चांदण्या रात्री मोकळ्याशार आभाळाकडं बघत नजर कुठंतरी एकांतात हरवते..आजूबाजूच्या परिस्थितीचा विसर पडतो.. मनाला फार आवडतं असं रमतगमत भूतकाळात चालायला..
गेलेली घटकान् घटका हिशोबाची वही उघडावी तसं मन भूतकाळ पिंजून काढायला लागतं.. सुखाची अधिकवजा करता करता ओल्या पापण्या खारवटतात.
#म
गेलेली घटकान् घटका हिशोबाची वही उघडावी तसं मन भूतकाळ पिंजून काढायला लागतं.. सुखाची अधिकवजा करता करता ओल्या पापण्या खारवटतात.
#म
'मानलं तर सुख' म्हणायला सोपं असतं..आणि सुखाची चटक मनाला लागणं तसं घातकच.. अगदी सुखानं घासून-पुसून ठेवलेली मनंही कसलीही संवेदना नसलेली निपजतात. जणू काही प्रदर्शनात मांडलेला दगडी कोळसाच.
कोळसा कितीही उगळला तरी काळाच.. तसंच ती सुखाची मनंही संवेदनाहीन...मग कळू लागते दुःखाची किंमत..
कोळसा कितीही उगळला तरी काळाच.. तसंच ती सुखाची मनंही संवेदनाहीन...मग कळू लागते दुःखाची किंमत..
दुःख सोसलेली मनं संवेदनशील सामग्री असतात. दुःखाचीही दुःख असतात..आणि दुःखाची सुखंही असतात..ती शोधायला रसिक मनाची एकाग्रता असायला लागते.. दुःख कोळून प्यायलं की येते ती एकाग्रता.
आपल्या दुःखाचा सूड स्वतःसाठी सुख कमवून घ्यायचा नसतो..आपलं दुःख दुसऱ्याला मिळू नये याची तजवीज म्हणजे सूड.
आपल्या दुःखाचा सूड स्वतःसाठी सुख कमवून घ्यायचा नसतो..आपलं दुःख दुसऱ्याला मिळू नये याची तजवीज म्हणजे सूड.
त्या सुडातून येणारा आनंद आणि त्या आनंदात मनाने शिळ घालत ठोकलेली मंजुळ 'आकारांती आणि उकारांती' मैफल म्हणत असते....' सूड निरागस ओ🎶🎶🎶' ❤️
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
