Thread by @FatihKumas4

1) Avrupa'nın değişik ülkelerindeki gençler ile arada görüşüyoruz. Mutat olarak belirli aralıklar ile zoom üzerinden sohbet de ediyoruz. Arkadaşlardan müsaade istedim, bazı gözlemlerimi aktarmak istiyorum.

2) Evvelen şunu söylemem gerekir ki, her geçen gün Türkçe sohbet etme imkanı azalıyor. Muhacir gençlerden süreç başlangıcında 13-14 yaşında olanlar ekseriyetle bulundukları ülkelerdeki lisana da artık hakimler.

3) Burada yapılması gereken, yaş gruplarına göre bulunulan ülkenin lisanında müfredat oluşturmak. Yani bir bireyin, çocukluktan başlayarak Üniversite yıllarına kadar bilgiye ulasabileceği sağlam kaynaklara sahip olması gerekiyor.

4) Artık Türkçe veya başka dillerden tercümeler çok standart kalıyor ve fazla da tesirli olmuyor. Ve bilgi günümüzde çok çabuk tüketildiği için bunun devamlılığının olması gerekiyor.

5) Muhacirlerin Türkçe bilgisi yeterli ama onların da bazı değişik problemleri var. Mesela bir bayan talebe bir keresinde, anne ve babasının 17 Aralık'tan sonra problem yaşadığını, ardından 15 Temmuz'dan sonra evden ayrılmak zorunda kaldıklarını söyledi.

6) Akabindeki süreçte, babanesinin yanında kalmış ve ilerleyen zamanlarda Yunanistan'a geçip, oradan da bir Avrupa ülkesine yerleşmişler. Tabi bu periyotların hepsi kendi içinde stres barındırıyor.

7) Anne-babadan ayrı kalma ve onların tutuklanmaları korkusu, Yunanistan'a geçip geçememe korkusu, Yunanistan'dan diğer tarafa geçme stresi, hedef ülkeye varıldığında da oturum alma bekleyişi, sonra hayata tutunma telaşı vesair..

8) Böyle gençler, kız olsun, erkek olsun bırakalım herhangi bir dini eğitimi, dindar görünümlülerden nefret ederek büyüyorlar. Bahsini ettiğim bayan talebe bazı meselelerde açıkça zorlandığını ifade etmişti ki, bunun sadece kendisine münhasır bir sorun olmadığı malumdur.

9) Geçen sene itibari ile bayan ve erkek talebelere akıllarına gelen soruları sormaları gibi bir alternatif düşünülmüştü. Cevaplandırmak üzere sorular bana iletilmişti. Hemen hemen her iki gruptan- bayanlar biraz fazla olmak üzere- toplamda 400-450 civarında soru sordular.

10) Soruların içeriğinden bahsedecek olursak, belirli bir kısmı kader ve başa gelen musibetler ile alakalı. Yani gündemin sebep olduğu sorular. Yaklaşık %30'u da Avrupa'da yaşarken karşılaşılan sorunlar ile alakalı.

11) Az bir kısmı Hizmet içindeki bazı uygulamalar ile alakalı, diğer bir kısmı da internet üzerinde rast gelinen bilgilerin doğru olup olmadığı ile alakalı. Yani internette akidevi olsun, ameli olsun bazı iddiların talebeler tarafından okunup, dinlenildiği belli oluyor.

12) Bu sorunları aşabilmek için en başta temel meselelerin iyi anlatılması gerekiyor. Yani bir insanın yanlış/ doğru bilgi ile karşılaştığı zaman, bunu tahkik veya tetkik edecek veya bilmese dahi araştırmayı nereden yapabileceğine dair donanıma sahip olması şart.

13) Şöyle bir öğrenme yöntemi ile de karşılaştım. Özellikle Hollanda ve İskandinav ülkelerinde gençler İngilizce biliyorlar, Almanya'da Realschule ve Gymnasium seviyesinde egitim görenler de biliyorlar. Bunların icinden internet üzerinden İngilizce kanalları takip edenler oluyor.

14) Burada iki türlü bir etkileşim var, bu yayınları yapanlar genelde selefiler olduğu için, selefi fikrinden az da olsa etkilenler oluyor, ayrıyeten İslam aleyhtarı yayınlara da aşina olanlar oluyor.

15) Mesela bir talebe TEDx'den başörtüsü ile alakalı bir konuşma hakkında görüşümü sormuştu. Veya bayan talebelerin eksiye nazaran kadınların konumu ile alakalı meseleleri çekinmeden sorduklarını gördüm. Çekinmemekten kastım, eskiden böyle sorular sormaktan sakınanlar oluyordu.

16) Bunu kötü bir şey görmüyorum. Açık yüreklilikle konuşmak kuşkuyu içinde tutmaktan evladır. Ama böyle soran - sorgulan sayısı yine de azınlıkta. Diğer taraftan acayip şekilde manevi yöne ağırlık verenler de var.

17) Yani mesela, Kalbin Zümrüt Tepelerini gerçekten kendilerine rehberlik yapsın diye okuyanlar da var. Bu minvalde sürecin içinde gördüğüm çok değişik insanlar da oldu, sanki her şeyden yılgınlık getirip de zahidane bir hayatı tercih ediyorlar..

18) Problem olarak gördüğüm bir mesele işe şudur, rehberlik hizmetlerinde koşturan insan sayısı azalmış bulunmakta. Yekün olarak Avrupa'da %80-85 personelde azalma olduğu için, eskisi gibi sadece işi rehberlik ve benzeri hizmetler olan insan sayısı malumdur ki azaldı.

19) Bazı yerlerde bundan sebep koordineli hareket edilemiyor. Özellikle bayan rehberlik hizmetlerinde bu daha net görülüyor. Ama zannedilenden daha fazla insan, elan bu hizmetlere personel olarak olmasa da iştirak ediyorlar.

20) Fakat şunu da söylemem gerekir ki, herkese de ulaşılamıyor. Belki ilerleyen zaman diliminde biraz daha toparlanma olur. 15 Temmuz sonrasınraki trübülans belirli seviyede atlatılmış.

21) Geri dönüşler de oluyor. Mesela eskiden rehberlik içinde bulunmuş, sonradan dışarıda çalışma imkanı bulmuş, iki-üç sene çok da meselelerle içli dışlı olmamış insanların dönüş yaptıklarını gördüm.

22) Bu insanlar Avrupa'da doğup büyüdükleri için, herhangi bir dil problemi yaşamayıp, çoğunluğu itibari ile yüksek okul seviyesinde eğitime sahip olduklarından iş bulmakta zorlanmadılar.

23) Hatta şunu da söyleyim özellikle 2016 sonrası Avrupa'da görülen ekonomik ilerleme tam bu arkadaşların iş sahasına atılma zamanına denk geldiği için, çoğunluğu iş bulmuş veya iş kurmuşlar.

24) Ama bir diğer problem, dünyevileşme oranları artmış. Çarkın içine eskisi kadar kolay alışamıyorlar. Hizmet kondisyon gerektiren bir organizasyon. Ara verdiğiniz zaman sonradan adapte olmakta zorlanıyorsunuz. Ama bazı insanların gönül bağı kolay koly silinmiyor ve dönüyorlar.