It is mentioned in the Periplus of the Erythraean Sea!
#Kaveripoompattinam was a beautiful maritime city of the #Sangam age, situated at the confluence of the river #Kaveri with the Bay of Bengal!
It served as the centre of Political, Cultural and Commercial activities of the Ancient Tamils!
There were references of its flourishing trade, planned layout, beautiful building and harbour area from the early Tamil works such as #Pattinappalai#Manimekalai & #Silappathikaram!
The excavation conducted at #Poompuhar confirmed the existence of a great Industrial Civilization dating back to 3rd Century BCE!
The following are the next prominent industries that flourished in #Poompuhar of ancient days!
Generally the professions of the artisans were heriditary. They inherit professional talents from their parents & their involvement in the art right from childhood must have helped them to attain agreat degree of perfection! #Silappathikaram mentions 32 different kinds of cloths!
#Manimekalai also tells the artistic pattern of the expert weaving. The art of stitching fabrics of cotton, silk and wool was also known. All these stand as testimony to the early technical advancement in the art of weaving!
Ship Building!
Wood carving was fairly well developed during the #Sangam age. Several types of Tools, Weapons, Utensils, Furnitures, Toys, Boats, Ships and Chariots are stated to have been made by the Carpenters!
The Sangam literatures refers to the city of #Puhar as the celebrated sea port!
The ship building must have been one of the major industries of #Puhar. The larger vessels were called as #Marakkalam, while the small fishing boats as #Kattumaram!
Salt Industry: was widespread all along the sea coast. In #Pattinappalai there were many references.
Industry of Jewellery!
A Variety of Jewels made of various materials are mentioned in the #Sangam literature. Making of Beads, Bangles, Chain, Anklets is elaborately discussed
The excavation has thrown more light on Bead making industry of #Puhar!
The Semi-precious Stone Beads, Shell Beads, Shell Bangle Pieces, Glass Bangle Pieces were unearthed from excavations!
The people who made bangles, rings and beads made out of conch shells, lived in parallel streets ofthe western side of the palace in #Puhar city!
They were called as "Vela parpans"!
The sawed conches collected from the excavation corroborate the literary evidences!
Earthenware Industry!
The art of pottery making and clay figurines is referred to in the ancient Tamil works like #Silappathikaram and #Manimekalai!
Excavated trenches at Poompuhar have yielded different varieties of potsherds which proves the fact that pottery making was also an important industry of Puhar!
A considerable number of terracotta figurines were found at a place called #Melapperumpallam near Kaveripoompattinam!
This reveals that the potters had also made clay figurines. The artisans who made these figurines were called as #Mannittalar!
The brick structure, almost semi-circular in plan, exposed during excavation may be the same as #Peraikeni mentioned in #Sangam literature!
A #Vihara complex built of burnt bricks was also exposed. All this attest the fact that the art of brick making was also known to the people of #Puhar!
Mint!
Some square copper coins bearing the royal crest of the #Chola, i.e. the tiger on one side and the elephant on the other were found from #Poompuhar!
These prove the fact that the art of minting coins was very popular at #Puhar!
The industrial workers of Puhar lived in #Maruvurpakkam, a place where most of the industries were situated!
It is found that the evidences strongly substantiate the literary references. The existence of number of industries at #Puhar indicate that it was an urban settlement!
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
முதியோர் பாதுகாப்பு என்ற பெயரில் அரசாங்கங்கள் இன்று பல்வேறு திட்டங்களை, அறிவிப்பதைக் காண்கிறோம். அவர்களுக்கான உதவிகளைப் பணமாகப் பெறவும், மருத்துவ சலுகைகள், பயணக் கட்டணத்தில் சலுகை, ஆலயத்தினுள் நடக்க முடியாதவர்களுக்கு மோட்டார் வாகனங்கள் என 1/n
இப்படி பல அம்சங்கள் நடைபெறுகின்றன என்பதை நாம் அறிவோம். இந்த விஷயம் பழங்காலத்தில் இருந்தே ஓர் அறமாக பின்பற்றப்பட்டு வருகிறது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
வயதில் முதியவர்களாக இருப்பவர்களால் வெகு தொலைவு நடக்க இயலாது. அவர்களுக்கு திருக்கோயில்கள் உதவி செய்திருக்கின்றன. 2/n
இவர்களுக்கு உதவி செய்வதற்காகவே பண்டை நாளில் திருக்கோயில்களில் அறச்சாலைகள், மடங்கள், சத்திரங்கள் போன்றவை இருந்தன.
#கும்பகோணம் நாகேசுவர சுவாமி கோயிலில் #அறச்சாலை இருந்ததாக சோழர் காலக் கல்வெட்டு குறிப்பிடுகிறது... 3/n
The third regnal year (1055 CE) of #RajendraChola-II inscription in #Jambai Village in #Villuppuram district records the gift of 32 Kasu in memory of a lady by name Sendan Umaiyal (சேந்தன் உமையாள்) for burning a perpetual Nanda Lamp in the temple of 1/n
Thanthontri-Mahadevar at #Valaiyur alias Rajendra-puram by one "Palanguran Kunran" (பழங்கூரன் குன்றன்) the Tax Collector of #Kugurppadi the hamlet of Narippalli-nadu.
