अत्याचार आणि मानसिक त्रास स्त्रियांना देणं ही रीत बनलीय आता.खऱ्या समाजात आपण स्त्रियांना जगण्यास लायक ठेवले नाही.याचे महत्वाचे कारण आपण स्त्रीस माणूस म्हणून पहाण्याची दृष्टी हरवली.त्याचा परिपाक स्त्री म्हणजे चॉकलेट.कोणीही त्याचा आस्वाद घ्यावा.इतक्या नीच पातळीवर समाज उतरला. #थ्रेड
एकाच वेळी आपण सध्या दोन समाजात जगत वावरत आहोत..एक खरा समाज आणि दुसरा आभासी म्हणजे समाजमाध्यमीय समाज. पहिल्यात आपण स्त्रीची अवस्था 'न भूतो न भविष्यती' इतकी दयनीय आणि वाईट केलीय.. NCRB चा डेटा आपण पाहिला तर कोणत्याही सुज्ञ व्यक्तीची मान शरमेने खाली जाईल.. ही वस्तुस्थिती आहे.
खऱ्या समाजातील ही अवस्था इथे समाजमाध्यमातून ही पहायला मिळते..कारण खरा समाज ज्या माणसांचा(?) बनला बनवला गेलाय तीच विकृत माणसं इथंही जगत वावरत आहेत.
गेले काही दिवस ज्या पद्धतीने सिक्रेट मेसेज या नावाखाली तमाशा या समाजमाध्यमातून सुरुय तो पहाता.आपली नैतिकता किती बालिश हा प्रश्न पडतो.
गेले काही दिवस ज्या पद्धतीने सिक्रेट मेसेज या नावाखाली तमाशा या समाजमाध्यमातून सुरुय तो पहाता.आपली नैतिकता किती बालिश हा प्रश्न पडतो.
अर्थात काही अपवाद .. पण त्यांची संख्या अगदीच नगण्य म्हणता येईल.
जोपर्यंत संधी मिळत नाही तोपर्यंत आपण साधू असतो..एकदा का ती मिळाली की संधीसाधू होऊन आपली सगळी विवेकाची किल्बिश गळून पडतात. हेच या सिक्रेट मेसेज ने दाखवून दिले.
जोपर्यंत संधी मिळत नाही तोपर्यंत आपण साधू असतो..एकदा का ती मिळाली की संधीसाधू होऊन आपली सगळी विवेकाची किल्बिश गळून पडतात. हेच या सिक्रेट मेसेज ने दाखवून दिले.
पुरुषांच्या तुलनेत स्त्रियांना येणारे सिक्रेट मेसेज हे किती नीच दर्जाचे होते ते शब्दात सांगणे अवघड..त्याहून अवघड गोष्ट म्हणजे त्या मेसेज मागील भावनांची उबळ आवरायची कशी? हा प्रश्न.. आणि अशक्य कोटीतील गोष्ट म्हणजे मेसेज कोणाचा शोधायचं कसं?
अशा या अवघड अडचणींच्या त्रंगड्यात सध्या आपला समाजमाध्यमीय समाज अडकलेला असताना.. आपलेच समाजमाध्यमिय टोळभैरव विकृत हास्याच्या कारंज्या उडवण्यात धन्यता मानत असताना दिसतात..
यावर उपाय काय?
कुटूंब असो की समाज एकदा का विवेकास तिलांजली देण्याची प्रथा रुळली की त्या व्यवस्थेचा बाजार उठतोच. आपण सध्या या बाजार उठण्यासाठीच्या संक्रमणावस्थेत आहोत..याची जाणीव आपल्याला आहे असे म्हणता येणार नाही. कारण आपले वर्तन बरोबर तुच्छ होत चाललेले आहे.
कुटूंब असो की समाज एकदा का विवेकास तिलांजली देण्याची प्रथा रुळली की त्या व्यवस्थेचा बाजार उठतोच. आपण सध्या या बाजार उठण्यासाठीच्या संक्रमणावस्थेत आहोत..याची जाणीव आपल्याला आहे असे म्हणता येणार नाही. कारण आपले वर्तन बरोबर तुच्छ होत चाललेले आहे.
मुलगी वाचली पाहिजे..वाढली पाहिजे..शिकली पाहिजे.. हे कशासाठी? आपण जर त्यांना जगण्यायोग्य वातावरण इथं ठेवणार नसू तर मुलगी जगलीच कशाला पाहिजे? हा विचार सुज्ञांनी आता करावा आणि समाजास दिशा देण्यासाठी पुढाकार घ्यावा..अन्यथा हा बाजार भरण्याआधीच उठणार हे फिक्स आहे.
खऱ्या समाजासारखं स्त्रीस थेट काही भौतिक धोका नसला तरी समाजमाध्यमिय टोळभैरव इथे जो काही मानसिक त्रास त्यांना देत आहेत..तो अतीव भयानक रूप घेत आहे..
एक समाज म्हणून आपण कुठं जायचं.. ते आत्ताच ठरवायला हवं..अन्यथा चुकलेली वाट आपल्याला अनिश्चिततेच्या खाईत लोटेल हे नक्की.❤
एक समाज म्हणून आपण कुठं जायचं.. ते आत्ताच ठरवायला हवं..अन्यथा चुकलेली वाट आपल्याला अनिश्चिततेच्या खाईत लोटेल हे नक्की.❤
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
