Thread by @Lumina_Luceat

#จุนเปยูจิ #LuminaJJKFanfic เอาพล็อตที่เคยเวิ่นมาสานต่อสั้นๆค่ะ แต่หาทวิตเก่าไม่เจอ55

ด้ายแดง❤

ยูจิโดนคำสาปประหลาดๆสาปใส่ตัวเองระหว่างไปทำภารกิจ

ตอนแรกคนที่จะโดนคือคุกิซาคิ แต่ฟุชิงุโระกับเขาเข้าไปกันเธอทัน คนที่โดนลูกหลงเลยเป็นเขาแทน พอโดนแล้วโลกมันก็หมุน ภาพตรงหน้าพร่าเบลอ

รู้ตัวอีกทีเขาก็นั่งลงไปนอนกองบนพื้นแล้ว ชิกิงามิของฟุชิงุโระสามารถจัดการคำสาปได้อย่างทันท่วงที พอจัดการคำสาปเสร็จยูจิก็โดนลากกลับไปหาอิเออิริซังแบบด่วนจี๋

"อือ จากที่ดูก็ไม่น่าจะมีผลกระทบจากคำสาปมากนะ อาจจะมีแค่การมองเห็นเบลอๆไปบ้าง แต่สุขภาพร่างกายแข็งแรงดี ไม่ต้องเป็นห่วง"

"โชคดีไปนะ ฮะๆ"

"ไม่ต้องหัวเราะเลยอิตาโดริ ถ้านายตายขึ้นมาอีกทำยังไง"

ฟุชิงุโระกับคุกิซาคิทำหน้าเครียด อิตาโดริได้แต่หัวเราะพร้อมขอโทษ ตาของเขาหายเบลอแล้วตอนโดนลากเข้ามาในแลปของอิเออิริซัง แต่ว่ายูจิกลับเห็นอะไรบางอย่าง

"ฟุชิงุโระทำไมนายเอาด้ายมาผูกไว้ที่นิ้วล่ะ?"

"ด้าย?"

"อิตาโดรินายพูดอะไรของนาย ไม่มีด้ายอยู่ที่นิ้วฟุชิงุโระสะหน่อย"

"แต่ฉันเห็นนะ มันผูกตรงนิ้วก้อย"

"อาจจะเป็นผลของคำสาปก็ได้นะ มันเลยทำให้เห็นอะไรแปลกๆ"

"แล้วอิตาโดริจะหายไหมครับ"

หญิงสาสรุ่นราวคราวเดียวกับอจ.โกะโจก้มลงมาเช็คอะไรบางอย่าง

"สักชั่วโมงสองชั่วโมงคำสาปน่าจะหายไปเอง

ยูจิเกาหัวอย่างงงๆ เป็นคำสาปที่ประหลาดดีนะที่ทำให้เห็นด้ายแดงอยู่ตรงนิ้วฟุชิงุโระแค่นั้นเอง พอเช็คจนมั่นใจว่าไม่มีอะไรแล้วพวกเขาสามคนก็แยกไปพักผ่อน ตอนที่เพื่อนผมดำเดินแยกกับคุกิซาคิ เขาก็เห็นด้านสีแดงลากยาวออกไป ซึ่งปลายทางได้สีแดงตรงนิ้วฟุชิงุโระก็คือนิ้วก้อยของคนผมสั้น

อิตาโดริกระพริบตาปริบๆ ทั้งที่เดินแยกไปไกลขนาดนั้นแค่ด้ายแดงไม่มีทีท่าว่าจะตุงหรือขาดเลย มันเหมือนด้ายวิเศษที่ลากยาวไปได้เรื่อยๆ

เดี๋ยวนะ ด้ายสีแดงที่นิ้วก้อย?

อิตาโดริรีบรุดกลับเข้าห้องของตัวเอง เปิดโทรศัพท์มือถือค้นคำว่า'ด้ายสีแดง'ทันที สิ่งที่เขาเห็นก็คือ

ด้ายแดงแห่งโชคชะตา

หรือภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า Unmei no akai ito เป็นความเชื่อของประเทศตะวันออก มีต้นกำเนิดจากประเทศจีนเรียกว่าหงเชี่ยน

มันเป็นความเชื่อเกี่ยวกับหนุ่มสาวที่โชคชะตากำหนดให้มาคู่กัน จะมีเชือกสีแดงที่มองไม่เห็นผูกอยู่ที่นิ้วก้อยของแต่ละฝ่าย ถ้าเป็นความเชื่อของจีนคือจะเชื่อมกันที่ฝ่าเท้า

ไม่ผิดแน่ นอ้วก้อยของฟุชิงุโระและคุกิซาคิก็มีเข้าด้ายสีแดงเชื่อมต่อกัน งั้นก็หม่ยความว่าทั้งคู่คือคู่ของกันและกัน

ตาจองอิตาโดริเป็นประกาย คำส่ปนี้ไม่ได้แย่กว่าที่คิด มันออกจะน่าสนุกเสียด้วย!! พอได้ข้อมูลครบอิตาโดริก็วิ่งออกจากนอกห้องไงอีกรอบ ใครจะไปนอนคุดคู่ในห้องเงียบๆคนเดียว

กัน เขาจะออกไปดูให้ครบทุกคนเลย!!

