۱) #واقعه_سیاهکل به یورش مسلحانهی هواداران سازمان #چریکهای_فدایی_خلق به پاسگاه ژاندارمری #سیاهکل در تاریخ ۱۹ بهمن ماه سال ۱۳۴۹، گفته میشود. این واقعه که به عنوان اولین حرکت مسلحانه با انگیزه سیاسی در تاریخ معاصر #ایران شناخته میشود نکتههای آموزندهای دارد.
۲) پس از آنکه گروهی از #دانشجویان_مارکسیست، تصمیم به مبارزهی مسلحانه با #پادشاهی_پارلمانی و نظام ملی ایران را گرفتند، گروههای مباحثه مخفی و کوچکی را برای بررسی تجربیات اخیر چین، ویتنام، کوبا و الجزایر و ترجمهی آثار مائو، جیاپ، چهگوارا و فانون تشکیل دادند.
۳) دستاورد این مباحثات و بررسیها، شکلگیری شماری گروههای کوچک مارکسیست و اسلامی بود که «تنها رَه رهایی» را «جنگ مسلحانه» و نبرد چریکی میدانستند.
۴) یکی از آنها گروهی بود که به سال ۱۳۴۲ توسط عدهای از دانشجویان مارکسیست #دانشگاه_تهران و با ادغام دو گروه تشکیل شد و بعدها #سازمان_چریکهای_فدایی_خلق نامیده شد.
۵) این گروه از دو بخش تیم شهری و روستایی تشکیل شده بود که در تاریخ ۱۵ شهریور ماه سال ۱۳۴۹ در درهی مکار اطراف #چالوس حرکت خود را آغاز کرد و پس از بررسیهای فراوان جنگلهای #گیلان را انتخاب کرده و تیم روستایی را به آنجا فرستاد.
۶) اولین اقدام گروه روستایی حملهی کور و بیبرنامه به #ژاندارمری_سیاهکل بود. حملهای که در صورت پیروزی هم نمیتوانست نتیجه داشته باشد حال اینکه نتیجهی آن شهادت دستکم ۵ سرباز ژاندارمری و مرگ دو عضو گروه چریک بود.
۷) نکتهی جالب اینجاست که گروه روستایی به این دلیل #گیلان را برای فعالیت خود انتخاب کرده بودند که جنگلهایی پوشیده از درخت داشت تا هنگام درگیری از آسمان مورد حمله قرار نگیرند و استتار در آنجا آسان باشد
۸) اما حمله به #ژاندارمری_سیاهکل دقیقاً زمانی انتخاب شده بود که نمیشد از جنگل به عنوان پوشش استفاده کرد، چرا که زمستان بود و درختان خالی از برگ. این مسئله سبب شد تا در نهایت پس از تعقیب و گریز ۱۷ نفر دیگر این گروه دستگیر و اعدام شوند.
۹) نکتهی قابل تأمل دیگر حماسهسازی از این #حمله_تروریستی بود که منجر به قتل ۵ سرباز بیگناه شده بود.
۱۲) حملهای که حتی از سوی #حمید_اشرف و #مسعود_احمدزاده از مارکسیستهای مشهور هم شکست خورده تلقی میشد.
۱۳) همچنین از بُعد سیاسی هم این حمله نماد برآمدن #چپ جدید ایران خوانده شد و به عنوان یک حماسه معرفی شد. حماسهای که بر روی خون سرباز بیگناه ایرانی استوار شده بود و هیچ نتیجهای جز نابودی در برنداشت.
۱۴) منابع: آبراهامیان، ایران بین دو انقلاب، ص۵۹۵ – ۵۹۶
ابراهیمزاده؛ «واقعه سیاهکل به روایت شاهد عینی: ژاندارمها به خانه ما آمدند».
Nikki R. Keddie, Yann Richard (۲۰۰۶)، Modern Iran: Roots and Results of Revolution، ص. ۲۲۰
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
۱) در بهمن ماه سال ۱۳۰۰، یاور [سرگرد] #ابوالقاسم_لاهوتی، که فردی با گرایشهای کمونیستی افراطی بود، برخی از افسران #ژاندارمری را که از طرح ادغام ژاندارمری و نیروهای قزاق
۲) به منظور یکپارچه کردن #نیروهای_مسلح_ایران ناراضی بودند، در یک شورش با خود همراه کرد و در #شرفخانه آشوبی به راه انداخت.
۳) شورش این افسران، با بازداشت سرگرد #محمود_پولادین، جانشین #سرهنگ_لوندبرگ و دستگیری حاکم شرفخانه، از روز هفتم بهمن ۱۳۰۰ عملاً آغاز شد.
۱) #انور_خامه_ای برای نام بردن از گروه زندانیان متهم به داشتن مرام اشتراکی در عهد #رضاشاه (موسوم به گروه ۵۳ نفر) نمیگفت ۵۳ نفر، بلکه میگفت ۵۰ نفر و ۳ نفر.
۲) #تقی_ارانی نفر اول آن سه تن است که خامهای از بقیه جدایشان کرده، #عبدالصمد_کامبخش نفر دوم و #محمد_شورشیان نیز سومین بود. تقی ارانی از آن تبریزیهایی بود که عشق به #ایران در خونش موج میزد.
۱) #تقی_ارانی در مقالهی «آذربایجان یا یک مسئله حیاتی و مماتیِ ایران» در بایستگیِ پاسداشتِ #ایران و گسترشِ #زبان_ملی_ایران پرداخته است و در جایگاهِ یک ایرانیِ آذربایجانی پاسخی کوبنده به ترکگرایان داده است.
۲) او در این مقاله مینویسد: «#آذربایجان چنان که از اسمش پیدا و آشکار است مظهرِ آتشِ مقدسی است که روشنایی فکر و حرارتِ روحِ ایرانی را در ادوارِ مختلفه به عالمیان نشان داده…
۳) این ناحیه که از ازمنهی قدیمه مسکنِ اقوامِ آریاننژاد و یکی از مهمترین مهدهای #تمدن_ایرانی بوده آثاری به ظهور رسانده که الحق باید تمامِ آریانهای دنیا بدان افتخار کنند…
۱.
مجلس شورای ملی مکان پدیدارشدن خرد جمعی ایرانیان بود که از سدهای پیش از آن در جستجوی حکومت قانون بودند. از همان آغاز، مجلس نیز چنین تصوری از خود و امر ملی داشت، چنانکه تقیزاده در جلسهٔ ۲۴ محرم ۱۳۲۴ به تصریح گفت: «این مجلس مجمع عقلانی ملت است».
۲.
تشکیل مجلس رخداد مهمی در تاریخ معاصر ایران بود و با شروع به کارِ آن، ایران بطور بازگشتناپذیری وارد دوران جدید خود شد. همهٔ نمایندگان به هر مناسبتی تکرار میکردند که نمایندگان ملت واحدی هستند و مهمترین وظیفهٔ آنان قانونگذاری برای یک ملت واحد است.
۳.
(منبع: ملت، دولت و حکومت قانون - دکتر جواد طباطبایی)