Yakın zamana kadar özellikle YouTube'daki alternatif medyada her lafın başında "Gazetecilik dersi" veriliyor ve "gerçek" gazeteciliğin ne olduğu konu ediliyordu. Bu "âdet"in terkedilmeye başlanması iyi bir gelişme. Ama gazeteciliğin aslı da pek matah bir şey sayılmaz... >>
Umberto Eco, gazeteciliğe karşı zehir zemberekti ve İtalya'dan yola çıkarak gazeteciliği "domuz tüccarlığı" ilan etmişliği bile vardı ve "Basın özgürlüğü diye bir şey yoktur, hiç de olmamıştır" demiştir. Tabii bunu şerh koymadan kabul etmek pek mümkün değil, -hele günümüzde...
Her fırsatta "Gazetecilik bu mudur Allah aşkına" diye ünleyenleri anlamakla birlikte, gazeteciliğin ne olduğu konusunda, büyük yazar Jonathan Franzen'ın "Purity" (Almancası: "Unschuld") adlı romanında yaptığı tarife yakın durduğumu söylemeliyim... >
Jonathan Franzen "Purity" adlı romanında gazetecilik hakkında şöyle der (Almanca çevirisinden Türkçeye mealen aktarıyorum):
"Gazetecilik, 'epigonal' bir hayattı..."
('Epigonal'i Türkçeye, "Bilinenin yüzeysel tekrarı" şeklinde çevirebiliriz her halde)
"Epigonal dünyevilik..." >
"Gazetecilik, 'epigonal' bir hayattı..."
('Epigonal'i Türkçeye, "Bilinenin yüzeysel tekrarı" şeklinde çevirebiliriz her halde)
"Epigonal dünyevilik..." >
> "Epigonal uzmanlık, epigonal mahremiyet. Bir konuya, onu hemen unutmak üzere hakim olmak. İnsanlarla, onları hemen terketmek/bırakmak üzere dost olmak."
Jonathan Franzen'ın gazeteciliği tarifine bir ek yapmak gerekirse, bunu "Yüzeysellik ve unutkanlık" ile tamamlayabiliriz...
Jonathan Franzen'ın gazeteciliği tarifine bir ek yapmak gerekirse, bunu "Yüzeysellik ve unutkanlık" ile tamamlayabiliriz...
Türkiye'de gazetecilik hem büyük bir ihanete uğrayıp direnişsiz itirazsız satıldığı, hem de çoğunluğu teşkil eden bülten yazmanlığının da kendini "gazeteci" ilan etmesinden ötürü özel ilgi ve desteği hak ediyor elbette, -ama pek matah bir şey de değil... <<
#KonstantiniyeNotları
#KonstantiniyeNotları
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
