Περί του δακτυλίου στην αρχαία Ελλάδα-ΜΕΡΟΣ Α΄:
📸Gold Mycenaean sealing ring with engraving of a Holy Wedding-Museum Benaki/Χρυσό μυκηναϊκό σφραγιστικό δαχτυλίδι με έγγλυφη παράσταση Ιερού Γάμου. Απεικονίζει μία γυναικεία μορφή καθιστή σε βωμό και μία ανδρική μορφή που την 🔽
📸Gold Mycenaean sealing ring with engraving of a Holy Wedding-Museum Benaki/Χρυσό μυκηναϊκό σφραγιστικό δαχτυλίδι με έγγλυφη παράσταση Ιερού Γάμου. Απεικονίζει μία γυναικεία μορφή καθιστή σε βωμό και μία ανδρική μορφή που την 🔽
πλησιάζει υψώνοντας το δεξί χέρι είτε για να χαιρετίσει είτε για να δηλώσει τα σέβη του. Ενδεχομένως, πρόκειται για θεϊκό ζεύγος -η Μεγάλη Μητέρα θεά της φύσης και ένας νεαρός θεός- ή μέλη του ανώτερου ιερατείου που το υποδύονται. Από τη Θήβα. Β΄ μισό 15ου-14ος αι. π.Χ. Μουσείο🔽
Μπενάκη.
Το δαχτυλίδι στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν δακτύλιον και κατά τη Μινωική και Μυκηναϊκή περίοδο δεν χρησιμοποιούνταν τόσο ως κόσμημα όσο ως σφραγίδα-επιρροή από τη Μεσοποταμία. Η σφραγίδα είχε αφενός αποτροπαϊκό χαρακτήρα, καθώς ό,τι απεικονιζόταν πάνω στο δαχτυλίδι 🔽
Το δαχτυλίδι στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν δακτύλιον και κατά τη Μινωική και Μυκηναϊκή περίοδο δεν χρησιμοποιούνταν τόσο ως κόσμημα όσο ως σφραγίδα-επιρροή από τη Μεσοποταμία. Η σφραγίδα είχε αφενός αποτροπαϊκό χαρακτήρα, καθώς ό,τι απεικονιζόταν πάνω στο δαχτυλίδι 🔽
είχε ισχυρό συμβολισμό και θεωρούνταν ότι προστατεύει τον κάτοχό του, όπως ένα φυλαχτό και αφετέρου ικανοποιούσε πρακτικές ανάγκες, καθώς ήταν το μοναδικό μέσο προστασίας της κινητής και ακίνητης περιουσίας. Κι αυτό επειδή, λόγω απουσίας κλειδαριών κατά την περίοδο αυτή, ήταν 🔽
εξαιρετικά δύσκολο να σπάσει κάποιος το πήλινο σφράγισμα που υπήρχε σ΄ένα δοχείο, μία πόρτα, ένα κουτί κ.τ.λ. Οι σφραγίδες ήταν από πολύτιμα μέταλλα, ημιπολύτιμους λίθους, ελεφαντοστό ή άλλο κόκαλο ή από φαγεντιανή και υαλόμαζα. Οι παραστάσεις είτε σκαλίζονταν είτε χύνονταν🔽
στην επιφάνεια των σφραγίδων, έτσι ώστε να μπορούν να αποτυπωθούν στα αντικείμενα που επρόκειτο να σφραγιστούν. Υπήρχαν δαχτυλίδια με (ψῆφος, σφραγίς) και χωρίς πολύτιμους λίθους (ἀπείρονες , ἄπειροι , ἄλιθοι , ἄψηφοι). Η χρήση των δαχτυλιδιών ως κοσμήματα ήταν σπάνια 🔽
πριν από τον 4ο αι. π.Χ., ενώ, αντιθέτως, φθάνει στο αποκορύφωμά της κατά την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
📸2nd–3rd century A.D. Roman Gold ring with a carnelian or glass intaglio. MET Museum
📸2nd–3rd century A.D. Roman Gold ring with a carnelian or glass intaglio. MET Museum
Δαχτυλίδια φορούσαν τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες, των ανδρών, όμως, ήταν ακριβότερα. Σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές, οι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι φορούσαν τα δαχτυλίδια κυρίως στο αριστερό χέρι και τον παράμεσο, έπειτα στο πρώτο και το μικρό δάχτυλο. Επιπλέον, 🔽
κατά την εκδοχή, την οποία παραδίδει ο Πλίνιος, από την Ελλάδα εισήχθη στη Ρώμη η χρήση των χρυσών δαχτυλιδιών, κάτι που δείχνει ότι στην Ελλάδα μπορούσε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να φορέσει χρυσά δαχτυλίδια, αν και στη Σπάρτη συνήθιζαν να φορούν κατά βάση ασημένια.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
