Yeni silsile (#FLOOD): Tarihteki en büyük algı operasyonlarından birini Ruslar yaptı. Üstelik CIA ve MOSSAD’ı trolleyerek! Nedir? Açalım…
Bizde kanun var; üzerinden 100 yıl geçmiş olsa bile Atatürk’ü eleştirmek yasak. Oysa Ruslar ulusal kahramanları Stalin’i, ölümünden sadece 3 yıl sonra sorgulamaya başladılar. Ve bunu muazzam bir manipülasyon ile başardılar. Nasıl oldu? 
Komünizmin yıkılışı için Amerikalılar “Ronald Reagan” diyorlar çünkü silahlanma yarışı ve Afganistan savaşıyla Rus ekonomisini yıktı. Katoliklere göre Jean Paul II çünkü Polonya üzerinden Doğu Avrupa isyanlarını tetikledi. Ruslar ise devrimci(?) Gorbaçov diyorlar. Gerçek nerede?
Kimi tarihçilere göre komünist sistemin çöküşü, ekonomik veya askerî yıkımlarla değil sistemin ve ideolojinin içeriden sorgulanmasıyla başladı. Yani? Adeta bir tanrı/ führer/ ulu önder/ millî şef gibi görülen Stalin’in eleştirilmesi ile gerçekleşti. Nasıl oldu bu?
25 Şubat 1956 Komünist Parti 20ci kongresinde Nikita Kruşçev tuhaf bir şey yaptı: Gece yarısına yaklaşırken gazetecileri ve yabancıları salonun dışına çıkardı. Sonra “çok gizli” diyerek Stalin’in döneminde işlenen suçlar, sürgünler, işkenceler ile ilgili bir raporu üyelere okudu.
Stalin’in ölümünden sadece 3 yıl sonra. Hitler’i yenen ulusal kahraman, halkların “babası”, Avrupa’nın her yerindeki komünistlerin yeni yılda çorap ve kurabiye gönderdiği Stalin! Stalingrad’ın isim babası, Stalingrad direnişi ile tanrılaştırılan Stalin!
Bir an için şunu hayal edin; Atatürk’ün ölümünden sadece 3 yıl sonra Dersim katliamı, kurtuluş savaşı ile ilgili yalanlar ve istiklâl mahkemelerinin iç yüzü halka açıklanıyor! Atatürk’ün ölüsünü sömüren Kemalist güruh ne hale gelirdi?
Kruşçev’in raporu okuduğu kongre normalde sıkıcı, yeknesak toplantılardan ibaret: “Kapitalizm kötü; biz iyiyiz. Çok iyiyiz, en iyiyiz…” tarzı nutuklar. Ama bu kez farklı. Raporda anlatılanlar o kadar korkunç ve ölü sayıları o kadar büyük ki, üyeler bile inanmakta zorluk çekiyor.
Rapor kalın, Nikita Kruşçev’in tamamını okuyup bitirmesi 4 saat; dinleyenlerin gözleri fal taşı gibi. Esneyen tek bir kişi yok salonda. Fakat raporda bir gariplik var: Komünizmin ilk yılları göz ardı edilmiş. Meselâ Ukrayna’da açlıkla yapılan Holodomor soykırımı “unutulmuş”.
Bunun yanında, Stalin çok ağır şekilde eleştiriliyor ama Komünist Parti’yi kurumsal olarak sorumlu tutan tek bir satır yok. Zaten olsaydı, Nikita Kruşçev kendi suçlarını da itiraf etmek zorunda kalırdı çünkü Stalin’in suç ortağıydı; o dönemde üst düzey bilgi ve yetki sahibiydi.
Burada biraz durup düşünelim: Nikita Kruşçev “çok gizli, aman kimseye söylemeyin” diyerek Stalin’i suçlayan bir rapor okuyor. Kaç kişi 1956’daki bu kongre? 1500! Yani 1500 üyenin sır saklayacağın emin… Yahut niyeti başka… Nedir?
