'काळ इतका मोठा असतो. की, काळाच्या पटावर तू आणि मी एक ठिपका आहोत ठिपका.!'
बरोबर..देऊळ मध्ये आण्णा केश्याला सांगत असतात.
या ठिपक्यांना जोडण्यात माणूस आपलं आयुष्य खर्च करतो..अगदी निर्भयपणे.
तरीही त्याला एक भीती असतेच..लोक काय म्हणतील.!
तू बदललायस! गर्भित अर्थ आहे यात. #थ्रेड #म
बरोबर..देऊळ मध्ये आण्णा केश्याला सांगत असतात.
या ठिपक्यांना जोडण्यात माणूस आपलं आयुष्य खर्च करतो..अगदी निर्भयपणे.
तरीही त्याला एक भीती असतेच..लोक काय म्हणतील.!
तू बदललायस! गर्भित अर्थ आहे यात. #थ्रेड #म
समाज ज्यावेळी मला 'तू बदललाय' म्हणतो ना..त्यावेळी त्याचा अर्थ इतकाच असतो.. की मी आता समाजाच्या मनाप्रमाणे वागत नाहीय..
मी मागे एका थ्रेड मध्ये म्हणलं तसं.. समाज हा सोयीप्रमाणे सोईस्कर सोयीसुविधा शोधत असतो.. त्यास एखाद्याचं जीवन कवडीमोल मात्र दरात हवं असतं.. वापरायला..
मी मागे एका थ्रेड मध्ये म्हणलं तसं.. समाज हा सोयीप्रमाणे सोईस्कर सोयीसुविधा शोधत असतो.. त्यास एखाद्याचं जीवन कवडीमोल मात्र दरात हवं असतं.. वापरायला..
ज्या लोकांचा हा समाज बनलाय तीच लोकं त्या समाजाच्या उन्नतीसाठी झटताना न दिसणं केवळ क्लेशदायक आहे.
जे दिसतं.. ते नसतं.. पण समाज काही गोष्टीवरून लगेच निरीक्षण नोंदवून मोकळा होतो.
एक दृष्टांत सांगतो ..मी एका कीर्तनात ऐकलेला..म्हणजे तुम्हाला कळेल लोक कसे पाहतात..कसे निरीक्षण नोंदवतात.
जे दिसतं.. ते नसतं.. पण समाज काही गोष्टीवरून लगेच निरीक्षण नोंदवून मोकळा होतो.
एक दृष्टांत सांगतो ..मी एका कीर्तनात ऐकलेला..म्हणजे तुम्हाला कळेल लोक कसे पाहतात..कसे निरीक्षण नोंदवतात.
एक पायी दिंडी चाललेली असते पंढरपूरला..एकजण विचारतो मी येऊ का? दिंडीतील लोक म्हणतात चल.. तो म्हणतो मला चालणं होत नाही..मी माझा घोडा सोबत घेतो..त्यावर बसेन मी..
पुढच्या गावात आणखी एकजण येतो.. त्याला झोपायला गादी लागते..तो ती गादी डोक्यावर घेऊन दिंडी सोबत चालू लागतो..
पुढच्या गावात आणखी एकजण येतो.. त्याला झोपायला गादी लागते..तो ती गादी डोक्यावर घेऊन दिंडी सोबत चालू लागतो..
आता रस्त्याने जाताना लोक पाहत असतात..आणि चर्चा करतात..तो घोड्यावर बसलेला मालक असेल आणि गादी घेऊन चालणारा त्याचा नोकर.
रात्रीच्या मुक्कामास गादीवाला निवांत गादीवर बसलेला दिसतो..तर घोडेवाला घोड्याला चारापाणी करत असतो.. तिथं लोक म्हणतात तो गादीवर बसलेला मालक असेल आणि दुसरा नोकर.
रात्रीच्या मुक्कामास गादीवाला निवांत गादीवर बसलेला दिसतो..तर घोडेवाला घोड्याला चारापाणी करत असतो.. तिथं लोक म्हणतात तो गादीवर बसलेला मालक असेल आणि दुसरा नोकर.
लोकांनी मालक कोण? नोकर कोण? यावर पैजा लावल्या अक्षरशः.. पण त्याविषयीची सत्यता कोणालाच माहिती न्हवती.
सांगायचं तात्पर्य एवढंच की..लोक काय चर्चा करतात यावर सत्य काही अवलंबून नसत. त्यामुळे आपण त्यास किती महत्व द्यायचे हे ठरवण्याची ही वेळ आहे.
सांगायचं तात्पर्य एवढंच की..लोक काय चर्चा करतात यावर सत्य काही अवलंबून नसत. त्यामुळे आपण त्यास किती महत्व द्यायचे हे ठरवण्याची ही वेळ आहे.
