Thread by @Sotiropoulos

H Ελλάδα καταδικάστηκε σήμερα για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης δημοσιογράφου της εφημερίδας "ΕΜΠΡΟΣ"(Λέσβου), για άρθρο κατά ενός διευθυντή σχολείου που είχε αναρτήσει στο blog ισχυρισμούς περί του ότι η φοιτητική εξέγερση του 1973 στο Πολυτεχενείο ήταν το απόλυτο ψέμα.

Ο δημοσιογράφος Ευστράτιος Μπαλάσκας είχε αναφερθεί στον διευθυντή του σχολείου ως "νεοναζί" και "θεωρητικού της Χρυσής Αυγής". Κατά τον κρίσιμο χρόνο (2013), ο Μπαλάσκας ήταν ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας ΕΜΠΡΟΣ και δημοσίευσε το εν λόγω άρθρο στην εφημερίδα.

Στην συνέχεια ο διευθυντής του σχολείου έκανε μήνυση κατά του δημοσιογράφου. Το πλημμελειοδικείο έκρινε ότι αυτοί οι χαρακτηρισμοί δεν ήταν μεν ισχυρισμοί για πραγματικά περιστατικά αλλά προσέβαλαν με δόλο την τιμή και την υπόληψη του διευθυντή

και γι' αυτό ο δημοσιογράφος κηρύχθηκε ένοχος για εξύβριση δια του τύπου και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης με αναστολή.

Απερρίφθη η έφεση και την αίτηση αναίρεσης στον Άρειο Πάγο του δημοσιογράφου που ισχυριζόταν ότι βασιζόταν σε πάμπολλα άρθρα του διευθυντή σχετικά με τον εθνικοσοσιαλισμό και την Αρεία φυλή, όπως και σε μήνυμα που καλούσε τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν Χ.Α.

Τα δικαστήρια όμως είχαν κρίνει τις εκφράσεις του δημοσιογράφου ως υπερβαίνουσες το αναγκαίο μέτρο ενόψει της ανάγκης πληροφόρησης του κοινού!!!

Έτσι, για μια ακόμη φορά η Ελλάδα καταδικάζεται για την παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης. Το Ε.Δ.Δ.Α. έκρινε ότι τα Ελληνικά Δικαστήρια δεν στάθμισαν ορθά το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης και το δικαίωμα σεβασμού της προσωπικότητας, καθώς δεν εφάρμοσαν καθόλου τα κριτήρια

που έχουν αναπτυχθεί από την νομολογία του Ε.Δ.Δ.Α. για την διεξαγωγή της στάθμισης.

Για μία ακόμη φορά, τα Ελληνικά Δικαστήρια απομόνωσαν εκφράσεις από το πλαίσιο, αγνοώντας το γεγονός ότι οι απόψεις του διευθυντή μπορούσαν να δώσουν αφορμή για σχολιασμό.

Τα Δικαστήρια δεν έλαβαν ρητώς υπόψη το γεγονός ότι ο διευθυντής του σχολείου, δημόσιος υπάλληλος που ασκεί εξουσία, είχε δημοσιεύσει τις απόψεις του για πολιτικά ζητήματα στο ιστολόγιό του, θέτοντας οικειοθελώς έτσι τον εαυτό του σε δημόσιο έλεγχο και σε δημοσιογραφική κριτική.

Επίσης, τα Δικαστήρια δεν είχαν αξιολογήσε την καλή πίστη ή την έλλειψή της εκ μέρους του προσφεύγοντος. Ενώ τα Δικαστήρια είχαν κατηγοριοποιήσει ορθώς τις φράσεις ως αξιολογικές κρίσεις, δεν είχαν περαιτέρω ερευνήσει κατά πόσον αυτές οι αξιολογικές κρίσεις

υποστηρίζονταν από μια σαφή πραγματολογική βάση, παρόλο που ο δημοσιογράφος είχε προσκομίσει παλαιότερα άρθρα του διευθυντή.

Τέλος το ΕΔΔΑ έκρινε ότι οι φράσεις δεν ήταν προδήλως προσβλητικές, αν και ήταν καυστικές και περιλάμβαναν σοβαρές επικρίσεις. Τέλος, η ποινή φυλάκισης προκαλούσε σαφέστατα "αποτρεπτικό αποτέλεσμα" για τον δημόσιο διάλογο.

Η Ελλάδα καταδικάστηκε να πληρώσει 10.000 ευρώ για ηθική βλάβη του δημοσιογράφου, καθώς και άλλα ποσά για υλική βλάβη και δικαστικά έξοδα.

Το Υπουργείο Δικαιοσύνης πρέπει να πάρει αυτή την απόφαση και να συγκροτήσει νομοπαρασκευαστική επιτροπή ώστε τα κριτήρια νομολογίας ΕΔΔΑ να περιληφθούν άμεσα στον Ποινικό Κώδικα, στο κεφάλαιο των εγκλημάτων κατά της τιμής, ώστε να τα λαμβάνουν υποχρεωτικά υπόψη τους οι δικαστές.

Έπειτα, θα πρέπει να ξεκινήσει τον καταλογισμό των προστίμων του ΕΔΔΑ στους δικαστές που δεν εφάρμοσαν σωστά την ΕΣΔΑ και να τους υποχρεώσει να τα πληρώνουν από την τσέπη τους.