்டீங்க.. இதுக்கு ஏன் அம்புட்டு..? இந்தாங்க பத்து ரூவா வச்சிக்குங்க.." என்று நீட்டிவிட்டு முகத்தை திருப்பிக் கொண்டார்..

அதை வாங்கி பாக்கெட்டில் வைத்து கொண்டு நடையை கட்டினார் காதர்.. (5/22)

அந்த பெண்மணியோ சக பெண்ணிடம்.. "இந்தாருடி.. டவுன்ல காட்னேன்.. பர்னர் மாத்தனும்னு முன்னூறு ரூவா கேட்டான்.. வேணாம்னு வாங்கியாந்துட்டேன்.. இவரு பத்து ரூவால எரிய வச்சிட்டாரு..!" என்று பெருமை பீத்திக் கொண்டார்.. (6/22)

வெயிலின் கொடுமை தாளாத காதரு ஒரு வீட்டின் வாசலில் மரத்தின் நிழலில் ஒதுங்கினார்.. மணி பண்ணிரண்டு ஆகியிருந்தது.. மதியம் லொஹர் தொழுக பெரிய பள்ளிக்கு போய்டலாம் என்று மனதில் என்னியவராக பாக்கெட்டை சோதித்தார்.. முப்பது ரூவா தேறியிருந்தது.. சஹர் சாப்பாட்டுக்கு ஏதாவது வாங்கனும்.. (7/22)

புள்ளைக்கு நோம்பு தொறக்க ஏதாவது வாங்கனும்.. நன்னாரி சர்பத் அவனுக்கு ரொம்ப புடிக்கும்.. வாங்கி கொடுத்தா சந்தோசப்படுவான்னு எண்ணியவாறு அங்கிருந்து புறப்பட எத்தனித்தப் போது..!

"ஓய் பாய்.. இங்கிட்டு வாரும்.. கேஸ் ரெகுலேட்டர் வச்சிருக்கீரா..?" என்ற வேலுமணிக்கு "இருக்குங்க..! (8/22)

" பதில் கூறிக் கொண்டே சைக்கிளை ஸ்டாண்ட் போட்டுவிட்டு வேலுமணி வீட்டு படியேறினார்..!

பழைய ரெகுலேட்டரை சோத்தித்தார். அழுக்குகளால் நிரம்பியிருந்ததால் சரியாக வேலை செய்யவில்லை.. "ரெகுலேட்டர் மாத்தனும்ன்னா நூத்தி எம்பது ரூவா ஆவும்ங்க.. இதையே தொடச்சி சரிப் பண்ணிடலாம்.. (9/22)

பத்து ரூவா கொடுத்தா போதும்ங்க..!" என்ற காதரிடம்..

"வேணாம் பாய்.. வெடிச்சிட போகுது பயமா இருக்கு.. நீங்கள்லாம் தைரியமான ஆளு அசால்ட்டா வெடிகுண்டே வெடிப்பீங்க..!" என்று சிரித்துக் கொண்டே சொன்ன வேலுமணியிடம் "இல்லங்க.. நல்லா இருக்குங்க.. (10/22)

அதான் உங்க பணம் வீணாக வேண்டாம்ன்னு சொன்னேன்.." என்ற காதரின் வார்த்தைகளை கேட்ட வேலுமணி "நூத்தம்பது வச்சிக்குங்க.. புதுச போடுங்க.." என்றார்..

"அய்யா அசலே நூத்து அம்பத்தி அஞ்சிங்க.. பொய் சொல்ல மாட்டேங்க.. ஒன்னு வித்தா இருபத்தஞ்சி ரூவா கெடைக்கும்.. அதாங்க.. (11/22)

" என்ற காதரிடம் "சரி.. சரி நூத்து அருவது புடிங்க.. மறு பேச்சு பேசாதீங்க.." என்று வியாபாரத்தை முடித்துக் கொண்டார் வேலுமணி..

மணி நாலாகிவிட்டது.. (12/22)

நோம்பு கஞ்சி கொடுக்கும் நேரமாச்சி என்று மனதில் எண்ணியவராய் சைக்கிளில் தொங்கவிடப்பட்டிருந்த தூக்கு வாளியை எடுத்துக் கொண்டு பள்ளிக்கு விரைந்தார்..

