Thread by @FatihKumas4

1) Bugünler vefa günleri, birbirlerimize destek olma, dertlermizle dertlenme günleri. Şu Ramazan'da telefonla dahi hal hatır sormak önemlidir. Pandemiden dolayı ziyaret imkanları azaldı, ama bu bilgiler insanın kardeşini ziyaret etmesi ve ilgilenmesi açısından önemli değil mi?

2) Ebû Hureyre radıyallâhu anhın naklettiğine göre Peygamber Efendimiz sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “Adamın biri başka bir köyde oturan Allah için sevdiği kardeşini ziyaret etmek için yola çıkar. Allah da onun gittiği yola gözcü olarak bir melek gönderir.

3) Melek adama rastlayınca ona nereye gittiğini sorar. O da filanca kişiyi görmeye gittiğini söyler. Melek ona der ki, gittiğin kişi akraban mı? Adam der ki, hayır. Melek der ki, ondan bir nimet elde etmek için mi gidiyorsun? Adam der ki, hayır.

4) Melek der ki, o hâlde onun yanına neden gidiyorsun? Adam der ki, ben onu Allah için seviyorum. Bunun üzerine melek şöyle der: Ben Allah’ın sana göndermiş olduğu bir elçiyim. Allah da seni, o adamı O’nun için sevdiğinden dolayı seviyor.”(Müslim, Birr 38)

5) Ömer b. Hattâb radıyallâhu anh geceleyin bir din kardeşini hatırlayınca “Ne uzun bir gece!” diyerek hayıflanır, sabah namazını kıldıktan sonra o din kardeşini görmeye gider ve onu görünce sarılıp kucaklardı. Hz. Ömer diyor ki:

6)Şu üç meziyet olmasaydı bir an evvel Allah’a kavuşmayı çok arzu ederdim: Allah yolunda sefere çıkmak, alnımı toprağa koyarak secde etmek ve kuru hurmaların iyilerinin yerden toplanması gibi, güzel sözleri toplayan cemaatle hasbihâl ederek oturmak! (Taberânî,Mu’cemu’l-Kebîr,792)

7) İmrân b. Hıttân diyor ki: “Allah için bin kardeş sevdim. Her birinin adını, babasının ve kabilesinin adını, evinin yerini bilirim.” Bu da o kardeşlerini ziyaret ettiğini göstermektedir.

8) Ma’rûfü’l- Kerhî şöyle demiştir: “On iki mil yol yürü ve Allah için kardeşini ziyaret et.”(Minhacu'l Kasidin, 402)

9) Resulullah aleyhissaletu vesselam'ı da ziyarete gelenler çok olurdu. İbn Sa'd'in tespitine göre Resulullah'ı Medine'de 72 tane heyet ziyaret etmiş. ( İbn Sa'd,I,291 ). Mesela hicri 5. yılda Müzeyne kabilesinden bir kerede 400 kişi ağırlanmış.

10) Mesela Üstad diyor ki: “Eğer İmam-ı Rabbanî Ahmed-i Farukî bugün Hindistan’da hayattadır diye ziyaretine bir dâvet vuku bulsa, bütün zahmetlere ve tehlikelere katlanarak ziyaretine gideceğim. (Mesnevi-i Nuriye, 129)

11) Şu örneğe de bakalım; Sa'd b. Muaz'ın torunu diyor ki: Enes b. Mâlik bir yolculuktan dönünce ziyaret için yanına varmıştım, sen kimsin diye sordu. Ben de; Vakîd b. Amr b. Sa’d b. Muâz’ım dedim. Bunun üzerine ağladı ve şöyle dedi:

12) Deden Sa’d’e çok benzersin. Sa’d insanların en uzun boylu ve iri yapılı kimselerinden idi. (Tirmizi, 1723/ sahih). Hz. Sa'd'in torunu Enes b. Malik'i ziyaret etmiş, Hz. Enes'in de aklına Sa'd b. Muaz gelince ağlamış. Bunlar sevgi ve eski hatıraların hasretinden kaynaklanıyor.

13) İbn Atâ(Ata el-Horasani'nin oğlu), babasının şöyle dediğini bildirir: “Her üç günde bir kardeşlerinizi ziyarete gidin. Hasta oldukları zaman onları ziyaret edin, meşgul oldukları zaman da işlerinde onlara yardımcı olun, Allah’ı unutmuşlarsa da O’nu kendilerine hatırlatın.

14) (rivayetin devamı) Zira şöyle denilir: “Bir mil yürüdükten sonra bir hastayı ziyarete git. iki mil yürüdüğün zaman iki kişinin arasını bul, üç mil yürüdüğün zaman Allah için bir kardeşini ziyaret et.”(Ebu Nüaym, Hilye, IV, 38)

15) Son olarak şu rivayete bakalım, Peygamber (S) Selmân el-Fârisî ile Ebu'd-Derdâ arasında kardeşlik akdi yaptı. Selmân, Ebu'd-Derdâ'yı ziyarete gitti. (Ebu'd-Derdâ'yı evde bulamadı) ve ka­rısı Ümmü'd-Derdâ'yı eski bir elbise içinde perişan gördü de:

16) — Bu hâlin nedir? diye sordu. Ümmü'd-Derdâ:
— Kardeşin Ebu'd-Derdâ'nın dünyâda bir işi ve ihtiyâcı yoktur (o, gündüz oruç tutar, gece namaz kılar), deyip dert yandı.
Bu sırada Ebu'd-Derdâ da geldi. Selmân için yemek yaptı (ve önüne getirdi). Selmân, Ebu'd-Deryâ'ya:

17) — Sen de ye! dedi.
Ebu'd-Derdâ:
— Ben oruçluyum! demesi üzerine Selmân:
— (Vallâhî bu orucu bozacaksın!) Ve sen yemedikçe ben de ye­meyeceğim, dedi.(bu nafile oruçtu)

18) Ebu'd-Derdâ da (orucunu bozup konuğu ile) yedi. Gece olunca Ebu'd-Derdâ, gecenin evvelinde namaza kalk­mak istedi. Selmân onu:
— Uyu! diye men' etti.
Ebu'd-Derdâ da uyudu. Sonra bir daha kalkmaya davrandı. yine Selmân:

19) — Uyu! deyip, onu kalkmaktan men' etti. Gecenin son vakti olunca Selmân:
— Şimdi kalk, dedi. (Kalktılar, abdest alıp) namaz kıldılar. Mü­teakiben Selmân, Ebu'd-Derdâ'ya:

20) Muhakkak ki senin üzerinde Rabb'in için bir hakk vardır.
Ve yine senin üzerinde kendin için bir hakk vardır.
Ve yine senin üzerinde ailen için de bir hakk vardır.
(Ve hattâ senin üzerinde misafir için de bir hakk vardır) .

21) Binâenaleyh sen her hakk sahibine hakkını ver! dedi. Sonra Ebu'd-Derdâ Peygamber'e geldi de bu vak'ayı O'na zik­retti. Peygamber (S):
— "Selmân doğru söylemiştir" buyurdu (Buhari, Edeb, 65)

22) Ebu'd Derda abid bir insan. Selman el-Farisi hazretleri ona dinde ölçülü olunması yönündeki nebevi beyanı hatırlattı. Böylece ziyaretin bir faydasını görmüş oluyoruz. Kimbilir böyle ziyaretler neticesinde birbirimize hayırhah olacağımız nice hususlar vardır.