हलालोनॉमिक्स : हलालची ओळख #थ्रेड
परिघाबाहेरून हलाल हा शब्द केवळ मांस या बाबीशी निगडीत नाही. हलाल म्हणजे कायदेशीर. मुस्लीम जगतात हलाल या शब्दांपेक्षा ही व्यापक संकल्पना म्हणूनच पाहिले जाते. एक समांतर अर्थव्यवस्था या शब्दांभोवती केंद्रित असून जगभर तिचा विस्तार झालेला आहे. #हलाल
सध्या ‘हलाल' हा शब्द सर्वत्र चर्चेत आहे. बऱ्याच जणांसाठी हा शब्द फक्त ‘मांस' पुरताच मर्यादित आहे. पण या ‘हलाल'वरून होणारं जागतिक अर्थकारण मोठं आहे. इस्लामसाठी ‘हलाल' म्हणजे ‘कायदेशीर' आणि याच्याविरुद्ध ‘हराम’ म्हणजे बेकायदा, असा याचा सोपा अर्थ. #Halal#Halalonomics
या पार्श्वभूमीवर ‘हलाल'ची चर्चा सुरू झाली ती कोरोनाच्या लशीवरून. काही मुस्लीम तज्ज्ञांच्या मते मुस्लीम धर्मानं ज्यांना ‘हराम' मानलंय असे घटक या लशीमध्ये आहेत. त्यामुळे ती घेणे योग्य होणार नाही, असा मतप्रवाह तयार झाला. सरकारी पातळीवर आणखी एक महत्त्वाची घटना घडली,
त्यावरूनही ‘हलाल'च्या चर्चेला जोर आला. भारतातून निर्यात होणाऱ्या मांसाच्या पाकिटांवरील माहितीपत्रकातून ‘हलाल' शब्द वगळण्याचा निर्णय केंद्र सरकारनं या वर्षांच्या जानेवारीत घेतला आहे.
‘हलाल' मागची कल्पना काय आहे आणि ही संकल्पना कुठून आली, यासारखे मूलभूत मुद्दे समजून घेणे गरजेचे आहे. ‘हलाल' हा अरबी शब्द असून इस्लाममध्ये त्याला अनन्यसाधारण महत्त्व आहे. ‘हलाल' म्हणजे जे कायदेशीर आहे त्याला मान्यता आणि जे बेकायदा आहे ते ‘हराम’. त्याला मान्यता नाही.
इस्लाममधील वेगवेगळ्या धार्मिक ग्रंथांमध्ये याबाबतची मार्गदर्शक तत्त्वं दिलेली आहेत. मुस्लिमधर्मीयांनी फक्त ‘हलाल' उत्पादने व सेवा वापरायची, हे त्यातलं मुख्य तत्त्व आहे. त्यामुळे जगभर अनेक गोष्टींवर ‘हलाल' असा उल्लेख केला जातो. अर्थात, फक्त मांस किंवा अन्नपदार्थ व सेवांवर ‘हलाल'
असा उल्लेख नसतो, तर वेगवेगळ्या कृतींबाबत तसा उल्लेख केला जातो. त्यामुळे अनेक मुस्लीम मूलतत्त्ववादी व दहशतवादी संघटनांनीही जिहादी कारवाया करण्यासाठी ‘हलाल'चा गैरवापर केल्याचं उघड आहे.‘हलाल' हे फक्त मांस बनविणे व खाणे याच्याशी संबंधीच आहे, असं अनेकांना वाटतं.पण, तसं नाही.
‘हलाल औषधे', ‘हलाल फॅशन', ‘हलाल रुग्णालये’, ‘हलाल हॉटेल' इत्यादी. ‘हलालोनोमिक्स’ हा शब्द समांतर जागतिक अर्थकारणाशी संबंधित आहे. ‘हलाल' प्रमाणित उद्योग व व्यापार यामध्ये येतो. कित्येक शतकांपासून मुस्लीम समुदायामध्ये ‘हलाल व्यापार' ही संकल्पना रूढ आहे.पण १९४५ पर्यंत त्याची योग्य
पद्धत निश्चित केली गेली नव्हती. दक्षिण आफ्रिकेची राजधानी असलेल्या केपटाउनमध्ये जेव्हा 'मुस्लीम ज्युडिशिअल कौन्सिल हलाल ट्रस्ट’ची स्थापना झाल्यानंतर त्याचा ढाचा तयार झाला. ही संस्था अजूनही कार्यरत असून ‘हलाल' संकल्पनेचं जाळं विस्तारण्याची भूमिका बजावत आहे.
या मंडळाच्या स्थापनेनंतर थायलंडमध्ये १९६९ मध्ये ‘हलाल' नोंदणी सुरू झाली. मात्र, ते कुवेतमध्ये निर्यात होणाऱ्या पोल्ट्री उत्पादनापुरतेच मर्यादित होते. मलेशियातून खऱ्या अर्थाने इस्लामकेंद्रित उद्योग, व्यापार व अर्थकारणाला सुरुवात झाली.
