Thread by @pishgoo44444

#دگردیسی_عیسی_به_محمد (8)

3- خوانش سُریانی_آرامی قران (بخش سوم)
در قسمت قبل مثالهایی از ایات قران با ترجمه مکارم شیرازی (بعنوان نماینده ترجمه های امروزی) و ترجمه های لوگزنبرگ اوردیم.
بدون هیچ توضیح اضافه ای به مثال های دیگر بپردازیم.

👇

https://twitter.com/pishgoo44444/status/1475725121310633987

آیه دیگری که لوگزنبرگ بررسی میکند، ایراد دستوری دارد، مثلا سوره 7 (الاعراف) ایه 160 است که میخوانیم:

وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا...... (160)

"و ما آنها را به دوازده "قوم ها" تقسیم کردیم."

👇

لوگزنبرگ توضیح میدهد که حتی یک کودک عرب زبان هم بسرعت با احساس درونی میفهمد، این عبارت در دستور زبان عربی غلط است و لوگزنبرگ توضیح میدهد که مفسران اسلامی برای جمع کردن اینگونه ایرادهای دستوری، تا چه حد تلاش کرده و موفق نشدند تاجاییکه بارها به چرندگویی پرداخته اند.

👇

لوگزنبرگ میگوید در این آیه، به لحاظ دستوری، قران باید بگوید "دوازده قوم" ولی در زبان سریانی-آرامی، "دوازده قوم ها" صحیح است (امروز هم در فارسی و انگلیسی چنین تفاوتی را میبینیم) پس شکل صحیح عربی ان میشود:

اثْنیْ عَشْرَ أَسْبَاطًا

👇

لوگزنبرگ در این مورد مثالهای دیگری میآورد و نشان میدهد که در موارد متعددی، دستور زبان قران، اگر با خوانش عربی لحاظ شود، ایراد دارد ولی در خوانش سریانی-ارامی ایرادها رفع میشود.

البته یک نکته را باید گوشزد کرد و آن اینکه، 👇

این اشتباهات را نباید ناشی از بی دقتی یا نابلدی خود محمد دانست، چرا که محمد دستور زبانِ عربی زمان خودش را بلد بود، نمیتوان تصور کرد که فردی مسن، حرف زدن عادی را بلد نیست. مثلا حتی یک کودک فارسی زبان، امروز نمیگوید دوازده قوم ها، چون دستورات اولیه زبان فارسی را بلد است، 👇

پس این ایراد از "خوانش اشتباه قران" در اینده، ناشی شده، که از زمان نقطه گزاری و اِعراب گزاری بوجود امده، لوگزنبرگ مثالهای زیادی میاورد که در جایی فعل باید شکل مفرد می آمده ولی میبینیم که جمع است یا جایی باید جمع میامده ولی مفرد است. 👇

او نمونه های اشتباه (به لحاظ دستور زبان) را در موارد زیادی پیگیری میکند که حتی امروزه هم، این قواعد، با وجود قران، نتوانسته اند خود را به زبان عربی وارد یا تحمیل کنند.
ولی خوانش قران با زبان سریانی بخوبی این مشکلات را رفع میکند.

به مثال بعدی (سوره بحث برانگیز قلم) برویم
👇

سوره 68 (القلم) ایه 13 میخوانیم:

 عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ ﴿۱۳﴾
علاوه بر اينها كينه توز و پرخور و خشن و بدنام است. (۱۳)

اگر دقت کنید، این همان آیه بحث برانگیزیست که از کلمه #زَنِيمٍ استفاده کرده است، که

👇

در قران های گذشته (مثلا با ترجمه الهی قمشه ای) حرامزاده یا زنازاده ترجمه شده است و مترجمان امروزی، آنرا درشتخو؛ زمخت، تندخو، خشن، بدنام و امثال این واژه ها ترجمه میکنند.

