Over mondmaskers bij jonge kinderen (nu vanaf 6 jaar). 1) sommige landen doen het, maar slechts zeer weinig (Italië Frankrijk, Spanje) 2) sommige organisaties bevelen het aan, zoals WHO, maar in dat advies bv vanaf 8j 3) de grootste studie die de epidemiologische baten van (1/x)
maskers bij kinderen test is deze in Science bij 576.000 mensen: science.org/doi/10.1126/sc… - Interessant is dat het effect van mondmaskers bij kinderen apart getoetst wordt. Wat blijkt: de kans op besmetting bij kinderen zakt gemiddeld met ca. 10% - maar dit effect is ondanks (2/x)
de immense steekproef NIET significant. Er is een trend maar het is dus niet aangetoond dat kindermaskers een betrouwbaar epidemiologisch effect hebben 4) in deze data gaat het ongeveer voor de helft over lagere schoolkinderen. (we kennen het effect voor deze groep apart (3/x)
niet. Ik heb dit opgevraagd bij de auteur). Een logische assumptie is dat dit bij 6-jarigen minder goed gebeurt dan bij oudere schoolkinderen, en dat het effect bij deze groep dus nog minder sterk is dan voor het totaal. De epidemiologische winst is dus twijfelachtig. (4/x)
5) dezelfde paper toont dat mondmaskers bij leraren WEL een positief epidemiologisch effect hebben. Ze verminderen de kans op geur- en smaakverlies met 18% , de kans op ziekte met 34% en de kans op positieve test met 9%. Opvallend: maskers voor leraren zijn bij ons NIET (5/x)
verplicht. De maatregelen zijn dus net omgekeerd aan de evidentie. 6) het GEMS advies verwijst naar gebruik van mondmaskers en adviezen, naar een kleine studie van Spaanse pediaters, maar NIET naar deze Science studie. Ze is dus allicht niet meegenomen in de adviesvorming. (6/x)
Dezelfde paper toont ook dat andere schoolmaatregelen wel werken: extracurriculaire activiteiten schrappen en symptoomscreening bv. 7) medische kosten: deze worden niet besproken in het GEMS advies, maar er is onderzoek dat op negatieve biologische bijwerkingen wijst. 8) er (7/x)
zijn ook niet-medische kosten. Het recente GEMS advies (28) hierover verwijst al naar problemen voor de herkenning van emoties. Daarnaast weten we dat het verbale en non-verbale communicatie en gezichtsherkenning verstoort (scientificamerican.com/article/masks-…) 9) het GEMS advies (8/x)
verwijst ook heel kort naar een Duits review artikel van bijwerkingen. Het is de moeite ook deze studie eens in detail te bekijken. Ook hier worden negatieve bijwerkingen gerapporteerd, maar is er ook weinig kwaliteitsvol onderzoek gezien de recentheid van het fenomeen. (9/x)
Mijn conclusie: de sterkste, grootste studie toont dat epidemiologische baten mogelijk, maar niet groter dan 10% en dus beperkt zijn, en onzeker (niet significant). Zeker voor 6-jarigen, ondervertegenwoordigd in studies en veel minder beheers. Maskers voor leraars helpen (10/x)
wél en zouden verplicht moeten zijn (ipv omgekeerd). De kosten zijn medisch, cognitief (taal), sociaal en emotioneel. Deze laatste steunen op een empirische basis, die ook niet uitgebreid is, maar wel in lijn ons begrip van hoe ontwikkeling werkt. De kosten-baten afweging (11/x)
is wat mij betreft minder duidelijk dan voor de schoolsluitingen, maar helt wel duidelijk over naar "niet" voor kinderen en "wel" voor leraars. (12/12)
De metavraag hier is dus eig hoe sterk we willen dat evidentie is om ingrijpende maatregelen bij kinderen op te leggen. In het verleden hanteerde men hier altijd het voorzorgsprincipe: enkel als we het zeker weten. Dat geldt hier niet. In Coronatijd schuift deze grens alsmaar op.
