روزی #امام_جواد (ع) از بغداد به سمت مدينه مي رفت
عده ای برای خداحافظی با حضرت ايشان را بدرقه می کردند
تا اينکه امام هنگام غروب در راه کوفه به منزلگاهی به نام مسيب رسيدند و در آنجا داخل مسجدی قديمی شدند تا نماز مغرب را بخوانند
در صحن مسجد درخت سدری بود که همیشه خشک و
بدون میوه بود .
امام مقداری آب خواست و کنار آن درخت وضو گرفت _ به طوری که آب وضوی حضرت به ريشه درخت رسيد
نماز مغرب را در آن مسجد به جماعت خواندند . حضرت در رکعت اول پس از سوره ی حمد ، سوره « نصر » را قرائت کرد و در رکعت دوم پس از سوره ی حمد ، سوره توحيد را خواند و قبل از...
۲)
رکوع، قنوت گرفته و رکعت سوم را نيز خوانده و تشهد و سلام گفت.
حضرت بعد از نماز اندکی نشستند و به ذکر خدا مشغول شدند و پس از آن چهار رکعت نماز مستحبی [ نافله ی نماز مغرب ] به جا آورد و بعد از نماز ، دو سجده ی شکر به جا آوردند .
سپس با مردم خداحافظی کردند و رفتند .
فردا صبح...
۳)
آن درخت سدر میوه داده بود و در طول آن شب ميوه های بسیار عالی و قابل توجهی به بار نشسته بود . طوری که مردم با تعجب آن را نگاه می کردند.
عجيب تر اينکه درخت آن ميوه بی دانه بود ؛ لذا تعجبشان از اين بيشتر و بيشتر شد .
منبع :
الارشاد ۲۹۹
۴)
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
درزمانهای قدیم تاجری برای خرید کنیز به بازار برده فروشان رفت ومشغول گشت ونماشای حجره هاشد
به حجره ای رسیدکه برده ای زیبا دران برای فروش گذارده واز صفات نیک وتواناییهای او هم نوشته بودند ودر اخر هم گفته بود ند
اگر بهترازاین را هم بخواهید داریم به حجره بعدی
مرا جعه فرمایید
در حجره بعدی هم کنیزی زیبا با خصوصیات خوب وتواناییهای بسیار درمعرض فروش بود وضمنا بربالای سر اوهم همان جمله قبلی که اگر بهتر ازاین را می خواهید به حجره بعدی مراجعه نمایید نوشته شده بود
تاجر که حریص شده بود از حجره ای به حجره دیگر می رفت وبرده ها را تماشا می نمود ودر نهایت هم
۲)
همان جمله را می دید.
تا اینکه به حجره ای رسید که هرچه دران نگاه کرد در ان برده ای ندید فقط در گوشه حجره آینۀ تمام نمای بزرگی را نهاده بودند خوب دقت کردوناگهان خودش را تمام وکمال در ایینه دید
دستی برسر وروی خود کشید
قصه ها و داستان ها برای بیدار کردن ما از خواب نوشته شده اند ، ولی ما یک عمر از آنها برای خوابیدن استفاده کرده ایم...
بشنوید ای دوستان این داستان
خود حکایت نقد حال ماست آن
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺩﻩ ﺑﻪ اسم مش مراد به ﺻﺤﺮﺍ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺷﺐ ﺍﺯ ﻗﻀﺎ ﺣﯿﻮﺍﻧﯽ
نقل است که روزی پیامبر اکرم یک درهم به سلمان و یک درهم به ابوذر داد
سلمان درهم خود را انفاق کرد و به بینوایی بخشید، ولی ابوذر با آن لوازمی خرید
روز بعد پیامبر دستور دادند آتشی آماده کردند و سنگی نیز روی آن گذاشتند
همین که حرارت و شعلههای آتش در سنگ اثر کرد و سنگ گرم شد
آنحضرت، سلمان و ابوذر را فراخواند و فرمود: هر کدام باید بالای این سنگ بروید و حساب درهم دیروز را پس دهید. سلمان سریع و بدون ترس، پای خود را بر روی سنگ گذاشت و گفت: «در راه خدا انفاق کردم» و پایین آمد.
