Thread by @matinkh_fa

«درد و رنج» واقعیت‌های این دنیا هستن و همه در طول زندگی‌شون با سختی‌های زیادی روبرو میشن. عده‌ای در مواجهه با سختی‌های زندگی به پوچی می‌رسن. ولی عده‌ی دیگه راهی برای تحمل این درد و رنج پیدا می‌کنن. /۱

برای تحمل درد و رنج آدمها دو روش کلی دارن. یا برای اون مشکل راه‌حل عملی پیدا می‌کنن - رفتارشون رو عوض می‌کنن، موقعیتشون رو تغییر میدن، و…
یا اگه برای اون درد راه‌حلی پیدا نکنن، از نظر روانی خودشون رو تقویت می‌کنن که بتونن با وجود همه اون سختی‌ها به سمت جلو پیش برن. /۲

ما این توانایی رو داریم که شجاعانه با درد و رنج این دنیا روبرو بشیم و از زیر بار مسئولیت‌مون شونه خالی نکنیم.
کتاب میگه این یکی از پایه‌های اصلی روان‌درمانی هست؛ که به آدمها یادآوری کنه با محدودیت‌های فردی و مشکلات زندگی چطور کنار بیان. /۳

تلاش برای ادامه مسیر زندگی در مواجهه با مشکلات جدی و تراژدی‌ها نشون‌دهنده‌ی بالاترین سطح توان فردیه. /۴

هیچ چیزی در این دنیا بی‌اشکال نیست. از جمله خود ما. ما استانداردهای اخلاقی و سطح توقعات بالایی از اجتماع و خودمون داریم، که با توجه به محدودیت‌های موجود شاید بهشون نرسیم. /۵

چیزهایی هست که می‌خواهیم‌شون و آرزوشون رو داریم. ولی برای رسیدن به اونها کاری نمی‌کنیم. کارهایی که باید انجام بدیم رو پشت گوش میاندازیم، و کارهایی که نباید بکنیم رو انجام میدیم. بعضی وقتها انجام ندادن کار درست راحتتره، چون اون کارها معمولا راحت نیستن. /۶

طبیعیه که برای بعضی‌ها این شرایط یک دید منفی نسبت به خود و زندگی ایجاد کنه. و این یک چرخه مخرب هست؛ هربار که فرد خودش و زندگی رو دور از ایده‌آل‌هاش ببینه، نسبت به شرایط موجود بیشتر بدبین میشه. /۷

عده‌ای چنان نسبت به زندگی بدبین می‌شن که «بودن» رو غیراخلاقی می‌دونن. عده‌ای بچه‌دار شدن رو ظلم می‌دونن. بعضیا دست به خودکشی می‌زنن؛ و یا حتی افراطی‌تر، دیگران رو هم می‌کشن. /۸

برای تلخ و بدبین شدن نسبت به زندگی وسوسه‌ی قوی‌ای وجود داره. برای دوری از این وسوسه، فرد نیاز به تلاش ذهنی و اراده‌ی محکمی داره. شجاعت می‌خواد که یکی با خودش بگه "با همه تراژدی‌های زندگی، من دست از تلاش برای انجام کار درست برنمی‌دارم، و به خودم و اطرافیانم رسیدگی می‌کنم" /۹

تو کتاب قبلی، نویسنده توصیه کرده بود "سعی کن همون فرزندی باشی که در مراسم سوگواری پدر بقیه می‌تونن بهش تکیه کنن." خیلی‌ها براش نوشتن که این توصیه رو هدف زندگی‌شون قرار دادن، و در برخورد با فجایع زندگی، این حرف نیروی درونی‌شون بوده که به زندگی ادامه بدن. /۱۰

وقتی می‌بینید که یکی با همه بلاهایی که سرش میاد (در مواجهه با از دست دادن عزیزان و لحظات ناامید کننده) همچنان سرپا می‌ایسته و ادامه میده، به شما یادآوری می‌کنه که چنین توانی از آدمها برمیاد. شما هم می‌تونید چنین شهامتی رو در خودتون ایجاد کنید و با سختی‌های زندگی کنار بیاید. /۱۱

اما مرگ عزیزان…

متاسفانه این امر ناگزیره و همه ما روزی این غم رو تجربه می‌کنیم. ولی باید بدونیم، اکثر افرادی که در بستر مرگ هستن، خواسته‌ی مشترکی دارن؛ اینکه اونهایی که دوستشون دارن بتونن بعد از اونها به زندگی ادامه بدن و غم زیادی نداشته باشن. /۱۲

بعضی‌ها حتی احساس عذاب وجدان می‌کنن که مرگ‌شون چنین غمی رو به دل خونواده و عزیزان‌شون وارد می‌کنه. /۱۳

غم و اندوه در این شرایط طبیعیه و در زندگی همه ما پیش میاد. غم نشونه‌ای از عشق و علاقه ما به کسیه که دیگه وجود نداره. ولی باید یادمون باشه، وفاداری ما به اونهایی که از دستشون می‌دیم اینه که به خواسته‌شون عمل کنیم؛ که با همه این درد و رنج، به زندگی ادامه بدیم. /۱۴

در همه سختی‌های زندگی از خودتون طوری مراقبت کنید که انگار بچه‌ای هستید و وظیفه مراقبت و سلامتی اون بچه به عهده شماست. اون بچه زندگی‌اش به مسئولیت‌پذیری و تلاش شجاعانه شما وابسته است. /۱۵

با وجود همه سختی‌ها و فجایع زندگی، قدردان داشته‌هاتون باشید.
قدردانی از خونواده یعنی باهاشون بهتر رفتار کنید.
قدردانی از دوستان یعنی باهاشون مهربون باشید.
قدردانی از اجتماع یعنی سپاسگزار ساختاری باشید که باعث رشد و پیشرفت شما تا اینجای زندگی‌تون شده. /۱۶

زندگی روزهای سخت و تاریک زیادی داره. بدون این روزها، لحظات شاد و روشن هم معنی نداشتن. اگه این روزهای سخت نبودن، معنای زندگی، توانایی افراد، و اهمیت مسئولیت‌پذیری هم درک نمیشد.

در همه این روزهای سخت شجاعانه زندگی کنید و شکرگزار داشته‌هاتون باشید. /۱۷ و پایان