۱) اگر فرد نامعقول و نامتعارفی به نام دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا نمی‌شد و جریان ایران‌ستیز از او بهره نمی‌برد، روند «عادی‌سازی روابط تجاری و اقتصادی» میان ایران و جهان - که وعده برجام بود - با سرعت و کیفیت مناسبی تحقق می‌یافت.
۲) فضای کسب‌وکار در داخل کشور سامان می‌یافت، موانع پیش روی صادرات رفته‌رفته برچیده می‌شد، فروش نفت به سطح بهینه خود می‌رسید، موانع روانی کار با ایران برای سرمایه‌گذار خارجی برطرف می‌شد...
۳) انتقال و تبادلات فن‌آوری، علمی و دانشگاهی سرعت می‌گرفت و شرکت‌های مطرح جهان - از شرق تا غرب - فعالیت‌های خود را با بازدهی خوبی آغاز می‌کردند.
۴) سپس، با طی زمان، «منافع مشترک اقتصادی» میان ایران و بازیگران مهم جهانی چنان شکل می‌گرفت و تثبیت می‌شد که بازگشت تحریم‌‌ها را در عمل - برای هر سیاستمداری در غرب که طالب رأی مردم و نیازمند پشتوانه مالی و تبلیغاتی است - غیرممکن می‌ساخت.
۵) طبیعتاً، در داخل کشور هم تحولات به‌گونه‌ای شکل می‌گرفت که بازیگران مختلف سیاسی نیز در ممانعت از اِعمال اصلاحات لازم در نظام بانکی و پولی کشور توجیه کم‌تری می‌یافتند،
۶) دستکاری در بازار ارز و کالا میسر نمی‌بود و - با شفاف‌سازی و عادی‌سازی فضای کسب‌وکار - دست مافیاها و کاسبان تحریم رفته‌رفته از اقتصاد کشور کوتاه می‌شد.
۷) ضمن اینکه بازار داغ تحریف واقعیت‌ها - مانند تحریف در مورد برجام و ضرورت انعقاد آن - مشتریان کم‌تری به خود می‌دید!
۸) در واقع، برجام م می‌توانست به کشور فضای تنفسی دهد تا به تدریج زیرساخت‌های لازم برای یک «اقتصاد مقاومتی» واقعی و ریشه‌دار آماده و مهیا گردد و ایران در مسیر ارتقاء قدرت و نفوذ خود با موانع کم‌تری گام بردارد.
۹) در بُعد امنیت هم برجام می‌توانست - و هنوز می‌تواند - حاشیه امنی برای کشور و نسل آینده ایجاد نماید. حتماً به یاد دارید پرونده هسته‌ای ایران در سال ۲۰۰۶ میلادی به شورای امنیت سازمان ملل راه یافت و اگر برجام همین فردا احیا شود در سال ۲۰۲۵ از آن خارج خواهد شد. یعنی پس از ۱۹ سال!
۱۰) به عبارت دیگر، برجام قرار بود به حضور قریب به یک نسلٍ ایران در شورای امنیت پایان بخشد!
۱۱) به این دلایل است که اسرائیل و دشمنان ایران سالها تمام وقت و توان و لابی‌های خود را بکار گرفتند - و همچنان بکار می‌گیرند - تا برجام را نابود کنند، مذاکرات را به شکست بکشانند و با تحمیل یک جنگ فرسایشیِ اقتصادی، سیاسی، حقوقی و امنیتی، ایران را از توسعه و «قوی شدن» بازدارند.
۱۲) حقیقت این است که جریان ایران‌ستیز قصد دارد ایران را از صحنه دیپلماسی جهان محو کند و آن را به کشوری منزوی، کم‌تاثیر، ورشکسته و غرقِ در بحران‌های داخلی تبدیل نماید.
۱۳) حضور شما در عرصه قدرت فرصت مغتنمی است تا مانع تحقق رویای شوم آن‌ها شوید.
۱۴) برجام را با وجود تمام موانع سیاست داخلی احیا کنید، به مذاکرات وین - که خار چشم جریان ایران‌ستیز است - بها دهید...
۱۵) از تجربه تیم مذاکره‌کننده - از آقایان ظریف، عراقچی و تخت‌روانچی که صرفاً بدلیل نقش‌شان در ایجاد برجام مورد شدیدترین حملات لابی‌های اسرائیل، سازمان تروریستی رجوی، جریان ایران‌ستیز و رسانه‌های متخاصم فارسی‌زبان بودند - بهره‌برداری کنید و ایران را دوباره در مسیر توسعه قرار دهید
۱۶) اگر برجام شکست بخورد، مجبور خواهید شد تحت شرایط بسیار سخت اقتصادی و اجتماعی کشور را زیر سایه سنگین شورای امنیت- با تمام تبعات حقوقی و امنیتی آن- اداره کنید و احیانا از موضعی به مراتب دشوارتر از قبل وارد دور جدیدی از مذاکرات شوید.
۱۷) مذاکراتی که تا آن زمان - در فضای نارضایتی عمومی در داخل کشور - مشمول شرایط و قید و بندهای جدیدی خواهد شد که کنگره در این حدفاصل به دولت بایدن (و دولت بعدی) تحمیل خواهد کرد.
۱۸) در صیانت از منافع کشور موفق باشید.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
