Thread by @pieterkleinrtl

Vorige week zei een journalistieke collega die me dierbaar is tegen me: ‘Ik ben mijn vertrouwen in de overheid al enige tijd kwijt. Op alle niveau's maken ze het burgers en pers onmogelijk info te achterhalen. En ze slagen.’ 1/6

Vorige week zei een ambtenaar in een niet nader te omschrijven dossier tegen me: ‘Ik ben niet bij de overheid gaan werken om te liegen’. Ik snapte wat hij bedoelde.
Ik riposteerde: ik bel niet meer, want het vertrouwen is weg. 2/6

Als een journalist vragen stelt, begint ‘t te lijken op Kamervragen.
Bij het antwoord moet je iedere zin drie keer omdraaien: een leger beleidstiepes, juristen, voorlichters, politieke adviseurs heeft meegekeken. En waarschijnlijk de ambtelijke en politieke leiding... 3/6

k biechtte op: ik snap het spelletje. Ik snap de belangen, en ik snap de druk van publiciteit. Maar als ik niet meer weet of je niet de (hele) waarheid spreekt, en of je niet manipuleert, dan erodeert het vertrouwen. 4/6

Op dat punt zijn we dus aangeland. Althans ik. Er dreigt een systeemcrisis. En die wordt gevoed door een politieke en bestuurlijke cultuur van angst. Voor pers, publieke opinie, peilingen. En bestuurders versterken dit door gebrek aan leiderschap. 5/6

Er is een omwenteling nodig, naar radicale transparantie en verantwoording. Naar een andere bestuurscultuur. Open, souverein , onverstoorbaar - en eerlijk. Ik ben het zat.
Beste woordvoerders, voorlichters, PA’s, bestuurders, politici - alstublieft.
Denk erover na. 6/6