Thread by @Addaatiss

(١/١۵) دوران پندمی هرقدر برای هرکس و هرچیز بد بود، برای علم پزشکی قدمی خیلی بزرگ رو به جلو بود. هم از نظر آماده کردن ما برای آینده و هم از این نظر که یک پروسه ١٠ یا حتی ٢٠ ساله رو به یک دوره چندماهه کاهش داد: تولید #واکسن.
قبل از ادامه بگم که تولید یک واکسن متاثر از

(٢/١۵) پارامترهای زیادیه. از نوع واکسن تا هدفش و تکنولوژی ساختش و تعداد نمونه‌های آزمایشش. منتها در این رشته قراره به تکنولوژی جدیدی که در این دوران پزشکی رو بسیار تحت تاثیر قرارداده پرداخته بشه: استفاده از mRNA.

در بدن انسان، پروتئین‌ها نقش‌های متنوع و مهمی رو ایفا میکنن

(٣/١۵) که یکیشون واکنش نشان دادن به محرک‌های مختلف هستن؛ که واکنش نشون دادن به بیماری‌ها هم جزوش محسوب میشه.
بعضی از انواع پروتئین رو ما از خارج از بدن دریافت میکنیم و بخشی از اون‌ها در بدن ساخته میشه.
سلول‌های مختلف در بدن، مسؤل ساخت پروتئین‌های مختلف هستن. هر سلول

(١۵/۴) برای ساخت پروتئین موردنظرش باید دستور خاصی رو دریافت کنه که این دستور از DNA میاد. چطوری؟ توسط یک نوکلئیک اسید به نام RNA.
به RNA به چشم یک‌جور منشی یا هماهنگ‌کننده مهم در بدن نگاه کنید.
ریبوزوم‌ بخشی از سلوله که درواقع کارخانه تولید پروتئینه در سلول. خیلی خلاصه،

(۵/١۵) کار RNA اینه که اون دستور ژنتیکی مورد نیاز ریبوزوم‌ رو (که به وسیله اون پروتئین‌ تولید میکنه) از DNA میگیره، اون رو رمزگزاری میکنه، بعد برای ریبوزوم‌ دستور رو ترجمه میکنه تا ریبوزوم‌ بتونه پروتئین بسازه.
این RNA انواع مختلفی داره که در این پروسه دریافت، رمزگزاری، انتقال

(۶/١۵) و ترجمه دستور، دست به دست هم میدن. ولی در این مورد خاص که ما بررسی می‌کنیم، دسته "RNA پیام‌رسان" یا mRNA (که به در واقع میشه Messenger RNA) مد نظره. از اسمش پیداست که این RNA اون کد ژنتیکی مورد نیاز ریبوزوم‌ رو بهش میرسونه.
تکنولوژی جدیدی که برای تولید واکسن

(٧/١۵) کورونا به کار رفته اینه که اول اون عامل خارجی که باعث مریضی شده رو مورد مطالعه قرار میدن تا ببینن چیه و دقیقا چطور پروتئینی در ساختارش وجود داره. بعد میان یک mRNA رو میسازن که یک دستور ژنتیکی در راستای تولید پروتئین مورد نیاز در خودش داره. لازم به ذکره که

(٨/١۵) روش ساختش به شکلیه که وقتی وارد بدن میشه، بدن فکر میکنه اون mRNA رو خودش تولید کرده (چون اگر خطایی رخ بده، ممکنه بدن اون mRNA رو به عنوان یک عامل خارجی دیگه ببینه و باهاش مبارزه کنه و...).
بعد باید مشخص کنن کدوم سلول‌ها هستن که پروتئین مورد نظر رو تولید میکنن،

(٩/١۵) چون راه دسترسی به سلول‌های مختلف متفاوته. بعد هم mRNA رو وارد اون سلول‌ها میکنن تا همون پروتئینی که نیازه، بسازن.

