فرد «هم‌وابسته» همیشه در حال عکس‌العمل نشون دادن نسبت به رفتارِ بقیه، مشکلاتشون، و حرفهای اونهاست - یا با عصبانیت، یا کنترلگری، یا احساس شرم و تنفر از خود و...
انقدر نگران رفتار دیگرانه و نسبت به اونها عکس‌العمل نشون میده، که نمی‌تونه در کنار بقیه راحت باشه. /۱
انقدر نگران رفتار دیگرانه و نسبت به اونها عکس‌العمل نشون میده، که نمی‌تونه در کنار بقیه راحت باشه. /۱
اگه کسی بدون فکر کردن و بررسی دقیق شرایط، همیشه آماده باشه که واکنش نشون بده، یعنی اجازه داده بقیه مشخص کنن چه روحیه‌ای داشته باشه؛ کی خوشحال باشه، کی آروم، کی ناراحت و… یعنی کنترلش دیگه دست خودش نیست. /۲
ما وقتی عکس‌العمل نشون میدیم، خیلی دستپاچه عمل می‌کنیم. همین باعث میشه درست فکر نکرده باشیم و تصمیم عجولانه‌ای بگیریم. احساس می‌کنیم اتفاق اورژانسی‌ای افتاده و باید سریع عمل کنیم. ولی واقعیت اینه که در برخورد با احساسات و رفتار بقیه، چنین اجباری وجود نداره. /۳
ما مجبور نیستیم آرامش خودمون رو فدا کنیم. نگرانی کمکی نمی‌کنه. ما اگه آرامش‌مون رو حفظ کنیم، شرایط رو بهتر می‌فهمیم و تصمیم معقول‌تری می‌گیریم. ما مجبور نیستیم قدرت فکر کردن‌مون رو بخاطر روحیه و رفتار بقیه فدا کنیم. چنین چیزی از ما انتظار نمیره. /۴
ما نباید همه چیز رو خیلی جدی بگیریم. اگه قرار باشه همش نگران روحیه و رفتار بقیه باشیم، نمی‌تونیم راحت زندگی کنیم. با اخم یکی دنیامون به آخر می‌رسه. /۵
ما نباید مسائل رو شخصی ببینیم. اگه کسی روزی حرف تندی می‌زنه یا بداخلاقی می‌کنه، نشون میده اون روز بدی داشته و تحت فشاره. نباید خودمون رو شخصا درگیر این موضوع ببینیم و نگران بشیم. این بداخلاقی بیشتر مربوط به اونه، نه ما. /۶
رفتار بقیه تعیین‌کننده ارزش ما نیست. اگه یک روزی کسی ما رو رد بکنه، نباید اینطور برداشت کنیم که آدم بی‌ارزشی هستیم. همه ما ضعفهایی داریم که سعی می‌کنیم برطرفش بکنیم. ولی باید بدونیم با وجود همه اون ضعفها، آدمهای ارزشمندی هستیم و نباید خودمون خودمون رو رد کنیم. /۷
ما نباید بابت رفتار یکی دیگه احساس شرمندگی بکنیم. حتی اگه اون فرد برای ما خیلی عزیز باشه. هرکسی مسئول رفتار خودشه. باید اجازه بدیم خودش با پیامدهای کارهاش روبرو بشه و اگه شرمندگی‌ای هست، خودش احساس کنه. /۸
البته اینطور نیست که ما باید جلوی هر نوع عکس‌العملی رو بگیریم. عکس‌العمل نشون دادن بطور کلی خوب و ضروریه. ولی زیــادی واکنش نشون دادن مخربه. باید بفهمیم کی شرایط به ما مربوط نیست و خودمون رو از اون موقعیت‌ها کنار بکشیم. /۹
اگه ما اجازه بدیم بقیه روحیه ما رو عوض کنن و تحریک‌مون کنن کاری بکنیم، باید بدونیم کنترل ما رو بدست گرفتن. با کنار کشیدن و عکس‌العمل نشون ندادن به موقعیتهایی که به ما مربوط نیست، قدرت و کنترل‌مون رو پس می‌گیریم. /۱۰
هر موقع متوجه شدید بخاطر رفتار یکی (حرفش، حالت چهره‌اش، اخم کردنش و...) در خودتون احساس خشم، گناه، شرمندگی و… می‌کنید و می‌خواید بخاطر اون کاری بکنید (واکنش) بدونید در این زمان کنترل خودتون رو به اون سپردید. /۱۱
کتاب توصیه می‌کنه تو این شرایط سعی کنید آرامش‌تون رو حفظ کنید. هروقت دیدید از نظر روحی آشفته شدید و دارید واکنش نشون می‌دید، خودتون رو کنار بکشید. تا جای ممکن نه کاری بکنید و نه حرفی بزنید. بذارید شرایط آروم بشه، به همه جوانب فکر بکنید، و بعد در آرامش تصمیمی بگیرید. /۱۲
مثلا چند نفس عمیق بکشید. برید قدم بزنید. آشپزخونه رو تمیز کنید. برید دستشویی/حموم با خودتون یکم خلوت کنید. تلویزیون ببینید. برید به دوستتون سر بزنید و… بصورت روحی و فیزیکی از اون موقعیت استرس‌زا دور بشید. (کار خطرناک هم نکنید؛ مثلا رانندگی با سرعت بالا) /۱۳
در آرامش بررسی کنید چه اتفاقی افتاد و چه کاری باید کرد. آیا اون اتفاق واقعا مربوط به شما بود؟ آیا امر بزرگی بود؟ چرا برآشفته شدید؟ آیا کسی دست روی نقطه ضعف شما گذاشت؟ در شما ایجاد شرم کرد؟... /۱۴
در مورد احساس‌تون حرف بزنید. احساسات تا وقتی تو سر ما هستن خیلی بزرگ و طغیانگرن. ولی وقتی با کسی راجع بهشون حرف می‌زنیم، کنترل میشن و ابعاد قضیه هم بهتر درک میشه. /۱۵
در آخر، حتما فکر کنید چطور می‌تونید به خودتون رسیدگی کنید. سعی کنید تصمیمی که می‌گیرید بر اساس واقعیتها باشن، و در آرامش فکری به اون تصمیم رسیده باشید. آیا نیازه عذرخواهی کنید؟ آیا می‌خواید فراموشش کنید؟ نیازه با طرف صحبت کنید؟ /۱۶
خلاصه، سعی کنید موقعیتهایی که به شما مربوط نیست رو تشخیص بدید و خودتون رو کنار بکشید. به راحتی تحریک نشید، و واکنش احساسی و عجولانه نداشته باشید.
"با هر باد به سمتی پرت نشید" /۱۷ و پایان
"با هر باد به سمتی پرت نشید" /۱۷ و پایان
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