१९७४ मध्ये ‘डिपार्टमेन्ट ऑफ इस्लामिक डेव्हलपमेंट मलेशिया' (जेएकेआयएम) याची स्थापना झाली. हलाल व्यापारासाठी कायदा बनविणारा तो पहिला देश ठरला. ही प्रक्रिया एवढी गतीनं झाली, की १९८० मध्ये मलेशियाला ‘ग्लोबल हलाल हब' म्हणून ओळखले जाऊ लागले. दिल्लीतील ‘हलाल नियंत्रण मंडळ''ने नुकत्याच
प्रसिद्ध केलेल्या अहवालानुसार ‘डिपार्टमेन्ट ऑफ इस्लामिक डेव्हलपमेंट मलेशिया' याची व्याप्ती ४५ देशांपर्यंत वाढली आहे व एकूण ७८ हलाल नोंदणीकृत आस्थापने जोडलेली आहेत. यात ‘हलाल इंडिया', ‘जमात उल्मा हलाल फाउंडेशन', ‘जमात उल्मा ई-हिंद हलाल ट्रस्ट' या भारतातील प्रमुख संस्था सदस्य आहेत.
मलेशियाची राजधानी असलेल्या क्वालांलमपूर येथे २००४ मध्ये तत्कालीन पंतप्रधान अब्दुल्ला हाजी यांनी सुरू केलेल्या ‘मलेशिया इंटरनॅशनल हलाल शोकेस'ची सुरुवात केल्यानंतर खऱ्या अर्थाने मलेशियामध्ये ‘हलाल' विषयी उत्सुकता वाढली व प्रोत्साहन मिळाले. मलेशियाशिवाय थायलंड, फिलिपिन्स आणि
सिंगापूरमध्ये हलाल व्यापाराने पाय रोवले. हलाल प्रमाणपत्र देण्यासाठी सिंगापूरमध्ये १९७८ मध्ये 'दी इस्लामिक रिलिजिअस कौन्सिल ऑफ सिंगापूर'ची स्थापना करण्यात आली. त्यानंतर, १९८९ मध्ये इंडोनेशियात अन्न, औषधे व सौंदर्यप्रसाधने यांच्या वापराबाबत "मजलिस उल्मा इंडोनेशिया''
(एमयूआय) व
"दी इंडोनेशियन उल्मा कौन्सिल फॉर मुस्लिम''ची सुरुवात झाली. पश्चिम आशियातील मुस्लिमबहुल देशांपैकी सौदी अरेबियामध्ये पहिल्यांदा या दिशेनं पावले टाकण्यास सुरुवात झाली. मांस हलाल नोंदणीसाठी 'ऑस्ट्रेलिया फेडरेशन ऑफ इस्लामिक कौंन्सिलची' निर्मिती झाली. शियाबहुल असलेल्या इराणमध्येही
हलालबाबत जागृती करण्यात आली व १९७९ पासून हलाल प्रमाणपत्र देण्यास सुरुवात केली. त्यानंतर लगेच हलाल व्यापार आशियायी देशांबाहेर व इतर जगातील बिगर मुस्लिम देशांमध्येही पाय पसरू लागला.अमेरिका (१९७५), ब्राझील (१९७९), ऑस्ट्रेलिया (१९८३), न्यूझीलंड (१९८४) आणि युके (१९९४) यांचा त्यात
समावेश आहे. याशिवाय, ‘युनो'कडूनही ‘हलाल'ला पाठिंबा मिळाला. ‘युनो'शी संलग्न अन्न व कृषी संघटनेनं १९९७ मध्ये ‘कोडेक्स एलिमेंटरिअस कमिशन''ने ‘हलाल'ची व्यापारी व्याख्या स्पष्ट केली. सध्या या संस्थेशी १८९ देश संलग्न आहेत आणि भारत १९६४ पासून संलग्न आहे. दिनार स्टॅंडर्ड यांनी २०१९
मध्ये प्रसिद्ध केलेल्या ‘ग्लोबल इस्लामिक इकॉनॉमी'च्या अहवालानुसार जागतिक हलाल व्यापार २०२३ पर्यंत तीन ट्रिलियन अमेरिकी डॉलरपर्यंत जाणार आहे. २०१७ मध्ये तो दोन ट्रिलियन अमेरिकी डॉलर एवढा होता.
भारत सरकारच्या आरोग्य आणि कुटुंब कल्याण मंत्रालयाच्या अंतर्गत ‘अन्न सुरक्षा आणि मानक प्राधिकरण’ (Food Safety and Standards Authority of India – FSSAI)
या, तसेच महाराष्ट्रात अन्न आणि औषध प्रशासन (Food and Drugs Administration – FDA) या विभागाची स्थापना करण्यात आली आहे.