Bu raporun Rusya dışındaki komünist parti kongre üyelerine de dağıtılmış olması, Kruşçev’in bir tür algı operasyonu yaptığını düşündürüyor. “Çok gizli” diyerek herkesin dikkatini çekmek ama gizli kalması için gerekli tedbirleri almadan binlerce kopya dağıtmak.
Üstelik delegelerin ve Rusya dışındaki temsilcilerin bir kısmı Rusça bilmediği için tercümanlarına okutmak zorundalar. Yani sırdaş halkası giderek genişliyor… Binlerden on binlere… Peki ölmüş bir insanı neden hedef alıyor Nikita Kruşçev?
Öyle ya, “Ulu önder/ Führer/ Millî şef/ Milletin babası” ölü olarak dirisinden çok daha kullanışlı değil mi? Kemalistlerin yaptığı gibi “Yaşasaydı böyle yapmanızı istemezdi” deyip her halt Stalin’e fatura. Ama işte Kruşçev’in yok etmek istediği şey tam da bu mekanizmaydı. Neden?
Çünkü Stalin, hastalığı ve paranoyak tedbirleri sebebiyle çoktan beridir tecrid olmuştu. Stalin’in siyasî iradesinin yerine Stalinizm geçmişti ve bu hayalet, Kruşçev’in siyasî rakiplerinin elinde bir silah olmuştu. Parti üyeleri, birbirlerini Stalin’e ihanet etmekle suçluyorlardı
Daha önemlisi, Sovyetler Birliği Komünist Partisi içerisinde hükûmet politikası üreten en üst yetkili kurum olan Politbüro (Политбюро) içinde Kruşçev’e husumet besleyen çok sayıda Stalinist vardı ve bunlar Stalin’in hayaletini bir kalkan gibi kullanıyorlardı.
İşte Kruşçev, bu sebeple Stalin’e duyulan aşırı saygıdan, daha doğrusu unun bir tanrı gibi görülmesinden rahatsızdı. Ama komünizmi ve Komünist Parti’yi karalamadan, sadece Stalin’i oturduğu tahttan indirmeliydi ve Politbüro’yu temizlemeliydi.
Sonunda Kruşçev’in istediği oldu yani Batı medyasına raporun varlığı sızdı. Önce New York Times, ardından Almanya’da çalışan bir İngiliz gazeteci… Ardından rapordaki bilgiler de gazetelerde duyulmaya başladı.
Tabi bu kadar şok edici bilgilerin halk tarafından kolayca kabul edilmesi beklenemezdi. Stalin, sokaktaki adamın gözünde Stalingrad’ı kurtaran ulusal bir kahraman idi. Fransa Komünist Partisi’nin yayın organı L’Humanité bile bunu konuşmaya başladı.
Ardından Sovyet Komünist Partisi’nin sesi Pravda girdi oyuna. Bir yandan Stalin’i eleştiriyor, bir yandan da bu eleştirileri devlete, Parti’ye ve komünizme karşı kullananları tehdid eden makaleler yayınlıyordu.
Kruşçev merakları uyandırmıştı. Haziran ayında New York Times yeni bir hamle yaptı ve orijinal raporu yayınladı. Gazete bu raporu nasıl elde etti? ABD dış işleri. Peki onlar nereden buldu? CIA. Ama CIA’nın raporu “ele geçirmesi” oldukça matrak ve biraz da kanlı olacaktı…
Ama önce dünyadaki komünistlerin yaşadığı şoku hayal edin: Bütün insanlığa barış vaad eden komünizm adına işkence ve sürgünler yapılmıştı. “Davaya ihanet etti” diye idam/sürgün edilen Bukarin, Zinoviev, Troçki, Kamenev ve ötekilerin “suçu” komünizme değil Stalin’e karşı olmaktı.
