Vandaag is het #WorldMentalHealthDay dus ik typ toch nog eens een draadje. Ik heb zóveel over mezelf geleerd, én over anderen. Dingen die op zijn plek vallen. Waar ik mee om kan leren gaan. Dat nog niet kan, maar wel leer.
Hoe ik mezelf niet kan aanvoelen (alhoewel ik nu achteraf wel weet waarop ik had kunnen reageren). Maar dat misschien ook wel een kans is: ik kan door als de rest stopt (🐰🔋), adrenaline + dopamine = leven
https://twitter.com/jjvvhh/status/1446481831566708742?s=20
Zelf weet ik het niet altijd te begrijpen, maar anderen begrijpen het nog minder. Ook professionals als leraren, psychologen, pedagogen vonden het vooral een probleem. Daar heb ik al meerdere andere draadjes over gemaakt.
https://twitter.com/danidonovan/status/1314980819656736768?s=20
Afgelopen twee weken heb ik geleerd dat ik goed met mezelf kan inmiddels, als ik niet na hoef te denken wat anderen verwachten.
- En dat is niet egoistisch, egocentrisch of narcistisch. Ik heb nog steeds met alles en iedereen rekening gehouden.
- En dat is niet egoistisch, egocentrisch of narcistisch. Ik heb nog steeds met alles en iedereen rekening gehouden.
En dat komt allemaal door twee dingen:
* Verwachtingen van anderen: stilzitten, normaal doen, doen wat van je verwacht wordt; maskeren is nog steeds de norm
* Stigma: gelukkig doen, vrolijk zijn en maskeren is nog steeds de verwachting.
Laten we dat nou doorbreken?
* Verwachtingen van anderen: stilzitten, normaal doen, doen wat van je verwacht wordt; maskeren is nog steeds de norm
* Stigma: gelukkig doen, vrolijk zijn en maskeren is nog steeds de verwachting.
Laten we dat nou doorbreken?
Als we er over kunnen praten op een normale manier, dan blaast het niet op tot een gigantische uitbarstingen en problemen. Een beetje rekening houden met elkaar wordt echt iedereen beter van.
Dat was mijn TED-talk, zijn er nog vragen?
Dat was mijn TED-talk, zijn er nog vragen?
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
