Την Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου θα έχουμε την πρώτη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που αφορά την συμβατότητα μέτρων που έλαβε η Γαλλία για την προστασία από την COVID-19 με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Ο προσφεύγων Renaud Le Mailloux είχε ασκήσει παρέμβαση στην επείγουσα προσφυγή ενός ιατρικού συλλόγου και δυο πολιτών στο γαλλικό Συμβούλιο της Επικρατείας, με την οποία είχε ζητηθεί από το κράτος να λάβει επειγοντα μέτρα, όπως να διανείμει στο ιατρικό προσωπικό μάσκες FFP2
και FFP3, καθώς και χειρουργικές μάσκες στο σύνολο του πληθυσμού, να γίνουν μαζικά τεστ και να συνταγογραφηθεί συνδυασμός φαρμάκων σε ασθενείς που βρίσκονται σε κίνδυνο. Ο προοσφεύγων, επικαλούμενος έννομο συμφέρον από σοβαρή ασθένεια, παρενέβη υπέρ της επείγουσας προσφυγής.
Η επείγουσα προσφυγή απορρίφθηκε από τον αρμόδιο δικαστή, κηρύσσοντας την παρέμβαση του Le Mailloux απαράδεκτη.
Ο Le Mailloux προσέφυγε στο ΕΔΔΑ ισχυριζόμενος ότι η Γαλλία δεν ανταποκρίθηκε στις θετικές υποχρεώσεις του κράτους για προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων
Ο Le Mailloux προσέφυγε στο ΕΔΔΑ ισχυριζόμενος ότι η Γαλλία δεν ανταποκρίθηκε στις θετικές υποχρεώσεις του κράτους για προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων
και συγκεκριμένα του δικαιώματος στην ζωή, στην απαγόρευση απάνθρωπης μεταχείρισης, στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και στην ελευθερία της έκφρασης. Διαμαρτύρεται ιδίως για περιορισμούς πρόσβασης στα διαγνωστικά τεστ
για τα μέτρα που εφαρμόστηκαν και για παρέμβαση στην ιδιωτική ζωή ατόμων που πέθαναν μόνοι τους από τον ιό.
Η γνώμη μου είναι ότι το ΕΔΔΑ θα εξετάσει την προσφυγή στο πλαίσιο των θετικών υποχρεώσεων του Κράτους για προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, αναγνωρίζοντας όμως το τεράστιο πεδίο ελεύθερης εκτίμηση που διαθέτει για να αποφασίσει το ίδιο το κράτος τα κατάλληλα μέτρα.
Στο πλαίσιο αυτό, το ΕΔΔΑ παραδοσιακά αναφέρει ότι δεν μπορεί να υποκαταστήσει τα εθνικά δικαστήρια, τα οποία βρίσκονται σε καλύτερη θέση για να σταθμίσουν το καταλληλότερο κάθε φορά μέτρο.
Μόνο στις περιπτώσεις λοιπόν που τα κράτη δεν αιτολογούν ειδικά και εμπεριστατωμένα για ποιόν λόγο δεν έλαβαν ένα μέτρο αλλά έλαβαν κάποιο άλλο, λιγότερο προστατευτικό για τα δικαιώματα, μπορεί να καταδικαστούν.
Εδώ όμως δεν είναι και τόσο σαφές αν ο προσφεύγων υπέστη τελικά ουσιώδη βλάβη από την κρατική παράλειψη, στοιχείο απαραίτητο για το παραδεκτό της προσφυγής του.
ΠΕΜΠΤΗ, σόρρυ
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