حالا چرا این روش اینقدر سروصدا کرده و هیجان انگیزه؟
برای اینکه بدن با عوامل خارجی مضر مبارزه کنه، اول باید آموزش ببینه که ساختار اونها رو بفهمه و بتونه

(١٠/١۵) تشخیصشون بده. قبلاً اینکار پروسه طولانی‌تری داشته.
ویروس ساختاری متشکل از یک هسته از جنس نوکلئیک اسید RNA یا DNA داره. (فقط یک مورد ویروس استثناء وجود داره که هم RNA داره و هم DNA که یه بحث دیگست.)
این هسته داخل یک روکش پروتئینی قرار گرفته که درواقع مشخص کننده

(١١/١۵) نوع ویروسه.
حالا در گذشته برای آموزش دادن بدن (ساخت واکسن) یک ویروس ضعیف شده یا بخش اساسیِ پروتئین اون ویروس رو وارد بدن میکردن. منتها ضعیف کردن اون ویروس وقت زیادی می‌برد. یک راهش این بود که یک حیوان رو بیمار کنن و بعد ویروس رو از بدنش بگیرن و باهاش یک حیوان دیگه رو

(١٢/١۵) بیمار کنن و این کار رو اینقدر تکرار کنن تا ویروس به اندازه کافی ضعیف بشه که به شکل واضحی زمان زیادی میبره. اون ترزیق بخش اساسی پروتئینش هم همینطور.
ولی با این روش جدید، ما فقط نیازه بدونیم پروتئینی که ویروس ازش تشکیل شده چیه و فقط با ساخت mRNA در آزمایشگاه، بدن

(١٣/١۵) رو در جهت ساختش هدایت کنیم! چون وقتی بدونیم پروتئین چیه، دیگه بقیه اطلاعات که چه سلولی پروتئین مورد نظر رو می‌سازه در دسترسه.
البته درسته که واکسن کورونا که الان ساخته شده، اولین واکسنیه که تماما بااستفاده از این تکنولوژی ساخته شده. ولی پروسه رسیدن به این نقطه

(١۵/١۴) یک دوره ٣٠ ساله و طولانی بوده.
سی سال قبل برای اولین بار برای دانشمندان سوال شد که آیا ممکنه ما بتونیم برای درمان، بجای استفاده مستقیم از ویروس، از خود بدن بخوایم که مبارزه کنه؟
در طول این ٣٠ سال هم داشتن روی ساختار RNA و DNA مطالعه میکردن تا بیشتر باهاش آشنا

(١۵/١۵) بشن.
سوال: آیا شما می‌دونید ٣٠ سال پیش، دغدغه مسولان مربوطه مملکت خودمون چی بوده؟

❇️منابع:
health.harvard.edu/blog/why-are-m….
modernatx.com/mrna-technolog…
nature.com/articles/d4158…
nature.com/articles/nrd.2…

پ.ن)
من داشتم همینجوری توی‌ نت چرخ میزدم برای این مطالب و با صحنه زیر مواجه شدم و روحم بسی شاد شد. گفتم با شما هم به اشتراک بذارم که شاد بشین.

پ.ن٢) با شروع پندمی محققین چینی سریع ساختار ژنتیکی ویروس رو به فاصله چند هفته آنلاین منتشر کردن و پروسه ساخت واکسن در چند دقیقه‌ شروع شد و ١١ماهه نتیجه داد! قبلش کمترین زمان ساخت واکسن ۴سال بوده!
یکسال پیش هم تو مملکت ما درب قابلمه آوردن تو تلویزیون که باهاش کورونا رو دستگیر کنن!

پ.ن٣)
این تکنولوژی در درمان سرطان هم تاثیرات شگرفی داره که تحقیقات در این زمینه درحال حاضر در جریانه. میتونن کاری کنن که mRNA سلول‌های سرطانی رو هدف بگیره.
نتیجه یک دسته از تحقیقات با این تکنولوژی روی ١٣نفر این بوده که ٨نفرشون در فاصله ۴سال درمان شدن.
phgfoundation.org/briefing/rna-v…

پ.ن۴)
این RNA ساختارش ضعیفه و برای جلوگیری از "از هم پاشیدنش" در طولانی مدت، در دماهای پایین نگهداری میشه. واکسن فایزر-BioNTech در دمایی بین ۶٠- تا ٨٠- درجه و واکسن مدرنا در بین ١۵- تا ٢۵- نگهداری میشن. البته به صورت موقت (حداکثر ٣٠ روز) میتونن در دمای بین ٢ تا ٨ هم دوام بیارن.

پ.ن۵)
فایزر اولین واکسن رو در ١١٠ روز ساخت. الان زمان اصلی تولید ٢۶روز شده:
٢هفته برای شبیه‌سازی و پاکسازی dna.
۴روز برای کد دهی به rna.
۴روز برای پاکسازی mRNA.
۴روز برای کشیدن روکش لیپیدی روی mRNA و باقی ماجرا.
البته اگر سروته کنترل کیفیت در هر مرحله رو هم بزنن، میشه حدود ٢٢روز.