Goedemorgen! Ik lig in mijn bed, te kijken naar bewegende treintjes. Dit Is Düsseldorf, oftewel: +90. Allemaal niet erg, wel gek dat plannen zo moeilijk is #jjvvhhonrail
Er zijn in zo'n Schlafwagen dus 3 kamers met een eigen badkamer. In elke kamer zijn maximaal 3 bedden, en overdag ook 3 stoelen. Maar ik weet dat hier ook veel kamers met maar één persoon zijn vandaag #jjvvhhonrail
Ben in Utrecht uitgestapt. Had een kaartje voor de hele reis naar Amsterdam (lekker slapen tot 10) maar het is kwart over 11 en ik moet naar den Bosch 😎 #jjvvhhonrail
De Juijnsmurf gaat pas over 25 minuten en er rijden geen elektroVolvo's op deze lijn dus wordt mijn laatste ov een dieselVDL. Zonde #jjvvhhonrail
"ACHTERUIT INPARKEREN"
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Vandaag is het #WorldMentalHealthDay dus ik typ toch nog eens een draadje. Ik heb zóveel over mezelf geleerd, én over anderen. Dingen die op zijn plek vallen. Waar ik mee om kan leren gaan. Dat nog niet kan, maar wel leer.
Hoe ik mezelf niet kan aanvoelen (alhoewel ik nu achteraf wel weet waarop ik had kunnen reageren). Maar dat misschien ook wel een kans is: ik kan door als de rest stopt (🐰🔋), adrenaline + dopamine = leven
Zelf weet ik het niet altijd te begrijpen, maar anderen begrijpen het nog minder. Ook professionals als leraren, psychologen, pedagogen vonden het vooral een probleem. Daar heb ik al meerdere andere draadjes over gemaakt.
En nog geen trein, dus denk niet dat we met +10 (20:23 zou dat zijn) daadwerkelijk vertrekken. Maar boeiend, heb geen haast ✌️ #jjvvhhonrail
Trein in de dagstand. Nederlanders hiernaast helemaal in paniek: zijn de toilet kwijt (in de hal) en de bedden werken niet (komen ze vast vragen of uitleggen). Ziet er goed uit! #jjvvhhonrail
De afgelopen maanden heb ik zoveel over mezelf geleerd.
Ik herinner nog hoe ik altijd als onhandelbaar en druk werd bestempeld. Ik moest maar eens leren luisteren en stilzitten, want ik was een ongeleid probleem. Dat hoorde ik honderden keren. Maar meer regelmaat, regels en straffen konden mij misschien nog wel redden.
Dus, hier is nog iets wat in mijn hoofd nu wordt verwoord en ik heb er geen introductie voor maar het lijkt me wel een interessant verhaal.
Mijn hoofd is net zo druk als wat je kent van bijvoorbeeld Jochem Myjer: een flipperkast met meerdere ballen tegelijk die rondpingpongen.
Maar ik heb vanaf heel jong al geleerd om dat te onderdrukken en goedgeformuleerde gedachten te uiten en er meestal nuttige zinnen van te vormen. Dat heeft een aantal gevolgen:
1. Het kost kneiterveel energie;
2. Niets is vanzelfsprekend. Als ik vandaag één ding eruit pik en perfect doe, morgen niet meer want dan pik ik er een andere pingpongbal uit;
3. Ook dingen die ik belangrijk vindt of heel veel betekenen voor me, halen soms de selectie niet, want soms vang ik maar random iets;
Ok. Het is dus een Linux-gebaseerd SteamOS dat op zich zou moeten werken, Wine gebruikt voor allerlei Windows-features, maar nog steeds met sommige spellen wel moeite heeft (vooral multiplayer). Nou speel ik die niet, dus dat scheelt.
Vandaag koos ik ervoor om niet naar een barbecue te gaan. Op zich was ik uitgenodigd dus ik kan niet zeggen dat ik niet welkom was, maar tegelijkertijd voelde dat anders.
Inmiddels heb ik al wel vaker verteld hoe ik me heb gevoeld de afgelopen tijd dus dat hoef ik niet te herhalen.
Maar ondanks alles, wilde ik ook niet opgeven. Je laat 10 jaar vriendschap, die eerder 'als familie' was, niet zomaar los. Met wie moet ik dan op wintersport, naar de Ardennen, naar Centerparcs? Ik wil dat helemaal niet kwijt. Nog steeds niet.