खाद्यपदार्थांशी संबंधित सर्व प्रकारच्या अनुमती देण्याचे अधिकार या विभागाच्या अंतर्गत येतात. त्यासाठी विविध प्रकारच्या पूर्तता कराव्या लागतात.
त्यात जागेच्या
रचनेपासून ते आग प्रतिबंधक व्यवस्था आणि कचरा व्यवस्थापन या सर्व गोष्टींची पूर्तता करावी लागते.
त्यासाठी शुल्कही आकारले जाते. एकीकडे संबंधित प्रमाणपत्र देणारी सेक्युलर शासनाची व्यवस्था असतांना हलाल प्रमाणपत्र देण्याची अनुमती खासगी इस्लामिक धार्मिक संस्थांना का देण्यात आली आहे?
हलाल संकल्पनेतील आणखी एक महत्त्वाचे सूत्र समजून घेतले पाहिजे की, एखाद्या उत्पादनाला हलाल प्रमाणित करणे आणि एखाद्या उपाहारगृहाला हलाल प्रमाणपत्र देणे हे दोन्ही वेगवेगळे आहे.
उत्पादनाला हलाल प्रमाणित करतांना केवळ त्या उत्पादनाचा संबंध येतो, उदा. हलाल मांसाचे प्रमाणपत्र घेतांना ते मांस हलालच्या नियमांनुसार असायला हवे; मात्र एखाद्या मांसाहारी उपाहारगृहाला हलाल प्रमाणपत्र हवे असल्यास त्या उपाहारगृहात अल्कोहोल, स्पिरीट यांचे मिश्रण असलेल्या कोणत्याही
घटकाचा वापर किंवा विक्री करता येणार नाही. तेथील मांस तर हलाल हवेच, त्यासह तेल, मसाल्याचे पदार्थ, खाद्य रंग, चवीसाठीचे घटक, तांदूळ, धान्य सर्वकाही हलाल प्रमाणित असले पाहिजे. यामुळे हलाल प्रमाणपत्राच्या आधारे मांसासह या अन्य पदार्थांचा व्यवसायही अन्य उद्योजकांकडून बळकावला जात आहे.
हलाल मांसापासून चालू झालेली हलाल व्यवसायाची संकल्पना वेगाने व्यापक होऊ लागली आहे. हलालच्या संकल्पनेत स्थानिक स्थितीनुसार पालट केले जात असल्याने
काही वर्षांपूर्वी हराम मानल्या जाणार्या गोष्टी आज हलाल ठरवल्या जात आहेत.जसे काही वर्षांपूर्वी नमाजासाठी अजानची हाक हा पवित्र ध्वनी मानून ध्वनीक्षेपक यंत्राचा वापर करून अजान देणे हे ‘हराम’ मानले जात होते; मात्र इस्लामच्या प्रसाराच्या दृष्टीने ध्वनीक्षेपक यंत्र साहाय्यक ठरू शकते,
हे लक्षात घेऊन ते नंतरच्या काळात स्वीकारण्यात आले.अशाच प्रकारे इस्लामी अर्थव्यवस्था निर्माण करण्यासाठी जुन्या नियमांची जोड-तोड करून हलाल संकल्पना व्यापक करण्यात येत आहे. काही वर्षांपूर्वी शृंगार (मेकअप) करण्याला हराम मानले जात होते; मात्र आता सौंदर्यप्रसाधनांना हलाल ठरवण्यात येत
इस्लामिक बँक आणि हलाल अर्थव्यवस्था यांत भेद नाही. दोन्ही एकाच इस्लामी विचारांवर आधारित आहेत. इस्लामी अर्थसाहाय्यावर हलाल उत्पादने बाजारात आणली जात आहेत.
शरीयत कायद्यानुसार व्याज घेण्यास प्रतिबंध असल्याने त्या मान्यतेनुसार इस्लामिक बँकेची रचना करण्यात आली. मलेशियामध्ये वर्ष १९८३ मध्ये ‘इस्लामिक बँकिंग अॅक्ट’नुसार ‘इस्लामिक बँकिंग अॅण्ड फायनान्स’ (IBF) ही बँक चालू झाली. ही बँक धार्मिक परंपरांवर आधारित असल्याने
तिला भारतासारख्या अनेक गैरइस्लामिक देशांत मान्यता मिळाली नाही.हलाल उत्पादने पूर्वीपासून वापरात होतीच. वर्ष २०११ मध्ये मलेशियाच्या सरकारने स्थानिक वाणिज्य मंत्रालयाद्वारे ‘हलाल प्रॉडक्ट इंडस्ट्री’ (HPI) चालू केली. वर्ष २०१३ मध्ये क्वालालंपूर येथे ‘वर्ल्ड हलाल रिसर्च’ आणि