ऊ. हलाल प्रमाणपत्र घेतल्याने अन्य धर्मीय ग्राहकांत
घट होणार नाही.
या जाहिरातीतील कारणांमुळे, तसेच मुसलमान देशांत व्यवसाय करायचा असल्यास तेथील हलालच्या बंधनामुळे व्यावसायिकांकडून हलाल प्रमाणपत्र घेण्याचे प्रमाण मोठे आहे.इतकेच नव्हे मुस्लिम संस्था अनेक व्यावसायिकांना स्वतःहून संपर्क करून या जाळ्यात ओढण्याचा प्रयत्न करत आहेत.
भारतातील हलाल प्रमाणपत्र देणार्या संस्था
अ. हलाल इंडिया प्रा. लिमिटेड
आ. हलाल सर्टिफिकेशन सर्व्हिसेस इंडिया प्रा. लिमिटेड
इ. जमियत उलेमा-ए-हिंद हलाल ट्रस्ट
ई. जमियत उलेमा-ए-महाराष्ट्र
उ. हलाल कौन्सिल ऑफ इंडिया
ऊ. ग्लोबल इस्लामिक शरिया सर्व्हिसेस
अल्पसंख्यांकांमुळे सरकारी आस्थापनांकडून बहुसंख्यांक हिंदूंना हलाल मांस खाण्याची सक्ती !
संविधानाने दिलेल्या स्वातंत्र्याविषयी निधर्मीवादी सातत्याने टाहो फोडत असतात; मात्र धर्मनिरपेक्ष भारत सरकारच्याच भारतीय पर्यटन विकास महामंडळ (ITDC), एअर इंडिया, तसेच रेल्वे केटरिंग या
सर्व संस्था केवळ हलाल मांस पुरवठा करणार्यांनाच कंत्राट देतात.भारतीय लोकशाहीचे सर्वोच्च स्थान असणार्या संसदेतील भोजन व्यवस्थाही रेल्वे केटरिंगकडे आहे. तिथेही बहुसंख्य हिंदूंना स्वतःच्या धार्मिक आधारानुसार मांस खाण्याचे स्वातंत्र्य नाही. हिंदूंनी अशा सरकारी संस्थांना जाब विचारला
पाहिजे, तसेच जोपर्यंत ते धार्मिक आधारानुसार आहार उपलब्ध करून देत नाहीत, तोपर्यंत त्यांच्या खाद्यपदार्थांवर बहिष्कार टाकला पाहिजे.
गरीब हिंदू खाटिकाच्या व्यवसायाची हानी !
हिंदूंमधील खाटिक समाज मांसाचा व्यापार करून उदरनिर्वाह करत होता. सध्या सरकारी आस्थापनांसह खासगी व्यावसायिकही केवळ इस्लामी पद्धतीच्या हलाल मांसाची मागणी करू लागल्याने आणि गरीब हिंदु खाटिकाकडील मांस हलाल मानले जात नसल्याने या समाजाकडील
व्यवसाय आपोआप मुसलमानांच्या कह्यात जाऊ लागला.सर्व प्रकारच्या मांसाचा व्यापार अल्पसंख्य मुसलमान समुदायाकडे जात आहे. सरकारच्या हलाल मांसाच्या अयोग्य धोरणांमुळे वार्षिक २३ सहस्र ६४६ कोटींची मांसाची निर्यात, तसेच देशातील सुमारे ४० सहस्र कोटींहून अधिक रुपयांचा मांसाचा व्यापार
अल्पसंख्यांकांच्या कह्यात जात आहे. यामुळे मुळातच गरीब आणि मागास असणारा खाटिक समाज देशोधडीला लागत आहे.
भारत सरकारच्या आरोग्य आणि कुटुंब कल्याण मंत्रालयाच्या अंतर्गत ‘अन्न सुरक्षा आणि मानक प्राधिकरण’ (Food Safety and Standards Authority of India – FSSAI)
या, तसेच महाराष्ट्रात अन्न आणि औषध प्रशासन (Food and Drugs Administration – FDA) या विभागाची स्थापना करण्यात आली आहे.
खाद्यपदार्थांशी संबंधित सर्व प्रकारच्या अनुमती देण्याचे अधिकार या विभागाच्या अंतर्गत येतात. त्यासाठी विविध प्रकारच्या पूर्तता कराव्या लागतात.
त्यात जागेच्या
रचनेपासून ते आग प्रतिबंधक व्यवस्था आणि कचरा व्यवस्थापन या सर्व गोष्टींची पूर्तता करावी लागते.
त्यासाठी शुल्कही आकारले जाते. एकीकडे संबंधित प्रमाणपत्र देणारी सेक्युलर शासनाची व्यवस्था असतांना हलाल प्रमाणपत्र देण्याची अनुमती खासगी इस्लामिक धार्मिक संस्थांना का देण्यात आली आहे?
हलाल संकल्पनेतील आणखी एक महत्त्वाचे सूत्र समजून घेतले पाहिजे की, एखाद्या उत्पादनाला हलाल प्रमाणित करणे आणि एखाद्या उपाहारगृहाला हलाल प्रमाणपत्र देणे हे दोन्ही वेगवेगळे आहे.
