,
21 tweets,
7 min read
Read on Twitter
Zaterdag ResearchEd. Discussie-sessie eerlijk onderijs. Gelijke kans? Die kreeg mijn moeder (knapste vd klas; 8 oudere broers en zussen) van haar moeder: ‘je broers konden niet doorleren, dus jij ook niet’. 13 jaar, dus een dienstje zoeken. gelijk = oneerlijk @researchED_NL 1/n
In grote gezinnen, begin vorige eeuw, was er juist sprake van ongelijke kansen tussen oudste en jongste kinderen: onderwijsvoorzieningen werden immers in rap tempo beter, de jongsten profiteerden daar voor iedereen zichtbaar van. Over grote gezinnen: publishing.cdlib.org/ucpressebooks/…
Contrasten van het heden met het verleden zijn vaak verhelderend, zoals ook Hans Rosling zo prachtig heeft gedemonstreerd ted.com/talks/hans_ros… … Kijken! Bv.: in mijn woonplaats Leiden was het lager onderwijs voor de oorlog verkaveld naar 5 maatschappelijke klassen. Vijf! 3/n
Maar goed, ik ben geen duizendpoot als Rosling (lees zijn boek). Mijn sterke punt is mijn psychologie, vooral die van individuele verschillen. En dan hebben we meteen de problematiek bij de lurven: leerlingen VERSCHILLEN, dan is het idee van GELIJKE kansen niet echt handig. 4/n
De discussie over eerlijk onderwijs voorbereidend ben ik sterker dan ooit gaan beseffen dat verschillen tussen leerlingen, zoals die in groep 3, moreel neutraal zijn: de verschillen zijn de leerlingen niet aan te rekenen (geen schuld of verdienste). Handelen we daar ook naar? 5/n
Verschillen: karakter, capaciteiten en wereldkennis. Tegenwoordig is weer heftig aan de orde welke rol genen en omgeving spelen (goede introductie: David Didau en of ernaar handelen betekent dat je moet individualiseren (Plomin) of juist niet (Didau?) 6/n
Ik zeg het maar meteen: voor eerlijk onderwijs is de hamvraag: individualiseren, of juist niet? De stelling is: juist niet. Dat is op zich al simpel te onderbouwen met wat we weten over doeltreffend onderwijs, Ashman deed dat voortreffelijk in A'dam: 7/n
Maar eerst: Maakt het uit of verschillen genetisch of milieu-bepaald zijn? Voor eerlijk onderwijs maakt het geen donder uit. Bv. John Rawls ziet geen redenen om talenten en omstandigheden uit elkaar te plukken in zijn ‘Theory of justice’. Zie ook threadreaderapp.com/thread/1069630… 8/n
Voor wie het artikel in Van12tot18 wil lezen: het artikel is zojuist verplaatst naar alleen voor abonnees toegankelijk archief. Hopelijk kan dat teruggedraaid. Anders: een iets andere benadering van de thematiek in mijn engelstalige blog benwilbrink.wordpress.com/2018/08/23/fai… 9/n
Op de website van VanTwaalfTotAchttien is het artikel nu vrij toegankelijk, maar wel onder de nieuwe URL van12tot18.nl/op-weg-naar-ee… … Dat moet ook vindbaar zijn voor wie eerst de URL gebruikt. Hoop ik. Ik ga weer inhoudelijk verder. Over ‘nature’ zijn enige noten te kraken ;-) 10/n
Onderwijs (leraren) heeft er dan wel geen donder te maken of verschillen nature of nurture zijn, er zijn gedragsgenetici zoals Robert Plomin die precies het tegenovergestelde beweren. In een verschrikkelijk boek met de vreselijke titel ‘Blueprint’ geneticshumanagency.org/gha/blogpost-m… 11/n
Wat Plomin beweert komt neer op ‘Wij zijn onze genen’ (het kan altijd nog erger dan ‘Wij zijn ons brein’). Ook milieu is eigenlijk genetisch, bij deze oude rot in de genetica. Moet niet gekker worden. Levensgevaarlijk: Plomin vindt dat onderwijs ‘dus’ moet individualiseren. 12/n
Een eerder boek (Asbury & Plomin, ‘G is for genes’) propageert hetzelfde, en was een van de redenen voor mij de thematiek van eerlijk onderwijs op te pakken. Erfelijkheid van intelligentie is een populatie-kenmerk, niet iets individueels; onderwijs kan en mag er niets mee. 13/n
Er zijn ook boeken waarvan de auteur niet gigantisch uit de bocht vliegt. Ik noemde het nieuwe boek van David Didau al. Wie in recent genetisch onderzoek is geïnteresseerd: Conley & Fletcher ‘The genome actor”, een genoegen om te lezen. Conley in ScAm blogs.scientificamerican.com/guest-blog/wha… 14/n
Erfelijkheid van verschillen in intelligentie voor kinderen (lager) is een totaal ander verhaal dan voor volwassen/ouderen (hoger). Fascinerend, en uiterst belangrijk voor het onderwijs. Lees James Flynn ‘Does our family make you smarter?’ cambridge.org/us/academic/su… 15/n
Een probleem van gedragsgenetica is dat het vooral correlaties levert. Plomin denkt dat dat met kennis van het genoom, ipv tweelingenonderzoek, anders is: hij maakt er oorzaken van, want dat dna is er eerder. Dat slaat nergens op. Zijn modellen zijn te simpel. 16/n
In de simpele gedragsgenetische modellen zit er een zwarte doos tussen genen en gedrag. Voor oudere leerlingen en volwassenen zit onder andere het onderwijs in die zwarte doos. Gedragsgenetici zien het onderwijs als een gegeven. Maar onderwijs is veranderbaar: komt aan bod. 17/n
Algemeen idee bij ‘intelligentie’ en IQ is dat het vaste eigenschappen zijn. Noppes. In de zwarte doos, in het onderwijs, groeit die intelligentie mee, ieder jaar extra telt. Nisbett: ‘Schooling Makes You Smarter. What Teachers Need to Know about IQ’ aft.org/sites/default/… 18/n
Onderwijs doet er dus toe (dat wist u al). Maar hoe werkt dat? Is de manier waarop ‘het onderwijs’ typisch (bv in groep 3) omgaat met verschillen oké, eerlijk, effectief? Vanuit het perspectief dat die verschillen (biologisch en milieu) niet schuldig of verdienstelijk zijn? 19/n
Leerlingen hebben daar zelf opvattingen over. Wat oudere lln in een aantal EU landen is ernaar gevraagd: Smith & Gorard ‘Pupils' views on equity in schools’ tandfonline.com/doi/abs/10.108… Geen open access, maar het abstract vertelt het. (zeldzaam onderzoek, wie kent er meer?) 20/n
@threadreaderapp unroll
