🌹घाल घाल पिंगा वाऱ्या
माझ्या परसात 🌹🙏.
एक दिवस सांगावा येतो मुलगी पसंत आहे दिवाळीत तारिख निघतेय ,मग पाच महिन्यात लग्न आणि अल्लड वयातली मुलगी दोन नद्या आणि चार डोंगर सोडून तिच्या खटल्याच्या घरात माप ओलांडून संसारी होते.काल परवापर्यंत बाप रागावला की माय च्या पदराआड लपणारी ,
माझ्या परसात 🌹🙏.
एक दिवस सांगावा येतो मुलगी पसंत आहे दिवाळीत तारिख निघतेय ,मग पाच महिन्यात लग्न आणि अल्लड वयातली मुलगी दोन नद्या आणि चार डोंगर सोडून तिच्या खटल्याच्या घरात माप ओलांडून संसारी होते.काल परवापर्यंत बाप रागावला की माय च्या पदराआड लपणारी ,
भावाबरोबर भांडणारी, हट्ट करून जे पाहिजे ते मिळवणारी ती अबोध आज कोणाच्या तरी घरची "सून " झालीय .दिवसभराच्या कामातून थोडा वेळ मिळाला म्हणून दुपारी परसातल्या धुणे धुवायच्या दगडावर थोडा वेळ विसावा घ्यावा म्हणून बसते. नदीपलीकडच्या माहेरच्या दिशेने वाऱ्याची झुळूक येते आणि माहेरच्या
वाऱ्या बरोबर जिवाभावाच्या गप्पा होतात आणि मग कृ ब निकुंभ यांच्या लेखणी तुन एक नितांत सुंदर कविता लिहिले जाते
💐
घाल घाल पिंगा वाऱ्या माझ्या परसात
माहेरी जा सुवासाची कर बरसात !
सुखी आहे पोर सांग आईच्या कानात
आई भाऊ साठी परी मन खंतावल !
विसरली का ग भादव्यात वर्ष झालं
💐
घाल घाल पिंगा वाऱ्या माझ्या परसात
माहेरी जा सुवासाची कर बरसात !
सुखी आहे पोर सांग आईच्या कानात
आई भाऊ साठी परी मन खंतावल !
विसरली का ग भादव्यात वर्ष झालं
माहेरच्या सुखाला ग मन आचवले !
फिरून फिरून सय येई जीव वेडावतो ,
चंद्रकळे चा ग शिव ओलाचिंब होतो !
काळ्या कपिलची नंदा खोडकर फार
हुंगुहुंगुनिया करी कशी ग बेजार !
परसात पारिजातकचा सडा पडे
कधी फुले वेचायला नेशील तू गडे !
कपिलच्या दुधावर मऊ दाट साय
माया माझ्यावर दाट जशी तुझी माय !
फिरून फिरून सय येई जीव वेडावतो ,
चंद्रकळे चा ग शिव ओलाचिंब होतो !
काळ्या कपिलची नंदा खोडकर फार
हुंगुहुंगुनिया करी कशी ग बेजार !
परसात पारिजातकचा सडा पडे
कधी फुले वेचायला नेशील तू गडे !
कपिलच्या दुधावर मऊ दाट साय
माया माझ्यावर दाट जशी तुझी माय !
आले भरून डोळे पुन्हा गळा नि दाटला
माऊलीच्या भेटीसाठी जीव व्याकुळला !
घाल घाल पिंगा वाऱ्या माझ्या परसात
माहेरी जा सुखाची रे कर बरसात 🌹.
वारा विचारतोय मुलीला की तुझ्या घरी जातोय काही निरोप देऊ का ? मुली ला माहिती आहे वडील भाऊ शेतात गेले असतील काम करून थकून जातात आपली काळजी
माऊलीच्या भेटीसाठी जीव व्याकुळला !
घाल घाल पिंगा वाऱ्या माझ्या परसात
माहेरी जा सुखाची रे कर बरसात 🌹.
वारा विचारतोय मुलीला की तुझ्या घरी जातोय काही निरोप देऊ का ? मुली ला माहिती आहे वडील भाऊ शेतात गेले असतील काम करून थकून जातात आपली काळजी
त्यांना पण असतेच तरी नको त्यांना काही बोलू नको आणि घरी जाशील तर स्वयंपाक करून आई चुली च्या थोडी दूर अंगावर साडी चा पदर घेऊन दुपारी थोडी झोपली असेल धडडम धूम आवाज करून झोपडीत जाऊ नको .हळूच जा अंदाज घे मग बोल "सुखी आहे पोर सांग आईच्या कानात "आणि तिने विचारले तर सांग मला सगळ्यांची
खूप खूप आठवण येते .भावाची ,बाबांन ची आई ची आणि गोठ्यातल्या कपिला गाई ची तिच्या दुधाची त्या दुधावरच्या दाट सायी ची आणि आईच्या दाट मायेची मला आठवण येते.माहेरच्या बहरलेल्या पारिजातकाच्या फुलांची पण आठवण येते .आणि माहेरच्या आठवणी ने जीव गलबलतो आई ला भेटायला जीव व्याकुळतो
फिरून फिरून आई ची आठवण येते आणि मग साडीचा पदर डोळ्याला लावून तो ओला होतो ही कविता सुमन कल्याणपूर यांनी 1972 मध्ये गृहिणी गीते या अल्बम मध्ये गायली आहे.बालभारती मध्ये आम्हाला अभ्यासाला होती .बाहेर शिकायला गेलेले किंवा परदेशात गेलेल्या मुला मुलींना आई चे घर म्हणजे माहेरचं असते.
आज ही घर सोडून बाहेर राहणाऱ्या मुला मुलींना सणासुदी गोड पदार्थ करून जेवायला बसलेल्या आई ला घास कडूच लागतो मग मोबाईल वर विचरपुस चालू होते काय ग काय जेवली ?? आणि मग सकाळी कुठेतरी मेस मध्ये किंवा ऑफिस जवळच्या हॉटेल मध्ये घाईघाईत दोन वडेपाव खाणारी मुलगी आई ला आपण सणा सुदी गोड नाही
खाल्ले ते तर वाईट वाटलं म्हणून सांगते "अग आई आज मैत्रिणी च्या आई ने पुरणपोळ्या पाठवल्या होत्या एकदम भारी 👌 तुझ्या सारख्या नाही पण भारी मी तीन खाल्या पोटभर झोप येतेय मला ऑफिसमध्ये .इकडे एक घास न खाता पोरगी पोटभर जेवली हे ऐकूनच आईचे पोट भरते .कवितेतली आणि आजच पोरगी भावना एकच
घाल घाल पिंगा वाऱ्या माझ्या परसात
माहेरी जा सुवासाची कर बरसात
सुखी आहे पोर सांग आईच्या कानात .
🌹🙏 .
आभारी लेट्स रीड कवितेचि आठवण करून दिलित
@LetsReadIndia
माहेरी जा सुवासाची कर बरसात
सुखी आहे पोर सांग आईच्या कानात .
🌹🙏 .
आभारी लेट्स रीड कवितेचि आठवण करून दिलित
@LetsReadIndia
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
