#رشتو1 #مذاکرات_وین #برجام #ایران #آمریکا
پروژه هسته ای بایدن؛ایران به آفریقای جنوبی دوم تبدیل شود
هیات های دیپلماتیک پس از دو دور مذاکرات در وین به پایتخت های خود بازگشته اند تا جمع بندی مذاکرات را به مقامات ارشد کشورشان ارایه کنند
پروژه هسته ای بایدن؛ایران به آفریقای جنوبی دوم تبدیل شود
هیات های دیپلماتیک پس از دو دور مذاکرات در وین به پایتخت های خود بازگشته اند تا جمع بندی مذاکرات را به مقامات ارشد کشورشان ارایه کنند
و بر اساس دستورالعمل های جدید دور سوم گفت و گوها را پی بگیرند. به نظر می رسد مذاکرات با وجود اظهارات دیپلماتیک مبنی بر پیشرفت های سازنده به مرحله بسیار حساس،پیچیده و زمان بر رسیده است.
تا پایان دور دوم ایران و آمریکا بر اساس نقاط مشترک پیش رفته اند و اقداماتی را که می توانند در قبال احیای برجام انجام دهند؛فهرست کرده اند.اما به نظر می رسد مباحثه در مورد نقاط اختلافی و چالش برانگیز باقی مانده است.اما این نقاط اختلافی چیست؟
1-آمریکایی ها بطور رسمی اعلام کرده اند که تنها حاضرند تحریم های ناسازگار با برجام را لغو یا تعلیق کنند.در ترمولوژی آمریکایی ها تحریم های ایالات متحده به سه دسته تقسیم می شوند(دیوید موتلاک،نیکی کرونین و برایان اوتول در شورای آتلانتیک این تقسیم بندی را انجام داده اند):
دسته اول به تحریم هایی باز می گردد که سابقه آن به سال 2010 بازمی گردد و دولت ترامپ با خروج از برجام در می 2018 همه این تحریم ها را بازگرداند.روشن است که ایالات متحده برای احیای برجام باید همه این تحریم ها را لغو کند و پروسه حذف آنها ساده است
و البته بدلیل سابقه اجرایی آن در سال 2015 زمان بر نیز نخواهد بود.این تحریم ها عموما تحریم هایی است که دولت اوباما در قالب تحریم های ثانویه مورد پیگیری قرار می داد؛ یعنی تحریم های ثانویه بر فروش نفت ایران،پتروشیمی،دریافت پول نقد،کشتیرانی،بیمه ،فلزات گرانبها و معادن؛
همینطور تحریم های اولیه ای که به شعبه های فرعی شرکت های آمریکایی اجازه معامله با ایران را نمی داد همانند فروش هواپیما،قطعات یدکی و...اما دسه دوم تحریم هایی است که دولت ترامپ وضع کرد تا عامدانه اجرای موثر توافق در دولت بعدی را دچار اختلال کند.
این دسته تحریم ها شامل تحریم شرکت ملی نفت ایران،شرکت ملی نفتکش ایران و بانک مرکزی ایران است که بر اساس فرمان اجرایی 13224و برپایه حمایت از تروریسم و برنامه موشکی وضع شده اند؛ این تحریم ها از نگاه ایالات متحده در عمل امکان اجرای توافق هسته ای را غیر ممکن می کنند.
بنابراین دولت بایدن برای لغو این تحریم ها باید چاره ای بیندیشد؛بگونه ای که هم امکان فعال کردن توافق را بوجود آورد و هم نافی قوانین مصرح آمریکا و مستلزم پرداخت هزینه های سنگین سیاسی نباشد.اما چاره کار در این حوزه خاص چیست؟
احتمالا دولت بایدن برای لغو این دسته از تحریم ها از همان ابزاری کمک خواهد جست که باعث شکل گیری کانال سوییس در دولت ترامپ شد و امکان معاملات بشردوستانه در راستای مقابله با کووید19 با بانک مرکزی ایران را فراهم کرد.