The gift is said to be in response to a demand made by the community "Nangudisai Padinenbhumi Nanadesi" 2/n
நான்குதிசை பதினெண்பூமி நானாதேசிகள் (வெளிநாடுகளில் சென்று வாணிபத்தில் ஈடுபடுபவர்கள் - வணிகப் பெருங்குழுக்கள்) who held him responsible for the suicide of that lady by poison because of some threat held out by him with regard to a tax due! 3/n
சங்க காலத்திற்கு முன்பிருந்தே மன்னார் வளைகுடாவில் எடுக்கப் பெற்ற முத்துக்கள் கிரேக்க, ரோமானிய நாடுகளில் மிகவும் புகழ்பெற்று விளங்கின.
இதற்கு மெகஸ்தனிஸ் முதலான வெளிநாட்டவர் குறிப்புகள், சங்க இலக்கியங்கள், பாளி மொழி நூலான மகாவம்சம் போன்றவை சான்று தருகின்றன
சங்க இலக்கியங்கள் பாண்டிய நாட்டை ஒட்டிய கடல் பகுதியில் #முத்துக்குளித்தல் பற்றியும், இத்தொழில் புரிந்த #பரதவர்கள் பற்றியும் மிகுந்து குறிக்கின்றன.
அறுபதுகள் (1960-69) வரை மன்னார் வளைகுடாவில் #முத்துக்குளித்தல் தொடர்ந்து நிகழ்ந்து வந்துள்ளது!
கடந்த நூற்றாண்டின் பிற்பகுதி தொடங்கி செயற்கையாக முத்துச்சிப்பி வளர்க்கும் தொழில்நுட்பம் இந்தியாவிலும், பிறநாடுகளிலும் சிறப்பாக ஐப்பானிலும் வளர்ந்த காரணத்தினால் மரபுவழி #முத்துக்குளித்தல் தற்போது நடைபெறுவதில்லை.
#சட்டிச்சோறு எவ்வாறு கொடுக்கப்பட்டது என்பதை பின்வரும் கல்வெட்டுகள் விரிவாக எடுத்துரைக்கின்றது!
#சட்டிச்சோறு என்பதற்கு கோயில் வேலைக்காரர்களுக்கு கொடுக்கப்படும் "உரிமை பிரசாதம்"என திரு T. N சுப்ரமணியம் அவர்கள், "தென்னிந்திய கோயிற் சாசனங்கள்" நூலில் விளக்கம் கூறுகிறார்.
இது திருவிழாவிற்கு வரும் அடியார்களுக்கு, யாத்திரிகர்களுக்கு அளிக்கப்பட்டதாக பல கல்வெட்டுக்கள் கூறுகின்றன!
க) திருவண்ணாமலைக் கல்வெட்டு:
முதலாம் இராசேந்திர சோழன் காலத்தில் திருவண்ணாமலைக் கோயிலில் பல பணிகள் நடைபெற்றிருக்கின்றன.
இவனுடைய பணி மகன் ஒருவன் “பாண்டிய உதய திவாகரன்” என்பவன் சோழமண்டலத்து அருமொழித்தேவ வளநாட்டு ஓர்வலக் கூற்றத்து ராஜராஜ நல்லூரைச் சேர்ந்தவன்.
பண்டைத் தமிழ் மக்கள் பொருளீட்டும் நோக்கில் கடல் வணிகத்தில் ஈடுபடக் கலங்களைப் பயன்படுத்தியதோடு, கடற் போருக்கும் கலங்களை மிக அதிக அளவில் பயன்படுத்தி வெற்றியிற் சிறந்தவர்களாக விளங்கினர்...!
பண்டைக் காலங்களில் மேலைக் கடற்கரைக்கு வந்த மேலை நாட்டுக் கப்பல்களைக் கடம்பர் நாட்டுக் கடற் கொள்ளைக்காரர்கள் கொள்ளையடித்தனர். இதனால் சேர நாட்டுத் துறைமுகங்களுக்கு வெளிநாட்டுக் கப்பல்கள் வர அஞ்சின!
சேர நாட்டில் #செங்குட்டுவன் என்னும் சேர மன்னன் தனது கடற்படையின் வலிமையால் கடற்கொள்ளைக் கூட்டத்தை அடக்கி,
"கடல் பிறக்கோட்டிய குட்டுவன்"
என்று #பதிற்றுப்பத்து பாடலொன்றில் பின்வருமாறு புகழ்ந்துரைக்கப் பெற்றான்!
வாணிபத்திற்காக மட்டுமன்றி, நாட்டுப் பாதுகாப்பு பணிகளுக்காகவும் பிற மன்னர்கள் மேல் போர் தொடுப்பதற்காகவும் கடல்வழி பயன்படுத்தப்பட்டது.
தமிழகத்தின் மூவேந்தர்களில் சேர மன்னர்கள் கடற்போரில் வல்லவர்களாகத் திகழ்ந்தனர்.
அவர்கள் கடற்போரில் சிறந்தவர்கள் என்பதற்கு இலக்கியங்களில் சான்றுகள் பல காணப்படுகின்றன.
பரணர் #பதிற்றுப்பத்து பாடலொன்றில், சேரமன்னன் குமரி முதல் இமயம் வரை சென்று ஆரிய மன்னரையெல்லாம் வென்றான் என்றும் அவன் கடற்போரில் வல்லவனாதலால் "கடல் பிறக்கோட்டிய குட்டுவன்" என குறிப்பிடுகின்றார்!
மற்றும் ஒரு #பதிற்றுப்பத்து பாடலில் (42:20-28; 45:18-22) கடற்படையினர் மரக்கலங்களில் செல்லும் #பரதவர்கள் போன்று கப்பல்களில் சென்று பகைவர் மீது போர் தொடுத்தனர் என்றும், மேலும் செங்குட்டுவனை #பரதவம் என்று சிறப்பித்தும் பாடியிருப்பதைக் காணலாம்!