Pff, dat artikel doet nogal een zwaar beroep op het 'principle of charity' om er nog wat zinnigs in te kunnen lezen. Je bent nog eerder geneigd om er een Sokal-achtige hoax in te zien. >>
Het is aanlokkelijk om in verbazing te blijven hangen bij de suggestie dat witte mannelijke fysici de fundamentele discussie over de waarde van de snaartheorie misbruiken om het maar niet te hoeven hebben over het gebrek aan diversiteit onder de natuurwetenschappers. >> 
Of dat Einsteins relativiteitstheorie ook maar iets te maken zou hebben met 'identiteit van de waarnemer' die verder gaat dan zijn positie in de ruimte-tijd. >>
Maar er zitten zeker ook wel interessante punten in, het zou ook wel vreemd zijn als dat helemaal niet het geval is, want deze onderzoekster heeft wel degelijk kennis van natuurwetenschappen, ze is pas later geswitched naar genderstudies. >>
Zou de wetenschap andere paden ingeslagen hebben als de onderzoekers een betere afspiegeling van de samenleving waren geweest? (of maakt dat hooguit iets uit voor de prioriteiten, zoals ik denk, de te beantwoorden vragen zie ik niet zo snel veranderen) >>
Het voorbeeld van Vera Rubin vind ik niet erg overtuigend, maar wel interessant. Er zit een enorm risico van hindsight bias in het trekken van algemene conclusies uit dit soort 'anekdotes'. >>
Haar argumenten tonen mi hooguit aan dat het bestaan van meerderheid/minderheid, volgens een scheidslijn die 'toevallig' op dat moment in het oog springt, kan uitmaken hoe wetenschap zich ontwikkelt.>>
Om het principieel te framen in witte mannen vs zwarte vrouwen lijkt mij een discutabele keuze. De suggestie (mede door het gezwollen taalgebruik) dat een diversere wetenschap andere antwoorden op fysiche vragen vind, is gewoon knullig.
