Even een draadje over de staat van kindergeneeskunde in Nederland.
Stel je zoon of dochter heeft het veelvoorkomende RS-virus opgelopen en heeft zorg nodig. Je huisarts zal je doorsturen naar je lokale ziekenhuis. 1/x
Stel je zoon of dochter heeft het veelvoorkomende RS-virus opgelopen en heeft zorg nodig. Je huisarts zal je doorsturen naar je lokale ziekenhuis. 1/x
Je zal daar worden geholpen door een arts-assistent kindergeneeskunde. Er is een goede kans dat je kind zal moeten worden opgenomen met uitdrogingsverschijnselen of benauwdheid. Nu begint het interessant te worden. 2/x
Elk ziekenhuis heeft namelijk een beperkt aantal ‘bedden’. Dit heeft meer met de personele capaciteit te maken dan met het fysieke aantal bedden: er is een verantwoorde verhouding tussen aantal verpleegkundigen en opgenomen kinderen. 3/x
Dus er bestaat een grote kans dat je kind moet worden overgeplaatst naar een ander ziekenhuis. Je kind zal met een ambulance naar een ander ziekenhuis worden gebracht. Op dit moment gebeurt dit in de Randstad 30-35 keer per dag. 4/x
Voor de duidelijkheid: dit is dus niet omdat een specifiek specialisme niet aanwezig is in het oorspronkelijke ziekenhuis. Het is simpel een capaciteitsprobleem. Maar naar welk ziekenhuis zal je kind worden overgeplaatst? 5/x
Het is de taak van de arts-assistent kindergeneeskunde om een ziekenhuis te vinden. De procedure daarvoor op dit moment is dat diegene ziekenhuizen in de buurt gaat bellen met de vraag of daar plek is. 6/x
Het gebeurt momenteel dat letterlijk elk ziekenhuis in Nederland gebeld wordt, omdat er nergens een ‘bed’ beschikbaar is. Ik zie een lijstje met daarop 31 (!) gebelde ziekenhuizen, waarvan 1 er ‘misschien’ een plek kon maken. 7/x
De arts-assistent is hier uren mee bezig: eerst iemand proberen te pakken te krijgen en dan nog de beschikbaarheid doorkrijgen, iets wat niet een simpele ja/nee vraag is, maar afhankelijk is van meerdere factoren. 8/x
Voor de duidelijkheid: arts-assistenten behoren tot de meest hoogopgeleide personen van Nederland. 3 jaar bachelor, 3 jaar master, 4 jaar promoveren en dan dus bezig met de 5-jarige opleiding tot specialist. 9/x
In kleinere ziekenhuizen is het zelfs de specialist zelf die dit moet doen. Deze kinderarts is meer dan 15 jaar (na de middelbare school) opgeleid om urenlang te bellen met andere ziekenhuizen op zoek naar een bed. 10/x
Ik snap dit dus niet. Waarom laten we onze hoogstopgeleide mensen zulk onzinnig werk doen? Waarom is er niet een “Geef me het dichtstbijzijnde ziekenhuis met een bed beschikbaar”-app? 11/x
Waarom zorgen we niet voor iets meer capaciteit in ziekenhuizen om dit enorme gedoe (31 telefoontjes, patiëntgegevens overdragen, ambulances die heen en weer moet rijden) met overplaatsingen te voorkomen? 12/x
Uiteraard heeft het met geld te maken. Maar duidelijk niet alleen. Het is namelijk mogelijk om een goedkoper (lageropgeleid) iemand te vinden om die telefoontjes te plegen. 13/x
En waarschijnlijk nog goedkoper om dit (gedeeltelijk) te automatiseren (ik weet, publieke sector en ICT is geen gelukkige combinatie). 14/x
Als ik over zulke problemen met mensen uit de sector spreek, hoor ik: “Zo gaat het nu eenmaal, dat kan ik niet veranderen”. En ze accepteren dat. Ze accepteren dat ze na 15 jaar opleiding 31 telefoontjes moeten plegen om voor jouw kind een bed te regelen. Ik snap dat niet. 15/15
Zie ook: nos.nl/artikel/231524…