Evet, Kruşçev bu hamlesiyle Politbüro’yu temizledi ama Başka hedefleri de vardı. En başta Batı’da bir reformatör, özgürlükçü bir lider imajına sahip olmak istiyordu.
Kruşçev bu algı operasyonunda başarılı olmak için çok ilginç bir strateji izledi: Raporu kongrede okuduğunu hiçbir zaman kabul etmedi. Sonra Batı’ya geçen raporlara farklı bölümler ekleyip çıkardı. ABD ve Avrupa’da yayınlar başlayınca bunları yalanladı.
Farklı içeriklerle farklı yerlerde yayınlanan raporlar Batı’nın bir manipülasyonu olduğu izlenimi veriyordu ama Stalin’in işlediği suçlar da erkenden araştırılmaya başladı. Stalin’in hayaleti artık tertemiz değildi.
Az önce “CIA’nın bu raporu “ele geçirmesi” oldukça matrak ve biraz da kanlı” demiştik. Ne yaptı Kruşçev? 20ci kongreden hemen sonra Polonya komünist partisinin başkanı garip bir şekilde öldü. Ardından yeni başkanı seçmek için yapılan toplantıya Kruşçev bizzat katıldı!
Bu toplantıda aday olarak gösterilen kişilerden biri Zembrovski adlı bir Yahudi idi ve Kruşçev bir Yahudinin seçilmesine şiddetle karşı olduğunu söyledi; bildik antisemit argümanları suçlamaları peşpeşe sıraladı.
Buna tepki olarak, Zembrovski Kruşçev’in göndermiş olduğu ve Stalin’i suçlayan gizli raporu İsrail gizli servisi MOSSAD’a verdi. Onlar da CIA ajanlarına ilettiler. Böylece Amerikalılar raporun gerçekten gizli ve asıl metin olduğundan hiç şüphe etmeyecekti.
Sonra? Sonrasını az önce anlattık, CIA bu raporu basına sızdırdı yani New York Times’a. CIA’nin amacı Sovyetler Birliği’nin istikrarını bozmak, komünistlerin sisteme ve ideolojiye olan güvenini sarsmaktı. Kruşçev ise Politbüro’yu rakiplerinden temizlemek istiyordu.
Yani kısa vadede CIA ve Kruşçev’in menfaatleri paraleldi. Fakat sonra muhtemelen Kruşçev’in hesaplamadığı bir şey olacaktı: Dünyadaki komünistlerin Rusya’ya olan güveni sarsıldı. Stalin’in birleştirici “enternasyonal kahraman” statüsü lekelendi.
İşte bu yüzden bazı tarihçiler komünizmi çökerten kişinin Reagan, Papa Jean Paul II veya Gorbaçov değil, Kruşçev olduğunu iddia ediyorlar. Belki de haklılar?
Biz Derin Düşünce sayfalarında Batı hayranlarına bakarak “Zihinler işgal altında iken toprakları kurtaramazsınız” deriz. Doğu Avrupa’nın komünist bloğu ekonomik ve askerî işgal altındaydı. Ama Stalin’e duyulan hayranlık belki daha önemli bir işgaldi; zihinler işgal altındaydı.
Dikkat Kitap: Tarih Şaşırmaktır! derindusunce.org/2010/11/17/dik…
Dikkat Kitap: Kadın hakları ve Kemalizm ilişkisine alternatif bir bakış derindusunce.org/2009/10/23/dik…
Dikkat Kitap: Kemalist Eğitimin Zararları derindusunce.org/2017/08/24/dik…
Dikkat Kitap: Alaturka Laiklik derindusunce.org/2010/09/11/dik…
Dikkat Kitap: Sosyalizm İslam’a uyar mı? derindusunce.org/2012/06/24/dik…
Dikkat Kitap: Türk Solu derindusunce.org/2009/10/20/dik…
Dikkat Kitap: Derin Marx derindusunce.org/2011/08/12/dik…
Vesselâm :)
