Thread by @Sotiropoulos

Η δυνατότητα μιας επιχείρησης να εγκαταστήσει ανεμογεννήτριες περνάει μέσα από μια δαιδαλώδη διαδικασία, η οποία συχνά υπερβαίνει τα δέκα χρόνια. #environment #energy #windfarms #constitution #thread

Από την στιγμή που θα υποβάλει την αίτηση μαζί με όλα τα δικαιολογητικά και κυρίως την μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων όπου κρίνεται κατά πόσον το αιολικό πάρκο είναι συμβατό ή όχι με τις προϋποθέσεις της νομοθεσίας που είναι πολύ αυστηρές

θα κριθεί αν μπορεί να λάβει μια σειρά από άδειες, μέχρι την τελική, την Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) που πάντοτε αναρτάται από το ΥΠΕN.

H έγκριση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) είναι μια από τις αρχικές άδειες που δίνονται και δεν αποτελεί φυσικά την άδεια για να εγκαταστήσει κάποιος αιολικό πάρκο.

Η ΡΑΕ ελέγχει την εγκατάσταση μόνο από την άποψη της ενεργειακής νομοθεσίας, δηλαδή της αναγκαιότητας, του ανταγωνισμού και της καταλληλότητας του πάρκου ως προς την παραγόμενη ενέργεια. Δεν αποτελεί άδεια εγκατάστασης και είναι ένα ελάχιστο μέρος μιας μακράς διαδικασίας.

Έπειτα, η ελληνική και η ευρωπαϊκή νομοθεσία επιτρέπουν υπό αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους την εγκατάσταση αιολικού πάρκου ακόμα και μέσα σε δασικές εκτάσεις, όπως και σε εκτάσεις #Natura2000.

To κρίσιμο στοιχείο για να επιτραπεί είναι να μην υπάρχουν προστατευόμενα είδη χλωρίδας και πανίδας χωρίς πρόσθετα μέτρα για την προστασία τους. Όλα αυτά τα αντιμετωπίζει η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων

που υποβάλει η επιχείρηση που κρίνεται κατά πόσον είναι επαρκής και αν δίνει λύσεις ρεαλιστικές για την προστασία τυχόν προστατευόμενων ειδών.

Η ΜΠΕ εγκρίνεται ή απορρίπτεται γνωμοδοτικά από την κατά τόπον Περιφέρεια και την απόφαση για την οριστική έγκριση ή απόρριψη της ΜΠΕ λαμβάνει η Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Αλλά ούτε και αυτή η απόφαση σημαίνει τελική άδεια εγκατάστασης αιολικού πάρκου.

Η ευρωπαϊκή νομοθεσία επιβάλλει ευρύτατη διαβούλευση για τέτοια έργα: οι ΜΠΕ αναρτώνται διαδικτυακά και όλοι οι φορείς, οι δήμοι, οι οργανώσεις καλούνται να τοποθετηθούν στο στάδιο της διαβούλευσης.

Αν μια ΜΠΕ δεν έχει τεθεί σε διαβούλευση ή αν ουσιώδη στοιχεία της δεν τεθούν σε διαβούλευση (γιατί και οι ΜΠΕ μεταβάλλονται) τότε η ΑΕΠΟ μπορεί να ακυρωθεί από το ΣτΕ.

Οι επιχειρήσεις δαπανούν τεράστια χρηματικά ποσά ως επένδυση μόνο και μόνο για την διαδικασία της αδειοδότησης, καθώς πρέπει να προσλάβουν περιβαλλοντολόγους, ορνιθολόγους

και διάφορες τέτοιες ειδικότητες ώστε να ετοιμάσουν ΜΠΕ που θα έχουν την πληρότητα εκείνη που απαιτεί το περιβαλλοντικό δίκαιο για να εγκριθούν.

Η νομοθεσία δηλαδή επιβάλλει την επίπονη και ακριβή διαδικασία που εμπλέκει και την τοπική κοινωνία στη διαβούλευση, αλλά η τελική απόφαση είναι καθαρά κρατική και προέρχεται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας.

Η Ελλάδα δεν έχει μεγάλο περιθώριο να αυτοσχεδιάσει νομοθετικά. Όταν η ΕΕ έχει θέσει ως στόχο την κατάργηση της παραγωγής ρεύματος από λιγνίτη και την προώθηση εναλλακτικών μορφών παραγωγής με αυστηρές περιβαλλοντικές προϋποθέσεις που τις έχει συμπεριλάβει στην ενωσιακή νομοθεσία

η ελληνική απόκλιση του νομοθέτη δεν επιτρέπεται χωρίς να οδηγήσει σε παραβάσεις που θα σημαίνουν αφενός πρόστιμα για την χώρα κι αφετέρου αποζημιώσεις για τις επιχειρήσεις που επένδυσαν με βάση το ευρωπαϊκό δίκαιο.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας τα τελευταία δέκα χρόνια έχει απορρίψει ένα ποσοστό 77% των αιτήσεων ακυρώσεως που έχουν υποβάλει πολίτες, δήμοι και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών εις βάρος των ΑΕΠΟ για αιολικά πάρκα.

Οι πρόσφατες περιπτώσεις που το ΣτΕ «έκοψε» αιολικά πάρκα ήταν στην Λευκάδα το 2020 επειδή θεωρήθηκε ότι οι ανεμογεννήτριες ήταν ορατές από φημισμένη παραλία του νησιού (Πόρτο Κατσίκι) και ήταν σε σημείο πλησιέστερο από το νόμιμο προς τουριστικές εγκαταστάσεις.

Το ΣτΕ έχει «κόψει» επίσης ανεμογεννήτριες λόγω υπερβολικής έκτασης του οδικού δικτύου που έπρεπε να δημιουργηθεί σε βουνό, σε υψόμετρο που δεν επιτρεπόταν παρέμβαση κατά την δασική νομοθεσία.

Μόνη η αρνητική γνωμοδότηση ενός Δημοτικού Συμβουλίου ή μιας Περιφέρειας δεν αποτελούν επαρκείς νομικά λόγους για την ακύρωση μιας ΑΕΠΟ απο το ΣτΕ.

Όλο το θέμα κρίνεται στην επάρκεια και την ανάλυση της ΜΠΕ, αν καλύπτει επαρκώς όλα τα περιβαλλοντικά θέματα ή αν έχει κενά.

Καθώς λοιπόν η ελληνική και η ευρωπαικη νομοθεσία επιτρέπουν κυριαρχικά την εγκατάσταση αιολικού πάρκου σε δάσος και δεδομένου ότι η έγκριση της ΡΑΕ δεν είναι παρά ένα από τα στάδια της αδειοδότησης,

προβάλλεται υπερβολική και μάλλον ανεδαφική η σύνδεση κακουργηματικών περιβαλλοντικών παραβάσεων με την διαδικασία αδειοδότησης αιολικού πάρκου

αφού αφενός η άδεια της ΡΑΕ που δόθηκε τον Ιούνιο δεν αρκει, αφετέρου και σε δάσος δεν απαγορεύεται και η όλη αδειοδότηση θα κρινόταν απο την ΜΠΕ με την ΑΕΠΟ του Υπουργείου, με τις αυτονόητες δυνατότητες προσφυγής στο ΣτΕ μετά.