Thread by @matinkh_fa

مشکل اصلی فرد «هم‌وابسته» اینه که خودش رو کم‌ارزش می‌دونه. احساس می‌کنه تنها وقتی ارزشمند دیده میشه که به بقیه کمک کنه. به همین دلیل تا می‌تونه به بقیه کمک می‌کنه، و در روابط و دوستی‌ها، بیشتر از سهم و ظرفیتش کار انجام میده. /۱

مسیحی‌ها می‌گن "همونطور همسایه‌ات رو دوست داشته باش که خودت رو دوست داری." ولی مشکل فرد «هم‌وابسته» اینه که اون دیگران رو بیشتر از خودش دوست داره و احترام بیشتری برای اونها قائله. به اون باید توصیه برعکس کرد؛ همونقدر که بقیه رو دوست داری، خودت رو هم دوست داشته باش. /۲

افراد «هم‌وابسته» ارزش کمی برای خودشون قائل هستن. در بعضی از موارد، حتی از خودشون متنفرن. تحمل کارهای اشتباه‌شون رو ندارن و باور دارن آدمهای دوست‌داشتنی‌ای نیستن. فکر می‌کنن از دیگران پایین‌ترن، و نظر و تصمیم‌های خودشون رو قبول ندارن. /۳

فرد «هم‌وابسته» شاید بتونه احساسش رو پشت ظاهر موجه مخفی کنه؛ لباس مرتب بپوشه، سر کار خوبی بره و... ولی از درون احساس می‌کنه از بقیه پایین‌تره. گاهی در مورد خودش حرفهای تحقیرآمیز می‌زنه، یا با استفاده از معیارهای اجتماعی و مذهبی به خودش احساس گناه میده و بیشتر از خودش بدش میاد. /۴

حس گناه سالم، اون حسی هست که باعث تغییر مثبتی بشه. حس گناه سالم در زمان محدودی پیش میاد و گذراست. ولی فرد «هم‌وابسته» خودش رو دائم در موقعیت‌های غیرممکن قرار میده تا به خودش حس شرم و گناه بده. این حس گناه و شرم دیگه سالم نیستن و نتیجه‌ای جز استرس و اضطراب ندارن. /۵

مثلا ممکنه فکری به سرش برسه، بعد از خودش ناراحت بشه که چرا اونطوری فکر کرده. یا چیزی احساس می‌کنه، ولی بعد خودش رو سرزنش می‌کنه که چرا اون حس رو داشته. یا تصمیمی می‌گیره و بهش عمل می‌کنه، ولی بعد خودش رو سرزنش می‌کنه که چرا اون کار رو کرد. /۶

تو این موقعیتها چیزی قابل اصلاح نیست. نمیشه افکار و احساسات رو کنترل کرد، یا در زمان به عقب برگشت و کار دیگه‌ای انجام داد. ولی فرد «هم‌وابسته» دائم با فکر کردن به این مواردِ غیرممکن، به خودش اضطراب و ناراحتی میده. /۷

فرد «هم‌وابسته» در خودش احساس شرم می‌کنه و به همین دلیل خیلی سخت تلاش می‌کنه که بی‌نقص دیده بشه. با این همه زحمتی که میکشه تا اشکالی در ظاهر نداشته باشه، طبیعیه که نسبت به انتقاد دیگران برآشفته بشه و نتونه تحمل کنه. /۸

فرد «هم‌وابسته» زیاد دیگران رو نقد می‌کنه (معمولا پشت‌سرشون) چون این دقیقا همون کاریه که با خودش دائما می‌کنه. /۹

«کم دیدن ارزش شخصی» علت اصلی اکثر رفتار فرد هم‌وابسته است؛ فداکاری بیش از حد، لذت نبردن از زندگی، کمالگرایی، به تعویق انداختن کارها، جمع کردن احساس گناه در خود، زیاد صمیمی نشدن یا دور نگه داشتنِ دیگران، مشکل تعهد، موندن در روابط مخرب و… /۱۰

«کم دیدن ارزش شخصی» علتهای مختلفی می‌تونه داشته باشه. فرد ممکنه در خونواده‌اش اونطور که باید توجه ندیده باشه و احساس کرده آدم ارزشمندی نیست. یا شاید هم برای مدتی با آدمهایی بوده که با رفتارهای وسواسی‌شون اعتماد به نفس اون رو ذره ذره از بین بردن. /۱۱

افراد «هم‌وابسته» بطور کلی از مهربون‌ترین و خوش‌قلب‌ترین آدمها هستن، ولی یک ویژگی بد دارن که باعث آسیب دیدنشون میشه؛ اینکه عادت کردن به خودشون بخاطر هرچیزی کوچیک و بزرگی سختگیری کنن و احساس گناه بدن. /۱۲

مهم نیست این عادتِ سختگیری و دوست نداشتنِ خود از کجا شروع شده. ولی این مسئولیت همه ماست که متوقفش کنیم. باید یاد بگیریم خودمون رو، با همه ضعفها و اشتباهها بپذیریم و دوست داشته باشیم. /۱۳

دیگران انقدر به خودشون سختگیری نمی‌گیرن و بخاطر افکار، احساسات، یا کارهاشون خودشون رو سرزنش نمی‌کنن. ما هم باید یاد بگیریم خودمون رو شهروند درجه دو نبینیم، که لیاقت زندگی و رابطه خوب رو نداره. /۱۴

افراد با اعتماد به نفس هم لحظات پراسترس دارن و در مواقعی می‌ترسن. ولی به خودشون میگن از پس اون شرایط برمیان و ادامه میدن.
افراد موفق یاد گرفتن توانایی‌هاشون رو تقویت کنن، برای خودشون هدف مشخص کنن، و به سمتش حرکت کنن.
ما هم می‌تونیم مثل اونها باشیم. /۱۵

ما باید یاد بگیریم به خودمون راحت بگیریم. انقدر خودمون رو تحت فشار و استرس نذاریم که توسط دیگران پذیرفته بشیم یا جایی در این دنیا داشته باشیم. ما همونطور که هستیم هم برای زندگی مناسبیم. داشتن حس گناه و شرم کمکی نمی‌کنه. /۱۶

دست از سرزنش خودتون بردارید و احساس گناه و شرم رو در خودتون هی دامن نزنید. احساس گناه و شرم تنها وقتی مفیدن که ما کاری کرده باشیم که برخلاف معیارهای اخلاقی‌مون بوده. این احساس باید موقتی باشن، نه دائمی. دست از سرزنش و شکنجه خودتون بردارید. /۱۷

به خودتون احترام بذارید. همونطور که هستید خودتون رو بپذیرید، و سعی در سانسور و سرکوب خودتون نداشته باشید. سعی نکنید تظاهر به چیزی که نیستید بکنید تا خودتون و دیگران رو فریب بدید. صادقانه زندگی کنید، و حرف و عملی رو طوری باشن که با احساس واقعی‌تون هم‌راستا هستن. /۱۸

به خودتون فرصت بدید از زندگی لذت ببرید. اجازه بدید تا چیزهای جدید رو تجربه کنید. اشتباه کردن رو بخشی از زندگی بدونید که به شما فرصت رشد و یادگیری میده. خودتون رو بخاطر اشتباهها خیلی سرزنش نکنید. برای خودتون ارزش قائل باشید. /۱۹

کسی که خودش رو قبول داره و آدم ارزشمندی می‌بینه، خودخواه و خودشیفته نمیشه. بلکه در همه شرایط خودشه، و محبت و توجهی هم که به بقیه می‌کنه واقعی‌تره. /۲۰ و پایان