Thread by @matinkh_fa

آدم «هم‌وابسته» به دیگران می‌چسبه که نباید با دوست داشتن و ارتباط برقرار کردن سالم اشتباه گرفته بشه. «چسبیدن» یعنی زیادی درگیر کار و روحیات اونها میشه، و زندگی خود و بقیه رو به آشوب می‌کشه. انقدر نگران بقیه و کنترل کردن اونهاست که وقتی برای خودش پیدا نمی‌کنه. /۱

«چسبیدن» به بقیه فرمهای متفاوتی می‌تونه داشته باشه. فرد «هم‌وابسته»
- بیش از اندازه و بطور وسواسی نگران کس دیگه است
- دائما سعی در کنترل دیگران و شرایط داره
- همیشه در حال واکنش به رفتار و روحیه دیگران باشه، بجای خودش عملی رو شروع کنه
- نقش پدر/مادر رو برای طرف مقابلش بازی کنه /۲

اینکه فرد «هم‌وابسته» بطور وسواسی همه فکر و حواسش به دیگری معطوف باشه، باعث میشه چیزی برای خودش باقی نمونه. در عین حال، این نگرانی و کنترل دیگری توهمِ کمک کردن هستن و در عمل مشکلی رو حل نمی‌کنن. /۳

نویسنده میگه وقتی به مراجعینش توصیه می‌کنه به طرف مقابلشون نچسبن، همه وحشت می‌کنن و جواب میدن "نه! من نمی‌تونم اینطوری باشم. من دوستش دارم و اون برای من خیلی مهمه. چطور می‌تونم بهش توجه نکنم!"
ولی واقعیت اینه که متضاد نچسبیدن، توجه نکردن و بی‌تفاوتی نیست. راه بهتری وجود داره. /۴

پیشنهاد کتاب «کنار کشیدن»ـه. «کنار کشیدن» به این معنی نیست که خیلی سرد و بدجنس خودمون رو از طرف مقابل جدا کنیم و نسبت بهش بی‌تفاوت باشیم. «کنار کشیدن» یعنی طرف مقابل رو رها کنیم، آزاد بذاریم، بهش اعتماد داشته باشیم تا خودش با مسئولیتهای زندگی‌اش روبرو بشه. /۵

مسئولیتها و مشکلات اون آدم اصلا مربوط به ما نیست و دخالت در این امور رفتار سالمی به حساب نمیاد. در خیلی از موارد، ما اصلا قادر به حل مشکل اون نیستیم، چون در جایگاه اون نیستیم. /۶

«کنار کشیدن» بر این اساس استواره که "هر فرد مسئول زندگی خودشه" و "ما نمی‌تونیم مشکلاتی که مربوط به ما نیستن رو حل کنیم." نگرانی هم کمکی نمی‌کنه. باید برای خودمون این قانون رو داشته باشیم که اگه کسی خرابکاری‌ای کرد، خودش باید پای پیامدهاش وایسه و حلشون کنه. /۷

ما با این کار به اونها فضای رشد می‌دیم. اجازه می‌دیم اشتباه کنن. اجازه می‌دیم خودشون باشن. در عین حال، برای خودمون هم این فرصت ایجاد میشه که به خودمون توجه کنیم و به نیازهامون برسیم. فرصت زندگی کردن پیدا می‌کنیم. /۸

«کنار کشیدن» یعنی در لحظه زندگی کردن. نه حسرتی از گذشته داشته باشیم، و نه نگران آینده باشیم. بجای اینکه سعی کنیم زندگی رو کنترل کنیم، در جاهایی که خارج از قدرت و مسئولیت ماست، نظاره‌گر باشیم. /۹

«کنار کشیدن» مزایای زیادی داره: ۱) وقتی نگران نباشیم، تصمیم‌های بهتری می‌گیریم. ۲) می‌تونیم عشق بدیم و عشق دریافت کنیم، و باعث پیشرفت همدیگه بشیم. ۳) آزادی در زندگی احساس کنیم؛ این که هر کس دنبال حل مشکلات خودشه، و بخاطر مسئولیت دیگری احساس گناه نکنیم. /۱۰

«کنار کشیدن» باید برای ما عادتی بشه تا جای عادتهای مخربِ وسواس، نگرانی و کنترلگری رو بگیره. وقتی متوجه شدید نسبت به یکی دچار وسواس شدید - همش بهش فکر می‌کنید و راجع اون و مشکلاتش حرف می‌زنید - این دقیقا همون زمانیه که باید «کنار بکشید» /۱۱

زمان «کنار کشیدن» دقیقا همون موقعیه که ما اصلا دلمون نمی‌خواد کنار بکشیم! اتفاقا در اون زمان می‌خوایم بطور وسواسی به طرف مقابل و مشکلاتش بپردازیم. به همین دلیل، «کنار کشیدن» کار راحتی نیست و نیاز به تمرین مداوم داره. /۱۲

کتاب از زنی مثال میزنه که شوهر الکلی داشت. شوهر به جلسات ترک الکل میره، پیش مشاور میره، و در نهایت تصمیم می‌گیره از زنش جدا بشه تا خودش رو پیدا کنه. این زن بعدا برای مشاوره پیش نویسنده میره ولی همش در مورد شوهر سابقش حرف میزنه. /۱۳

زن تعریف میکنه که چقدر شوهرش دیوانه بود، چقدر کارهای عجیب می‌کرد، چقدر بخاطر مصرف بی‌رویه الکل مشکل داشتن و الان هم با دخترهای خیلی جوونتر از خودش دوست میشه. از نویسنده می‌پرسه اینها نشونه‌ی اختلال شخصیتی‌اش نیست؟ /۱۴

نویسنده در جواب بهش میگه من که نمی‌دونم اون چه مشکلاتی داره، ولی خیلی نگران تو هستم. کارهایی که اون تو زندگی‌اش می‌کنه خارج از کنترل توئه. ولی تو بطور وسواسی همه فکرت پیش اونه. باید تمرین کنی و «کنار بکشی». باید یاد بگیری به خودت فکر کنی. /۱۵

توانایی «کنار کشیدن» به مرور به دست میاد. اگه در ابتدا براتون کار راحتی نیست، سعی کنید بطور حدودی و تقریبی اجراش کنید. تشخیص بدید کی دارید وسواسی به طرف مقابل فکر می‌کنید. چه چیزهایی مشکل اونه، نه شما (و ازتون کمک هم نخواسته)
عقب بشینید و روی خودتون تمرکز کنید. /۱۶ و پایان