یعنی از وزارت خزانه داری بخواهد مجوزهای لازم برای از بین بردن اثرات تعیین شده این نوع خاص از تحریم ها را فراهم کند.یعنی در عین حال که این تحریم ها حفظ می شود ولی اثرات مترتب بر آنها با مجوز وزارت خزانه داری از بین می رود؛
این در واقع راه میانبری است که بوسیله آن دولت بایدن خواهد توانست اجرای موثر برجام و تعهدات برجامی خود را تضمین کند.(سرعت لغو این تحریم ها بدلیل موانع قانونی و بوروکراتیک کند،سخت و زمانبر خواهد بود) اما دسته سوم تحریم ها؛
تحریم هایی است که دولت ترامپ از 20 ژانویه2017 تا می 2018 علیه تهران وضع کرده است؛یعنی در مقطع زمانی که ایالات متحده به برجام متعهد بود و هنوز از آن خارج نشده بود.این تحریم ها اکثرا ذیل قانون کاتسا یا قانون مقابله با دشمنان ایران مصوب کنگره آمریکا در سال2017 وضع شده است
و از نظر آمریکا هیچ مغایرتی با برجام ندارند.تحریم ها علیه شرکت ها و افراد دخیل در برنامه موشکی ایران،سپاه،نیروی قدس و ناقضان حقوق بشر. بسیار بعید به نظر می رسد که دولت بایدن حاضر باشد این تحریم ها را تحت شرایط مذاکره و بده بستان امتیازات لغو یا تعلیق کند.
تحریم هایی نیز پس از خروج آمریکا از برجام وضع شده است ولی از لحاظ موضوعی بسیار به دسته سوم تحریم ها شباهت دارند از جمله قراردادن سپاه در لیست سازمان های تروریستی توسط وزارت خارجه آمریکا و همینطور تحریم ها علیه نهاد و بیت رهبری.
این تحریم ها به لحاظ بار حقوقی و همینطور سیاسی وزن سنگینی در واشنگتن دارند و احتمالا ایالات متحده از رفع آنها سرباز خواهد زد و یا در چارچوب رژیم راستی آزمایی و همینطور اصلاح برجام امتیازات سنگینی از ایران طلب خواهد کرد.
اما چالش برانگیزترین تحریم ذیل تحریم های دسته سوم تحریم های ثانویه برآمده از فرمان اجرایی رییس جمهور در مورد معامله تسلیحات متعارف با ایران است.این تحریم ها پس از انقضای زمان تحریم های تسلیحاتی بر اساس قطعنامه2231 صادر شد
و لغو چنین تحریمی برای دولت بایدن هزینه های بسیار سنگین سیاسی در واشنگتن و کاپیتول هیل خواهد داشت.-دومین نقطه اختلاف مهم و احتمالا چالش برانگیز به مساله راستی آزمایی باز می گردد.به نظر می رسد آمریکایی ها حاضر نیستند تا زمانیکه ایران
به پرسش هایی در مورد رد اورانیوم فرآوری شده در دو سایت اعلام نشده از سوی ایران به آژانس پاسخ دهند،تحریم ها را لغو کنند.این در عمل به مثابه گشودن مساله پی ام دی خواهد بود.در سرمقاله اخیر شورای سردبیری روزنامه نیویورک تامیز نوشته شده است
که ایران می بایست به تمام پرسش ها در مورد این دو سایت و همینطور سوالاتی که بدنبال کشف و دزدیده شدن اسناد از ایران بوجود آمده است،پاسخ دهد.از همین رو احتمالا دولت ایالات متحده درخواست های خود را از حوزه راستی آزمایی و نظارت طبق استانداردهای برجام
و استانداردهای امنیت تشعشعات در مراکز هسته ای پزشکیAP به سمت استاندارهای 12 گانه CSA سوق می دهد و تاکید زیادی بر بازرسی های ادواری و فیزیکی خواهد داشت.در گزارش آوریل 2021 شبکه رهبری اروپایی موسوم به ELN این مساله صورت بندی شده است.
استدلال غرب و آمریکا احتمالا بر این مساله متمرکز خواهد بود که راستی آزمایی و نظارت بدون بازرسی و یا بازرسی های در حد متوسط، تناسبی با پیشرفت های اخیر ایران در حوزه هسته ای نخواهد داشت.
چرا که نظارت و راستی آزمایی بدون حضور فیزیکی بازرسان تنها بدین معنی خواهد بود که ایران نمی تواند به سرعت به نقطه گریز هسته ای دست یابد ولی تضمین کننده عدم دستیابی به نقطه گریز نخواهد بود.
لورا راکوود معتقد است که شما برای رسیدن به نقطه گریز از مواد،تجیزات،تسهیلات و افراد استفاده می کنید بنابراین در مساله راستی آزمایی نیز باید امکان دسترسی به همه این موارد وجود داشته باشد.از همین رو ضروری است که پروتکل الحاقی و بازرسی های ادواری از تمام نقاط مورد ظن صورت بگیرد.
"مقررات مثل اضافه کردن قطعات یک پازل برای کار بازرسان هستند؛اگر ایران اجرای پروتکل الحاقی را انتخاب نکند،شکاف بزرگی در راستی آزمایی پدید می آید و تداوم دریافت اطلاعات از برنامه هسته ای این کشور دچار افت فاحش می شود"
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
