,
7 tweets,
2 min read
Read on Twitter
De samenwerking tussen @christenunie en @SGPnieuws loopt momenteel wat stroef. Dit heeft christenen in Nederland verrast. Er worden zelfs bijbelse argumenten aangehaald waarom beide partijen de eenheid moeten zoeken. Deze reacties verbazen mij, en ik maak me er zorgen over... >
CU en SGP zijn in de basis compleet verschillende partijen met verschillende visies op politiek, maatschappij, de rol van het geloof daarin en zelfs op het niveau van geloofsovertuiging (denk bv aan visies man/vrouw, lhbt, Islam en staat Israel). >
Op heel veel (vaak ethische) onderwerpen is samenwerking mogelijk. Dat is goed en fijn. Maar zo nu en dan moeten beide partijen teruggrijpen op hun fundamenten. Dan maken beide partijen andere keuzes, vaak op cruciale momenten zoals het vormen van een coalitie. >
Ik wil vooral geen waardeoordeel uitspreken, maar ik voel me vaak niet thuis bij keuzes van SGP. Dat is volgens mij wederzijds als het gaat om keuzes van CU. Dit is prima maar het doet zich nogmaals vooral voor als de keuzes de fundamenten van de partijen raken. >
Daarom ben ik volledig voorstander van samenwerking op onderwerpen waar we elkaar vinden. Tegelijk heb ik moeite met bv gezamenlijke fracties omdat dat bij iedere fundamentele beslissing tot discussie en onderlinge vervreemding zal leiden. Dat zien we nu weer in praktijk. >
Maar kunnen beide partijen dan niet naar elkaar toe groeien? Dat kan, maar dan moeten beide partijen hun fundamenten grondig aanpassen. Dan is SGP geen SGP meer en CU geen CU meer. Voor mij zou dat een grote vervreemding betekenen en de vraag opwerpen of ik nog wel CU-er ben. >
Kortom, laten we elkaar als christelijke politici vanuit alle partijen op blijven zoeken, maar ook erkennen en waarderen dat we op verschillende manieren invulling geven aan geloof in politiek en samenleving. We zijn verschillende lichaamsdelen die samen één mooi lichaam vormen.
