#europeansuperleague konusu aslında tipik bir neoliberalizm hadisesi. Neoliberalizm öncesi dönemde ekonomik yapılar bu kadar etkinlik ve verimlilik üstüne kurulu değildi. Etkinlik ve kâr dışında sadakat, şirkete yıllarını vermek de mühim bir değer olarak görülürdü.
80’lerde bunların hepsi değişti. Cut-throat yani acımasız neoliberalizm tüm şirketleri etkiledi. Bu değişimin öncüsü de McKinsey gibi yönetim danışmanlığı şirketleri oldu. Güçlü olan taraf artık güçsüze tolerans göstermemeye başladı. Bu futbola da yansıyor.
Güçlü takımlar “Dinamo Kiev ile oynarken, dünyanın her tarafından insanlar beni izliyor, neden kendi payımdan keseyim ki” diye düşünüyor. Bu açıdan çapraz sübvansiyon ile de ilişkilendirmek mümkün. Peki ne olacak? Bence kabak bizim başımıza patlayacak. Nasıl mı?
Son raddede UEFA ile uzlaşma mümkün olacak gibi hissediyorum. Büyükler aldıkları payı artıracaklar. Bu hadise de UEFA’nın kafasının üstünde Demokles’in kılıcı gibi duracak. Bizim gibi ülke takımlarının payları da eriyecek.
Ancak mesele hayli kompleks. Sadece bu yönüyle değerlendirmek hatalı olur. UEFA ve FIFA gibi kurumlar hem futbolun endüstriyelleşmesine mncülük ettiler hem de yozlaşmış faaliyetleri ile güven duyulur kurumlar olmaktan uzaklaştılar.
Yarın Clubhouse’taki “İzninizle Bir 15 Dakika Dans Edeceğim” adlı programda bu konuyu farklı açılardan değerlendireceğim. Şuradan takip edebilirsiniz: joinclubhouse.com/@vedatmilor
Pazarlama perspektifinden ilk değerlendirmelerden birini de paylaşalım:
https://twitter.com/seggitorial/status/1384114182174306308
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