आज भारतात ज्याच्याकडे बहुमत तो विचार बरोबर मानण्याची सुपीक खुळी कल्पना पोसावत आहे..त्यास पहिला तडा आपण युथ कधी देणार हा प्रश्न आहे.कारण तो तडा आपण जोपर्यंत देणार नाही तोपर्यंत तर्कशुद्ध विचारांचा घडा काही घडणार नाही..तो बिघडेलच.
मी मागे एकदा म्हणलं तसं.. सुधारणा नेमक्या शेजारच्यांच्या घरातून हव्या असतात आपल्या समाजाला.
खरतर,या असल्या आत्मघातकी विचारसरणीस मागेच आपण मूठमाती द्यायला हवी होती.. पण आपला एकूणच वकुब 'बघू परत करू..' किंवा 'आपल्याला काय? ज्याचं तो बघून घेईल' असा आहे.
हे अडेलतट्टू विचार आहेत आपले.
खरतर,या असल्या आत्मघातकी विचारसरणीस मागेच आपण मूठमाती द्यायला हवी होती.. पण आपला एकूणच वकुब 'बघू परत करू..' किंवा 'आपल्याला काय? ज्याचं तो बघून घेईल' असा आहे.
हे अडेलतट्टू विचार आहेत आपले.
अगोदर राजकीय सुधारणा की सामाजिक सुधारणा याविषयी लोकमान्य आणि आगरकर यांच्यात मतभेद होते.. आजही ते मिटलेत का? हा प्रश्न आपण स्वतःला विचारायला हवा..
आज आपण प्रत्येक सामाजिक गोष्टीत राजकारण करतो..आणि राजकारणात समाज सुधारणेचा फक्त आव आणतो. हे कुठपर्यंत चालणार हे आत्ताच ठरवायला हवं.
आज आपण प्रत्येक सामाजिक गोष्टीत राजकारण करतो..आणि राजकारणात समाज सुधारणेचा फक्त आव आणतो. हे कुठपर्यंत चालणार हे आत्ताच ठरवायला हवं.
आपण एक व्यवस्था म्हणून इतके प्रेडीक्टेबल आहोत की कोणत्याही विषयात कसा राजकीय, सामाजिक, आर्थिक हस्तक्षेप होईल याचा यथार्थ अंदाज आपण डोळेझाकून अगोदरच लावू शकतो.. अगदी त्याविषयातील सत्यता आपल्याला माहिती नसेल तरीही.
हे आपण प्रेडिक्ट करू शकतो..कारण आपण निलाजरे झालो आहोत.
हे आपण प्रेडिक्ट करू शकतो..कारण आपण निलाजरे झालो आहोत.
अगदी सरकारी कार्यालय..खाजगी कार्यालय ते संसद इथपर्यंत माणूस कोण? जात कोणती? त्याचा पक्ष कोणता? यावरून आपण ठरवतो एखादं काम होईल की नाही.. म्हणजे नियम, कायदेकानून हे फक्त आपण तोंडी लावायला वापरतो..आपली मूळ भूक ही अविवेक, कृतघ्नपणा, विधिनिषेधश्यून्यता ही आहे.
'समाज को बदल डालो..' हा नायकीपणा फक्त चित्रपटात शोभून दिसतो..खऱ्या आयुष्यात आपल्या सुखासाठी आपल्यालाच हातपाय हलवावे लागतात ..हे समाजाने आतातरी ध्यानात घ्यावे.
अजून कितिदिवस आपण 'रामराज्य आणणारा राम' शोधत बसणार आहोत? हा कळीचा प्रश्न आहे.
अजून कितिदिवस आपण 'रामराज्य आणणारा राम' शोधत बसणार आहोत? हा कळीचा प्रश्न आहे.
आपल्याच कृषिप्रधान देशात आपलेच बांधव आज उपाशीपोटी झोपत असतात.. माहिती तरी आहे का आपल्या समाजाला हे?
हे माहिती नसणं हे आत्मक्लेशी आहे..आपल्या समाजासाठी..तरी समाजास त्याच काही सोयरसुतक नाही. हे दुखणं फार गंभीर आहे.
आपला गौरवशाली इतिहास अजून किती गोंजारत बसणार आहोत आपण? प्रश्नच आहे.
हे माहिती नसणं हे आत्मक्लेशी आहे..आपल्या समाजासाठी..तरी समाजास त्याच काही सोयरसुतक नाही. हे दुखणं फार गंभीर आहे.
आपला गौरवशाली इतिहास अजून किती गोंजारत बसणार आहोत आपण? प्रश्नच आहे.
राजकारण्यांच्या मागे धावून मेलेली मढी उकरत बसण्यात आता अर्थ नाही.. लोकशाहीत राजकारणास पर्याय नसतो..त्यामुळे राजकारणाचा विटाळ आणि राजकारण्यांचा मत्सर टाळून या गेंड्याच्या कातडीच्या राजकारण्यांना पर्याय सुज्ञांनी उभा करायला हवा.. काळाची गरज आहे ती..कळावे..!
सुज्ञांस सांगणे न लगे.❤
सुज्ञांस सांगणे न लगे.❤
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
