Thread by @yazilama

Dinleyicisine karşı sorumlu bir komünist şantör olarak ilgilisine #BaharGelmişOlmalı albümünün birinci ayda geldiği noktayı özetleyeyim (ilgisiz arkadaş, ardarda birkaç tivit gelecek, beni sessize al lütfen.) İlginçtir, her iki anketi de Ulaş kazanmış (spoti.fi/3uIBy9p)

Yanıt sayıları farklı tabii ama herkesin favori birinci parçası da ikinci parçası da Ulaş: Erkenci Badem Gülü çıkmış. Oysa Youtube'da da Spotify'da da en çok dinlenen (ve galiba en çok paylaşılan) şarkı «Erguvanlar Açarken», 5 bin kezden çok dinlenmiş. open.spotify.com/track/4g7xvPUh…

Bu sınırlı verilerle de olsa Ulaş ve Erguvanlar'ın en çok sevilen şarkılar olduğunu söyleyebiliriz. Diğerlerinin çok düşük olmaması sevindirici, bana ortalama bir niteliği yakaladığımızı gösteriyor. Dinlenme sayıları ise Erguvanlar hariç hepsi için 2000 üstünde (#Spotify + YT)

Özel sohbetlerimizde «Birdenbire»yi de (open.spotify.com/track/1TqOrf6m…) «Mayıs Şarkısını» da (spoti.fi/3ocb9i8) en sevdiği şarkı olarak sayan arkadaşlar var. Bana hiç bakmayın, ben hepsini seviyorum :)

Benim için bu sürecin müziğe ve sol müziğe dair söylediği şu oldu: Devrimci müzikal gelenekten de müzik tarihinin mirasından da kopmadan, her ikisinden de beslenmeye çalışarak güncel muhalif müzik yapmak mümkün. Bu şarkılar bu müziğin "ideal tipi" falan değil elbette.

Ama son yıllarda "geleneksel" sol müziğe ya nostaljik bir ilgi ya da modası geçmiş bir kıyafete gösterilen türden bir ilgisizlik gözlemliyordum ki ikisi de tehlike çanı demek. 30 yıldır müzik yapmaya çalışıyorum ama son birkaç yıldır bunun yerine ne konulabileceğini düşünüyorum.

Hâlâ da düşünmeye devam edeceğimiz bir konu gibi duruyor. Ama sorunun bir "moda"dan ziyade üretim sorunu olarak ortaya konması bana daha anlamlı geliyor. Yüz çiçek açsın, bin fikir yarışsın, çok farklı tarzlarda devrimci müzik üretilsin, hepsi de dinlensin.

Albüm konseptine ve "Müzik 4.0" denen şeye dair kısa deneyimim açısındansa, şu röportajın son kısmındaki hislerimi biraz doğrulamış oldum. Albüm formunun bir gücü var. gazeteduvar.com.tr/baris-yildirim…

Yaklaşık 1 yıldır Spotify, Apple vb. "streaming" servislerinde müzik yayımlıyorum ama sadece 3 şarkı vardı ve dinlenme sayısı birkaç yüzdü. Albümle birlikte üç şarkı (Erguvanlar, Ulaş ve daha önce yayımlanan Ela Gözlerini) 1000'i geçti (bu servislerde bir tür psikolojik sınır.)

Bu sayılar, teorik olarak bir para kazanıldığı anlamına geliyor. Biz gönüllü temelde müzik yapan insanlarız. Birbirimizin şarkılarına enstrüman çalıyor, mix mastering vb. yapıyoruz. Bu yüzden bu "kirli" konuda da hesap vermek gerekiyor:

Anladığım kadarıyla, bunun birkaç katı dinlenirse (10 binlerce kez), streaming servisleri için verdiğim üyelik aidatını (yıllık 35$) çıkarabilirim 🙃 Bunun ötesine geçerse, gönüllü bile olsa harcanan emeğin nakdi karşılığı mutlaka verilmelidir. Bu da taahhüdüm olsun.

Sanat konusunda düşünmek gündelik işlerimden biri, sanırım yapmaktan daha çok. @KongreKaraburun'da yaptığım ilk sunum bugünün dünyasında sanat tezahürleriydi ve para kazanmanın sanatçı için sadece doğal değil neredeyse evrensel bir durum olduğunu ileri sürmüştüm. Bir iş bu.

Ama ben hayatını başka bir alandan kazanabilen az sayıda şanslı sanatçıdan biriyim ("sanatçı" sözcüğü benim için yüce bir anlam taşımıyor, "saatçi" gibi bir sözcük işte). O yüzden işin bu kısmıyla pek ilgilenmeme lüksüm var.

Yine de muhalif sanatçıların hayatlarını sanatlarıyla kazanmaları müthiş olurdu. Böylece sanata çok daha fazla vakit ayırabilirlerdi. Bu yüzden bu konuda da düşünmek şart. Müzik 4.0 denilen şeyde sanatçı her zamankinden fazla güvencesiz.

Eser sayıda "ultra-popüler" isimden başka kimsenin müzikten kazandığı müzik için harcadığına yetmiyor. "Plak şirketleri"nin alanının giderek daralması alanı demokratize etti etmesine (artık herkes "plak" çıkarabilir) ama sanatçı kütlesinin ekseriyetini güvencesiz ve yoksul kıldı.

Sol müzik, hem estetiği hem ekonomisi üzerine düşünmeye devam etmeli. Ama her şeyden önce de daha fazla üretmemiz gerekiyor. Daha fazla birlikte çalmalı, yeni müzikal formlar üzerine düşünmeli, müziğin bütün alanları ile sohbet içre olmalıyız. Kendime notlarım bunlar.

İki anketin kazananı Ulaş: Erkenci Badem Gülü şarkısına da bir iki satır not düşmek isterim. Mahir ve dolayısıyla Ulaş akademik olarak da araştırdığım, yazdığım kişilikler. Ama araştırma alanına "tarafsız" olma iddiasında hiç olmadım. Öyle olsaydı şarkı da yapamazdım herhalde.

Ulaş şarkısını sanırım devrimci müzik içinde bir parça alışılmadık sayabiliriz. İmgeselliği baskın sözler, kromatik ezgisel geçişler, polifonik koro, modülasyon gibi araçları yoğun kullanmıyoruz. Buna rağmen ilgi görmesi, çok garipsenmemesi yeni deneylere çağrı gibi. Deneyelim.

Sırada ne var? Birkaç şey var. Bir tanesi bazı eski kayıtları streaming servislerine aktarmak. Ekteki albümlerden Karadır Kaşların tekli olarak çıktı (spoti.fi/3pOVFkB) Gezi ile ilgili 4 şarkının yer aldığı #AdımHaziran EP'si ise 16 Haziran'da yayımlanmış olacak.

Bunlar, eğer takip ediyorsanız youtube.com/gezginciler1917 adresinde farklı zamanlarda paylaşılmış, belki bildiğiniz şarkılar. Mutlaka yeniden mastering işleminden geçerek dijital plaformlara koyuyoruz. Eski Kayıtlar dediğim bu grup şarkılara #YouTube dışından da erişmek için.

Adım Haziran'da kimi çok kimi az dinlenmiş 4 şarkı olacak, ikisi Berkin anısına.
1. Adım Haziran (feat. @ServanVendetta)
2. Adındı Berkin (şiir: Mehmet Said Aydın)
3. Berkin Çağı (şiir: Çağrı Sansar)
4. Bir Haziran Sabahında (feat. Hande Kıvrıkoğlu)
distrokid.com/hyperfollow/ba…