Nu het beslist is doen we het best tot aan kerstverlof, tijdens deze piek. Daarna moeten we herbekijken en afschaffen zodra het kan. In afwachting zou het niet slecht zijn als een leverancier met doorzichtige maskers op de proppen komt (taal, emotie, gezichtsherkenning) (14/12)
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
In het #overlegcomité ligt (opnieuw) een schoolsluiting op tafel. Een draadje: 1) als men dit zou doen doet men dit voor epidemiologische winst. T.e.m. de derde golf was de medische literatuur hier het over eens: schoolsluitingen bieden beperkte epidemiologische baten (1/x)
(zie wouterduyck.be/?p=2299). Deze studies zijn nu wel minder relevant, want er is een delta variant en kinderen zijn nu enige niet gevaccineerden. In huidige golf zijn kinderen dan ook vaker besmet (maar ook niet gek veel meer dan beroepsactieve 40ers), voorspelbaar. Eind (2/x)
september was dit niet voldoende om met open scholen een piek te veroorzaken. Nu speelt dat een grotere rol. De vraag is nu of schoolsluitingen dit kunnen keren. De wetenschappelijke literatuur biedt daar voor deze variant en dit vacccinatiepatroon géén empirisch antwoord (3/x)
Draadje over modellen, voorspellingen en versoepelingen: 1. Het is lovenswaardig dat politiek het beleid stoelt op wetenschap. Daarbij moet wel duidelijk zijn dat virologie één wetenschap is, en daarnaast ook andere wetenschappen bestaan, zoals economie, psychologie, (1/x)
psychiatrie. Wie claimt beleid op 'wetenschap' te stoelen moet met àl deze wetenschappen rekening houden. 2. Als beleid gebaseerd is op modellen met parameters die slechts uit 1 domein komen (bv. 1 aspect van fysieke gezondheid: besmettingen; obesitas bv ook niet) (2/x)
resulteert dit per definitie in een suboptimale afweging van de parameters uit deze verschillende domeinen, omdat ze niet eens deel uitmaken van de beslissing. Gedragseconomisch onderzoek toont dat overmatige (in dit geval quasi unieke) aandacht voor 1 domein sowieso luidt (3/x)
Bevreemdend interview gisteren in Terzake met Snoeck na zijn opinie in De Morgen: 1. Snoeck verkondigt een extreem (sluit de scholen) en absoluut minderheidsstandpunt binnen zijn eigen discipline. Alle reviews, meta-analyses van gerenommeerde collega's in *medische* (1/x)
tijdschriften stellen ronduit dat scholen sluiten géén grote epidemiologische winst oplevert. Dit werd gewoon onvermeld gelaten. Meningen die afwijkingen van de internationale wetenschappelijke consensus mogen tenminste als dusdanig geduid worden. Gelukkig gaf Van Gucht wat (2/x)
tegengas. 2. Zoals altijd werd ook lichtzinnig sluiting voorgesteld zonder dit ernstig af te wegen tegen de kosten, waarover trouwens itt de epidemiologische baten géén énkele discussie bestaat. Ze zijn immens: cognitief (lirias.kuleuven.be/retrieve/588087journals.sagepub.com/doi/10.3102/00…) (3/x)
@mboudry een aantal gedachten bij knack (draadje): 1. Ik vind wél dat het de taak is van collega Annemans om na te denken en zich uit te spreken over aanpak van covid. Een gezondheidseconoom bestudeert net het systeem (in dit geval tijdens een pandemie) in context. Dwz met
parameters gezondheid, maar ook in functie van parameters economie & welzijn. Dat is net de kern van zijn vakgebied. Hij mag, en moét zich net uitspreken over bv het evenwicht tss gezondheidsschade en sociale schade. Het enige wat hem kwalijk genomen kan worden is
de uitspraak 'het verergert niet'. Dat is een puur statistische virologische uitspraak, buiten zijn domein. Daar kunnen virologen hem een feitelijke fout aanwrijven Al de rest (en dat is wat mij betreft de kern van zijn discours) kan en moet wél.
1. Decentraliseren beleid houdt risico in dat lokale leiders racen naar de meest strenge aanpak in een (goed bedoeld) streven om baten van een maatregel te maximaliseren, zonder de kosten adequaat mee te wegen. Eén burgemeester denkt
dat de avondklok beter 22u is dan 23u, en dadelijk worden cafés uur vroeger gesloten, vrijheid bewoners ingeperkt. Epdidemiologische opbrengst onduidelijk, druk op omliggende burgemeesters (hij haalt het nationale nieuws). wachten tot iemand 21u instelt en daarvoor bejubeld wordt
Vanuit het perspectief van de leider: illusion of control (en.wikipedia.org/wiki/Illusion_…). Men heeft het gevoel controle uit te oefenen over situatie, ook al is dit niet zo. Druk op sociale media om maatregelen te nemen versterkt deze druk. Mensen zijn (vals) gerustgesteld.
De discussie over bubbels van 15 of 10 is epidemiologisch relevant, maar psychologische onzin:
1. Het getal 15 is een schoolvoorveeld van een anker (en.wikipedia.org/wiki/Anchoring…). Het trekt mensen in de richting van die groepsgrootte, en leidt tot méér contacten dan men anders zou
hebben zonder die richtlijn
2. 15 is ook psychologisch te hoog. Ons brein is lui en beperkt. Niémand houdt dit bij en past dit toe. 15 wordt ingeruild voor het cognitief veel makkelijkere ‘veel’. (en.wikipedia.org/wiki/Attribute…) 10 zal hetzelfde effect hebben dus dit maakt niks uit
3. Mensen motiveren is moeilijk omdat er heel veel kleine inspanningen gevraagd worden zonder dat het verband tss gedrag en gevolg voor het individu voelbaar is. (Idem bv klimaatverandering). Wysiati: what you see is all there is (blog.oxfordcollegeofmarketing.com/2014/06/09/554…). Even de regels