اینها توصیفات یک کافر است و چنانچه در سالهای اخیر دیده ایم، دگراندیشان، همیشه این ایه را 👇

به عنوان یکی از فحاشی های الله به دگراندیشان، نشان داده اند که مترجمین امروزی، با زیرکی، درجه ی فحش ها را از حرامزاده به تندخو و خشن و بدنام کاهش میدهند.

ولی ببینیم با ترجمه سریانی، این ایات چگونه معنا میشوند؟

👇

یکبار دیگر به این ایه نگاه کنید:
#عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ #زَنِيم

لوگزنبرگ توضیح میدهد که کلمه #عُتُلٍّ اساسا اشتباهِ نقطه گزاری داشته و این کلمه را باید عالِِ (تنوین زیر حرف ل - عالِن) به معنای #متکبر و #مغرور خواند، دندانه کلمه ی عتل بعد حرف ع باعث شده مفسران عرب تصور کنند
👇

باید دو نقطه روی این دندانه بگذارند و انرا #عُتُلٍّ بخوانند.
لوگزنبرگ از این جهت این آیه را میآورد که نشان دهد: اولا، چطور با نقطه و اِعراب گزاری اشتباه، معناها تغییر کرده است، ثانیا در این زمان، سنت شفاهی خواندن قران از بین رفته است، اگر این سنت هنوز پابرجا بود،

👇

مفسران اولیه عرب متوجه این اشتباه خودشان میشدند که در نوشتار اولیه، هر بار دندانه ای دیدیم، نباید فکر حروفی مثل ب یا ت و ث و امثالش باشیم، بلکه ممکن است صدای الف (با الف ممدود) بدهد.
که شرح چگونگی این امر توسط لوگزنبرگ، از حوصله این نوشته خارج است.
👇

فقط درباره واژه #زنیم در انتهای آیه لوگزنبرگ مینویسد اشتباه در خوانش قران باعث شده که حتی خود مفسران عرب در ترجمه این واژه با مشکل روبرو شوند و کلماتی مانند "پست، حرامزاده، زنازاده، مادرقحبه، حقیر" را اختراع کنند.

در حالیکه این کلمه اصلا "زنیم" نیست و باید "رتیم" خوانده شود. 👇

(اشتباه در نقطه گزاری واضح است) کلمه #رتیم امروز در عربی وجود ندارد ولی لوگزنبرگ حتی مثالهایی میاورد که در زبان عربی، هنوز از این واژه در ضرب المثل های قدیمی استفاده میشود. که معنای #چرندگویی یا پرت و پلاگویی میدهد.

پس با این اوصاف به ترجمه نهایی این عبارت قرانی برویم:

👇

یعنی ایه از عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ ﴿۱۳﴾
تبدیل شد به:

"#عالِِ بَعْدَ ذَلِكَ #رتیم"

و ترجمه میشود:
افزون بر این #متکبر و [از اینرو] #چرندگو هستند

👇

من برای کوتاهی بحث، دیگر تمام ایات را شرح نمیدهم و به چند نمونه بسنده میکنم

مثلا سوره 18 (الکهف) آیه 9 میخوانیم:
أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ #وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا ﴿۹﴾

آيا گمان کردي اصحاب کهف و رقيم از آيات عجيب ما بودند؟! (۹)
👇

در اینجا لوگزنبرگ توضیح میدهد که این کلمه #َالرَّقِيمِ نیست و #الرَّقِاد است که معنای خواب یا افرادیکه درخواب فرو رفته اند (منظور اصحاب کهف) اشاره دارد و نهایتا ایه اینگونه میشود:

أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ #وَالرَّقِاد كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا ﴿۹﴾

👇

ترجمه:
فکر میکنی که اصحاب کهف و [اصحاب] #خواب [منظور اصحاب کهف در خواب سیصد ساله رفتند] از نشانه های شگفت انگیز ما بودند؟! [لوگزنبرگ]

پایان بخش هشتم.