उत्पादनाला हलाल प्रमाणित करतांना केवळ त्या उत्पादनाचा संबंध येतो, उदा. हलाल मांसाचे प्रमाणपत्र घेतांना ते मांस हलालच्या नियमांनुसार असायला हवे; मात्र एखाद्या मांसाहारी उपाहारगृहाला हलाल प्रमाणपत्र हवे असल्यास त्या उपाहारगृहात अल्कोहोल, स्पिरीट यांचे मिश्रण असलेल्या कोणत्याही
घटकाचा वापर किंवा विक्री करता येणार नाही. तेथील मांस तर हलाल हवेच, त्यासह तेल, मसाल्याचे पदार्थ, खाद्य रंग, चवीसाठीचे घटक, तांदूळ, धान्य सर्वकाही हलाल प्रमाणित असले पाहिजे. यामुळे हलाल प्रमाणपत्राच्या आधारे मांसासह या अन्य पदार्थांचा व्यवसायही अन्य उद्योजकांकडून बळकावला जात आहे.
हलाल मांसापासून चालू झालेली हलाल व्यवसायाची संकल्पना वेगाने व्यापक होऊ लागली आहे. हलालच्या संकल्पनेत स्थानिक स्थितीनुसार पालट केले जात असल्याने
काही वर्षांपूर्वी हराम मानल्या जाणार्या गोष्टी आज हलाल ठरवल्या जात आहेत.जसे काही वर्षांपूर्वी नमाजासाठी अजानची हाक हा पवित्र ध्वनी मानून ध्वनीक्षेपक यंत्राचा वापर करून अजान देणे हे ‘हराम’ मानले जात होते; मात्र इस्लामच्या प्रसाराच्या दृष्टीने ध्वनीक्षेपक यंत्र साहाय्यक ठरू शकते,
हे लक्षात घेऊन ते नंतरच्या काळात स्वीकारण्यात आले.अशाच प्रकारे इस्लामी अर्थव्यवस्था निर्माण करण्यासाठी जुन्या नियमांची जोड-तोड करून हलाल संकल्पना व्यापक करण्यात येत आहे. काही वर्षांपूर्वी शृंगार (मेकअप) करण्याला हराम मानले जात होते; मात्र आता सौंदर्यप्रसाधनांना हलाल ठरवण्यात येत
इस्लामिक बँक आणि हलाल अर्थव्यवस्था यांत भेद नाही. दोन्ही एकाच इस्लामी विचारांवर आधारित आहेत. इस्लामी अर्थसाहाय्यावर हलाल उत्पादने बाजारात आणली जात आहेत.
शरीयत कायद्यानुसार व्याज घेण्यास प्रतिबंध असल्याने त्या मान्यतेनुसार इस्लामिक बँकेची रचना करण्यात आली. मलेशियामध्ये वर्ष १९८३ मध्ये ‘इस्लामिक बँकिंग अॅक्ट’नुसार ‘इस्लामिक बँकिंग अॅण्ड फायनान्स’ (IBF) ही बँक चालू झाली. ही बँक धार्मिक परंपरांवर आधारित असल्याने
तिला भारतासारख्या अनेक गैरइस्लामिक देशांत मान्यता मिळाली नाही.हलाल उत्पादने पूर्वीपासून वापरात होतीच. वर्ष २०११ मध्ये मलेशियाच्या सरकारने स्थानिक वाणिज्य मंत्रालयाद्वारे ‘हलाल प्रॉडक्ट इंडस्ट्री’ (HPI) चालू केली. वर्ष २०१३ मध्ये क्वालालंपूर येथे ‘वर्ल्ड हलाल रिसर्च’ आणि
#हलालोनॉमिक्स : #हलालचे धार्मिक आयाम! #थ्रेड#Thread
ज्यांचे स्वप्नच भारतावर राज्य करायचे आहे, ते सरकारकडून एक मागणी पूर्ण झाली की, शांत न बसता पुढची मागणी करत आहेत. त्यातच शरीयत आधारित इस्लामिक बँक भारतात चालू करण्याची मागणी चालू झाली; मात्र पंतप्रधान मा. नरेंद्र मोदी यांच्या
सरकारने ही मागणी फेटाळून लावली. बँक स्थापन करण्यासाठी सरकारी अनुमती लागते; मात्र कोणताही ग्राहक संविधानाने दिलेल्या धार्मिक स्वातंत्र्याचा लाभ घेऊन त्याच्या धर्मानुसार संमत साहित्य आणि पदार्थ यांचा आग्रह धरू शकतो. याच्या आधारे मुसलमानांकडून प्रत्येक पदार्थ, वस्तू इस्लामनुसार वैध
अर्थात ‘हलाल’ असण्याची मागणी केली जाऊ लागली आहे.त्यासाठी ‘हलाल सर्टिफिकेट (प्रमाणपत्र)’ घेणे अनिवार्य बनले. याद्वारे इस्लामी अर्थव्यवस्था, म्हणजे ‘हलाल इकॉनॉमी’ धार्मिकतेच्या आधारावर असूनही अतिशय चातुर्याने निधर्मी भारतात लागू करण्यात आली! आश्चर्य म्हणजे निधर्मी भारतातील