وقتی که نوبت به ابوذر رسید، ترس او را فراگرفت و از اینکه پای برهنه روی
۲)
سنگ داغ بگذارد و خرید خود را شرح دهد، وحشت داشت. پیامبر(ص) فرمود: از تو گذشتم؛ زیرا حساب تو به طول میانجامد، ولی بدان که صحرای محشر از این سنگ داغتر است.
(کتاب پندتاریخ،ج١ص١٩)
پ.ن: بزرگان دینی گفته اند: در قیامت
از حلال، حساب است
در مکروه، عتاب است
و در حرام ، عذاب است
خیلی سال پیش که دانشآموز بودم، در کتاب فارسی درسی داشتیم به نام «بلدرچین و برزگر». داستان از این قرار بود که بلدرچینی با سعه جوجه خود در کشتزاری لانه داشت. چون فصل درو شد، یکی از جوجهها پیش مادرش آمد و گفت: مادر امروز شنیدم کشاورز به زنش میگفت فردا...
همسایگان به کمک می آیند و کشتزار را به کمک آنها درو خواهیم کرد.
مادر گفت: راحت باشید هیچ اتفاقی نمیافتد.
فردا رسید و هیچ اتفاقی نیفتاد. شب یکی دیگر از جوجهها پیش مادر آمد و گفت: مادر امروز شنیدم که کشاورز به زنش میگفت فردا پسرعموهایم به کمک میآیند و با کمک آنها کشتزار را
۲)
درو خواهیم کرد. مادر گفت راحت باشید فردا مزرعه درو نخواهد شد.
و چون دوباره شب فرا رسید، جوجه سوم پیش مادر آمد و گفت: امروز کشاورز به زنش میگفت فردا خودمان با هم آستینها را بالا میزنیم و مزرعه را درو میکنیم. بلدرچین مادر گفت: فردا حتما لانه ما خراب میشود و باید اینجا را
کرمانشاه بود و چند ماهی قبل از عملیات کربلای چهار در شلمچه.
و ما در قرارگاه نجف بودیم و مقر ما در سرپل ذهاب. برای انجامِ کاری به کرمانشاه آمده بودیم و طبقِ معمولِ آن روزها وضعیت شهر قرمز بود و شهر زیر حملاتِ هوایی دشمن.
در غربِ میدان نفت، محله ای بود که «موشک آباد» لقب گرفته بود و موشک هایی که از خاک دشمن شلیک میشد اغلب در این منطقه فرود میآمد، محله ای نوساز با خیابان هایی پهن و خانه هایی ویلاساز و شیک و بزرگ خیابان کاملاً خلوت بود و حمله هوایی در حالِ انجام و ما با وانتِ تویوتایی در حال..
۲)
رد شدن بودیم.
مادری با کودک شیرخواره اش مقداری سبزی خریده بود و به خانه بازمیگشت که ترکش به سر او اصابت کرده بود و روی زمین افتاده بود.
او شهید شده بود و کودک شیرخواره اش داشت از سینهی گرم مادر شیر میخورد.
...و من امروز می گویم:
آیت الله شیخ محمدتقی بهلول میفرمودند: ما با کاروان و کجاوه به«گناباد» میرفتیم.
وقت نماز شد. مادرم کارواندار را صدا کرد و گفت: کاروان را نگهدار میخواهم اول وقت نماز بخوانم. کاروان دار گفت:
بیبی! دوساعت دیگر به فلان روستا میرسیم. آنجا نگه میدارم تا...
نماز بخوانیم.مادرم گفت: نه!
میخواهم اول وقت نماز بخوانم.
کارواندار گفت: نه مادر. الان نگه نمیدارم. مادرم گفت: نگهدار.
او گفت: اگر پیاده شوید، شما را میگذارم و میروم. مادرم گفت: بگذار و برو.
من و مادرم پیاده شدیم. کاروان حرکت کرد. وقتی کاروان دور شد وحشتی به دل من نشست
۲)
که چه خواهد شد؟
من هستم ومادرم. دیگر کاروانی نیست. شب دارد فرا میرسد وممکن است حیوانات حمله کنند. ولی مادرم با خیال راحت با کوزهی آبی که داشت، وضو گرفت و نگاهی به آسمان کرد، رو به قبله ایستاد و نمازش را خواند. لحظه به لحظه رُعب و وحشت در دل منِ شش هفت ساله زیادتر میشد.