"อ๊ะ อิจิจิซัง สวัสดีครับ!!"

"สวัสดีครับอิตาโดริคุง เหนื่อยหน่อยนะครับ"

"เช่นกันครับ อ๊ะอจ.โกะโ-- อ้าว คุยโทรศัพท์อยู่นี่นา"

ยูจิลดเสียงลงเมื่อเห็นอจ.กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ คนเก่งไร้เทียมทานหันมามองลูกศิษย์ที่น่ารักตัวเองก่อนจะโบกมือให้เบาๆ

ที่นิ้วก้อยของอจ.โกะโจมีด้ายแดงอยู่ แต่มันลากยาวไปไกลมากๆ มากจนยูจิไม่สามารถมองเห็นที่ปลายของมันได้ แต่ตอนที่อจ.ผมขาวกำลังคุยกับคนในโทรศัพท์เจ้าด้ายแดงนี้ก็เปล่งประกายวูบวาบ รึว่าคนที่อยู่ปลายสายนั้นคือคนเดียวกันกับอีกฝั่งของด้ายแดงสินะ

"อิจิจิซัง อจ.คุยกับใครอยู่หรอครับ"

"อุตะฮิเมะเซมไปครับ คนที่เป็นอจ.จากโรงเรียนเกียวโต"

ยูจิยิ้มกว้างพร้อมบอกขอบคุณก่อนจะขอตัวไปที่อื่น ระหว่างทางก็เจอพวกรุ่นพี่ปีสอง ด้ายของรุ่นพี่อินุมากิก็ลากยางไปที่อื่นเหมือนกัน

เขาเดินออกไปไกลเรื่อยๆ เห็นคนมากมายที่เดินกุมมือกันแต่ด้ายของทั้งคู่โยงไปที่อื่น เห็นคู่เพื่อนสนิท

แต่ทั้งสองก็มีด้ายแดงพันกัน มันไม่ได้มีแค่เพศตรงข้ามเท่านั้นที่มีด้ายแดงเชื่อม จะเพศเดียวกันเองก็มี นะหว่างทางยูจิก็สังเกตุเห็นบางคนที่ด้ายแดงขาดอยู่ เขาได้แต่กุมหัวอย่างงงๆ ก่อนที่จะเห็นว่าคนคนนั้นเดินไปซื้อช่อดอกไม้พร้อมเดอนไปทางสุสาน ยูจิเลยรู้ทันทีว่าด้ายแดงที่ขาดนั้นหมายความ

ว่ายังไง มันหมายถึงคู่ของคนคนนั้นเสียไปแล้วนี่เอง เด็กหนุ่มรู้สึกโหวงๆในอกเล็กน่อย เขาเดินไปเรื่อยๆจนเห็นว่าด้ายสีแดงนั้นค่อยๆจางลง คำสาปทันคงใกล้จะหายแล้ว

แต่ก่อนหน้านั้นยูจิก็อยากรู้ว่าด้ายแดงของตัวเองเชื่อมไปที่ใคร เมื่อเขายกนิ้วก้อยขึ้นมาดวงตาของเขาก็หลุบลงพร้อมยิ้มเศร้าๆ

ด้ายสีแดงของยูจินั้นนอนขาดแน่นิ่งอยู่ที่พื้น

เมื่อเห็นแบบนั้นเขาก็นึกถึงใบหน้าของจุนเปขึ้นมาในหัว เด็กหนุ่มหัวเราะออกมาอย่างฝืดเฝื่อน

โชคชะตาชอบเล่นตลกเสียจริง

--
แดรบเบิ้ลสั้นๆค่ะ มาจากพล็อตอันนี้ที่เคยเวิ่นTwT ฮือ โชคชะตามันโหดร้ายค่ะต่อให้ถูกสร้างมาคู่กันก้ต้องโดนพรากอยู่ดี

@threadreaderapp unroll plz

#จุนเปยูจิ
readawrite.com/c/442d814f497f…