Thread by @jeandpardaillan

Ne zaman 1 problemimiz olsa dönüp tarihi tahrif ediyoruz

#BuOyunaGelmeyelim başlığında eskinin siyasilerine centilmen diye methiyeler düzülmüş
Oysa birbirlerine demediklerini bırakmazlardı

Askerin zoruyla 2 tartışma programı çıktıkları için can ciğer kuzu sarması sanılıyor

Sağcı solcu yolda birbirine vururken siyasiler durdurmak için hiçbir şey yapmaz, üstelik birbirleriyle de hiç bir yumuşak iletişim kurmazlardı.

Öyle bir anlatılıyor ki, 70'leri yaşamadı sanki hiç bu memleket

İşadamlarına karşı devletin savcılarını göreve çağıran barış güvercini Ecevit'ti; bunlar vatan haini diye mitinglerde referandumda hayır verenleri yuhalatan da sempatik Özal

FB başkanı bile sıkışınca Koç'a Fetöcü dediyse burada bir devamlılık var, anomali değil bugünkü dil.

Böyle 1 ortamda siyasetçiler sonuçtur ancak, neden değil

Komplo teorilerine, vatan hainleriyle çevrili olduğumuza inanan bölünmüş bir toplum bu dili meşru kılıyor

Yargı dağıtmak, ayar vermek gibi laflarla güce, ezmeye, sert stile duyduğumuz hayranlığı zaten açık etmiyor muyuz?

1987 referandumu. Yasaklı Ecevit, Demirel, Erbakan ve Türkeş hiç bir araya gelmediler. O durumda bile ittifak yapmadılar, herkes kendi mitingini yaptı.

Ben gayet net hatırlıyorum ama o günkü mitinglerde kullanılan dili youtube'dan kontrol etmek mümkün

1 örnek:

Hayır kampanyası için Özal'ın danışmanı Güneş Taner yurtdışından No yazılı tşirt getirmişti

Erbakan dalga geçmek için neydi adı No no muydu nonoş muydu diyordu

Amerika'da okumuş Demirel yazının İngilizce olmasını diline dolamıştı

Kaynak 10:59

1 ters köşe: 1987 referandumunda da bugünkü İst seçimine benzer 1 durum yaşanmış. Teknik nedenlerle geçersiz sayılan ama hayıra (yani Özal'a) giden oylar var.

İtiraz edelim demişler, lehimize karar çıkar. Özal biraz düşünür, itiraz etmez. Ama halka şikayet eder.

Niye? Aldığı %49.8'lik oyu 1 sonraki seçimi kazanacağı şeklinde yorumlamıştır. Demokratlığından değil yani

Kim diyor? Yakın çevresi ve başta itirazı yapan Mehmet Keçeciler. Nerede diyor, Birand'ın Özallı Yıllar belgeselinde. Yani anneannemden duymadım, meslek bakkallık olmayınca

He siyasette dünle bugünün farkı yok mu? Var. Estetik ve espri farkı.

Bugünün siyasetçileri Bülent Ecevit, Alparslan Türkeş ve bir yere kadar Erbakan stilinde.

Ne kadar sert olsalar da Demirel ve Özal esprili insanlardı; modern bir yaşam tarzları vardı.

Bence nostalji buna.

Ya şu Birand belgeselini izleyin hiç 1 şey değişmemiş

Anap 2. kongresi.Polis milletin üstünü arıyor.Ankara mvekili Mustafa Taşar "siz kimsiniz ulan benim arkadaşlarımı arıyorsunuz" diye polise fırça kayınca kapılar açılıyor

Sonuç:Özal'a suikast.

La-kaydlık, devletbenimcilik...