Thread by @matinkh_fa

زندگی آسون نیست. تو زندگی همه مسائل سخت و جدی پیش میاد که باید حل بشن. ولی معنا و هیجان زندگی هم بخاطر همین سختی‌ها و محدودیت‌هاست. درست مثل شطرنج. اگه قرار بود همه مهره‌ها رو بدون قاعده و قانون تکون بدیم، بازی بی‌معنی بود. جذابیتی نداشت. /۱

مردم به نیازها و خواسته‌هاشون در زندگی نمی‌رسن، چون در خیلی از موارد اصلا مشخص نمی‌کنن واقعا چی می‌خوان. تا وقتی هدف رو مشخص نکرده باشن، به هدف زدن هم ممکن نیست. /۲

مردم بیشتر از کارهایی که نکردن ناراحتن، تا خطاهایی که در مسیر بدست آوردن چیزی مرتکب میشن. اون خطاها خودشون ارزشمندن؛ به ما درسهای مفیدی میدن و ما رو آدمهای بهتری می‌کنن. دست روی دست گذاشتن، همون فرصت یادگیری رو هم از ما می‌گیره. /۳

زندگی سخته. هیچوقت قرار هم نیست آسون باشه. باید چیزی رو هدف قرار بدیم. به خودمون و کارهامون نظم بدیم تا در اون مسیر رسیدن به اون هدف قرار بگیریم. وگرنه، متحمل پیامدهای جدی دست روی دست گذاشتن میشیم. /۴

پیامدهای دست روی دست گذاشتن و هدفی نداشتن چیه؟ درد و رنجی که زندگی بهمون تحمیل می‌کنه، بدون اینکه معنی و مفهومی داشته باشه. این زندگی پر درد و رنج، و در عین حال بی‌معنی و مفهوم، خود جهنمه. /۵

حتی اگه در بهترین شرایط هم باشیم، باز موانع و مشکلات جدی در کمین هستن. ولی با هر سختی که در زندگی مواجه میشیم، این فرصت رو داریم تا مسئولیت جدیدی بپذیریم، توانایی‌هامون رو افزایش بدیم، و قوی‌تر و تواناتر از قبل جلو بریم. /۶

همه می‌خوان در زندگی خوشحال باشن. ولی کتاب میگه "دنبال خوشحالی رفتن" توصیه خوبی نیست، چون باعث میشه ما تمرکزمون روی الان باشه و الان همه چیز نیست. /۷

همه ما وظیفه اخلاقی داریم که از خودمون مراقبت کنیم. ولی کدوم "خود" مد نظر ماست؟ خودِ الان؟ یا خودِ آینده؟ اگه ما کاری رو انجام بدیم که فقط برای الان حس خوبی داره، ما داریم به خودمون در آینده صدمه می‌زنیم. /۸

آینده همون پتانسیل و تصوراتی هست که از خودمون داریم. ولی یک روزی اون تصورات می‌تونن تبدیل به واقعیت بشن. ما باید حواسمون هم به خودِ الان باشه و هم به خودِ آینده. /۹

وقتی با مشکلی روبرو میشیم و راه فراری نیست، راه درست اینه که خودمون سراغش بریم و حلش کنیم (بجای اینکه از مواجهه باهاش طفره بریم)
از آینده هم فراری نیست. بجای بی‌توجهی بهش، باید رومون رو به سمتش برگردونیم و براش کاری بکنیم. /۱۰

البته این به معنی این نیست که خودمون رو از شادی و خوشحالی محروم کنیم. بلکه توصیه می‌کنه زندگی‌مون رو براساس «خوشحال بودن» تنظیم نکنیم.

اگه هدفمون رو خوشحال بودن نذاریم، چه جایگزینی داریم؟ زندگی باهدف و براساس حس مسئولیت. /۱۱

هدف مشخصی برای خودتون درنظر بگیرید. برای رسیدن بهش طرحی بریزید، بهش عمل کنید و ببنید که بهش نزدیک میشید. انرژی مثبت از طریق دنبال کردن اهداف معنی‌دار بدست میاد. /۱۲

در این مسیر احتمالا سختی پیش میاد، ولی اگه تلاشمون رو کرده باشیم به خودمون می‌گیم "حداقل من دارم فلان کار رو براش انجام میدم"، یا "حداقل حواسم به خودم هست"، یا "حداقل برای خونواده‌ام فایده‌ای دارم‌"، یا… این حس ارزشمند بودن سطحی و ظاهری نیست. واقعیه. /۱۳

زندگی ما متناسب با مسئولیتهایی که می‌پذیریم معنادار میشه. اگه چیز ارزشمندی رو دنبال می‌کنیم، زندگی برای ما رنگ دیگه‌ای پیدا می‌کنه، فرصتهای تازه می‌بینیم و مسئولیتهای جدید می‌پذیریم. /۱۴

البته این توصیه به مسئولیت‌پذیری نباید طوری باشه که لقمه بزرگتر از دهنمون برداریم. باید ببینیم اون مسئولیت باعث پیشرفت ما میشه و برای ما یا اطرافیان‌مون مفید هست؟ /۱۵

اگه مفید بود، ولی توانایی‌های ما برای انجام اون کار کافی نیست، بهتره اون رو به مسائل کوچکتر بکشنیم و با درست کردن اونها کم کم تجربه و توانایی‌هامون رو افزایش بدیم. افرادی هم هستن که خالصانه دوست دارن کمک‌مون کنن؛ اونها رو بشناسیم و از کمکشون استفاده کنیم. /۱۶

در زندگی سختی‌های جدی پیش میاد - همسرتون بهتون خیانت می‌کنه، یا رییس‌تون آزارتون میده، یا دولتمردان سنگی جلوی پاتون میاندازن، یا... شما احساس عصبانیت و سرخوردگی می‌کنید و ممکنه بقیه رو ملامت کنید - بهرحال اونها در این مشکلات نقش داشتن. /۱۷

ولی اون خشم و سرخوردگی به شما این رو هم میگه که چیزی در اینجا درست نیست و باید کاری کرد. این حس یک نشونه برای حرکت کردنه. متوجه میشید که کارهایی هست که می‌تونید انجام بدید. فرصتهایی هست که باید براش مسئولیت بپذیرید. /۱۸

خلاصه، زندگی سخته. مسئولیت پذیرفتن و رفع مشکلات راحت نیست. ولی با مسئولیت‌پذیر بودن و دنبال کردن هدفهای ارزشمنده که زندگی معنی پیدا می‌کنه و تحمل سختی‌هاش ممکن میشه. /۱۹ و پایان