பள்ளி வளாகத்தில் ஹாஜியார் மிடுக்காக நின்று பள்ளியை அலங்கரித்தது சரியாக இருக்கிறதா என ஆய்வு செய்து கொண்டிருந்தார்.. (13/22)

கூடவே "ஹாஜியார் அல்லாஹ்வுக்காக பல லட்சங்களை இறைத்து பள்ளிவாசல பளப்பளக்க வச்சிருக்காஹ..!" என்று மக்களின் புகழ் மொழிகளும் காதர் காதில் விழுந்தது..

பள்ளி வாசலில் ஏகப்பட்ட பலகார கடைகள் முளைத்திருந்தன.. (14/22)

பையில் இருந்த பணத்தில் அசலை தவிர்த்து லாபம் மட்டும் எழுபது ரூவாய் இருந்தது..

இருவதுக்கு நன்னாரி சர்பத்.. இருவதுக்கு மெதுவடை.. இருவதுக்கு சஹருக்கு காய்கறிகள்.. (15/22)

பத்து ரூவாய் தர்மம் என்று கணக்கிட்டவராக கஞ்சிவாளியில் நிரம்ப கஞ்சியை வாங்கிக் கொண்டு பள்ளிக்கு வெளியே வந்து நன்னாரியையும் மெதுவடையையும் வாங்கிக் கொண்டு திரும்பும் போது ஒரு இயலாத பெண்மணி இரு குழந்தைகளுடன் நின்றிருந்தார்..

அந்த குழந்தைகளின் "பசிக்குது.. (16/22)

" என்ற குரல் கேட்டதும் காதரின் கண் கலங்கியது.. வெரசா திரும்பி கொஞ்சம் ஆப்பம், வடை வாங்கிக் கொண்டு வந்து அவர்களிடம் கொடுத்துவிட்டு, அவர்கள் வைத்திருந்த பாத்திரத்தில் தான் வாங்கியிருந்த நோன்பு கஞ்சியை பகிர்ந்துவிட்டு.. சட்டைப்பையில் தேடினார்.. (17/22)

அசல் பணம் மட்டுமே மிச்சமிருந்தது.. அதிலிருந்து முப்பது ரூவாயை எடுத்து அவர்களின் கையில் திணித்துவிட்டு சைக்கிளை தள்ளினார் காதர்.. ஒரு மெல்லிய பூங்காற்று அவரை தழுவியது..

"மஹ்மூதா..!" என அழைத்துக் கொண்டே வீட்டினுள் நுழைந்து வாங்கியாந்த பொருள்களை கீழே வைத்தார் காதர்.. (18/22)

பொருட்களை கண்ட மஹ்மூதா நிலமையை புரிந்து கொண்டவராக "சஹருக்கு சோறாக்கி மொளவுத்தண்ணி வச்சிக்கலாம்.. கொல்லையில முருங்கை கீரை ஆய்ஞ்சி வச்சிருக்கேன்.. தேங்கா கீத்து மூணு இருக்கு.. அத வச்சி சம்பாளு வச்சிக்கலாம்.. நீங்க போய் ஒதுவு செய்ஞ்சிட்டு வாங்க.. (19/22)

குரான் ஓதிட்டு நோம்பு தெறக்க நேரம் சரியா இருக்கும்.." என்ற மஹ்முதாவின் வார்த்தைகளில் திருப்தியுற்று ரப்புக்கு நன்றி சொல்லியவனாக கொல்லை பக்கம் சென்றார் காதர்..

மஹ்மூதாவோ "பசியோட வந்தவனுக்கு உணவளிப்பதை இறைவன் தனக்கே உணவளிப்பதாக எடுத்து கொள்கிறான்.. (20/22)

"

"சக மனிதன் மீது இரக்கம் கொள்ளாதவன் மீது இறைவன் இரக்கம் காட்டுவதில்லை.."

என்ற நபிமொழிகளை சத்தமாக படித்து கொண்டிருந்தார்..

இறைவன் தனக்களித்திருக்கிற அபிவிருத்திகளை கண்டு மனம் நிறைந்தவராக, அதற்கு நன்றி செலுத்துவதற்காக ஸல்லாவை விரித்து தொழுகைக்கு நின்றார் காதர்..! (21/22)

#சிறுகதை

* சுல்தான் முகைதீன் நானா உதவியுடன்..
நன்றி :Manoj Bharath (22/22)