भारतीय जनता पार्टीचे आज व मागच्या सहा वर्षापासुनचे मुख्य टार्गेट १७ ते २४ ची तरुण मुले-मुली आहेत. या दरम्यान या तरुणापर्यंत मोठ्या प्रमाणावर whats appच्या माध्यमातुन मुस्लीम द्वेष , काँग्रेसने काहीच केलं नाही, देश लुटला , इ. मोठ्या प्रमाणावर पसरवण्यात येत व ते यात यशस्वी होतात.👇
या तरुणांचा मेंदू भयकंर हँन्ग करुन ठेवतात त्यामुळे त्यांना विचारही करावासा वाटतं नाही की , ज्या देशात रस्ते नव्हते , मुबलक धान्य नव्हते ,शाळा, काँलेज , कंपन्या , दुरदर्शन, दळणवळण साधणे, कँम्पुटर ,वीज, दवाखाने कित्येक वाड्या वस्तीवर काहीच नव्हते ते निर्माण कसे झाले व कोणी केलं? 👇
या मुलांना विचारही करावासा वाटतं नाही की , आमचे वडील कुठे शिकले व कसे शिकले तेंव्हाची परिस्थिती कशी होती ? तेंव्हा रोजगाराची साधन काय होती ? लोकांना हाताला काम नव्हतं तर लोक कसे जगायचे ? मग हळुहळु प्रगत कशी झाली व कोणी केली ? या मुलांनाकाहीच विचार कसे करावासा वाटतं नाही.👇
या मुलांना अस वाटतं मोदी आले अन् जगच बदललं. सगळं काही मोदीच करतोय.! अरे मित्रांनो मोदी ही व्यक्ती आयत्या बिळावर बसलेला नागोबा आहे. उलट काँग्रेसने निर्माण केलेल्या सोप्यावर बसला व कित्येक कंपन्या मोदींनी विकल्या. बरं तरुणांनी असा विचार करणे समजु शकतो , तरुणांच वाचन नसेल.
पण, 👇
कित्येक पावसाळे बघितलेल्या लोकांनाही मुलांसारखं विचार करतांना , प्रश्न निर्माण करतांना प्रचंड वाईट वाटतं. अरे तुमच्या डोळ्यादेखत या देशाने प्रगती केली ना , मग काँग्रेसने काय केलं विचारतांना लाज कशी वाटतं नाही ? बरं चुकत कोण नाही. आधी काही टेक्नाँलाजी नव्हती , 👇
काँग्रेसने चुका केल्या असतील. काही लोकांनी स्वार्थासाठी चुकीचं केलं असेल पण म्हणुन काँग्रेसने ७० वर्षात काय केलं हे विचारतांना जरा तरी वाटु द्यायला हवी ना. असो भविष्यात जेंव्हा तुमच्या मुलांचे, नातवांचे प्रचंड हाल होतील, काही नैराश्यातुन आत्महत्या करतील तेंव्हा नरकात रडत बसायचं.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
एका उद्धवस्त उपाशी देशाचा पंतप्रधान म्हणून नेहरुंच्या पंतप्रधानकीचा जन्म झाला. लोक नेहरुंना मारखाऊ म्हणतात, पडखाऊ म्हणतात. त्यांचं राजकारण आत्मघातकी आणि शेळपट म्हणतात, पण लोक विसरतात ते हे की स्वातंत्र्य मिळालं तेव्हा +👇
या देशात रेशनिंग होती आणि माणशी ३०० ग्रॅम प्रतिदिवस अन्नच दिले जाई. ४९ साली अमेरिकेने थोडा ताण दिल्याबरोबर रेशन माणशी २२५ ग्रॅम पर्यंत खाली आलं. देशातले धान्य उत्पादन ३८ दशलक्ष टन एवढंच होतं. लोकसंख्येच्या वाढीच्या प्रमाणापेक्षा जास्त अन्नधान्य वाढीचा वेग निर्माण केला नाही तर +👇
हा देशही टिकु शकत नाही, इथली लोकशाही ही टिकू शकत नाही. आणि चीनकडून होणारा अपमान तर सोडाच, पण श्रीलंकेनं एखाद्या वेळी उद्धटपणे आपला अपमान केला, तर त्याचा प्रतिकारही करणे शक्य होत नाही.पाकिस्तानच्या डरकाळ्यांच्या मागे पश्चिम पंजाबचा गहू आणि कापूस आणि आजच्या बांगलादेशमधले ताग आणि👇
#कानबाई#खान्देश
श्रावणातल्या नागपंचमीनंतरच्या पहिल्या रविवारी कानबाई किंवा कानुबाई हा उत्सव खान्देशात उत्साहाने साजरा होतो. त्यासाठी तिथी वगैरे बघत नाही. कानबाई उत्सवाला फार जुनी परंपरा लाभली आहे. कुणी म्हणतं पुर्वी खानाचं राज्य होतं. 👇
त्याला तु'झ्या नावाची म्हणजे "खानबाई' साजरी करतो असं सांगुन हा हिंदुंचा सण साजरा करत होते. कुणी म्हणतं , हा खान्देश = कान्हादेश! खान्देशी लोक कान्हा म्हणजे श्रीकृष्णाला मानतात म्हणुन त्यांनी देवीचा उत्सव सुरु करण्यासाठी 'कानबाई' हे नाव घेतलं असावं. असो. हा उत्सव प्रामुख्याने 👇
सोनार, शिंपी, चौधरी, माळी या समाजात साजरा होतो.
या उत्सवाच्या आधीही दिवाळ सणाच्या आधी करतो तशी घराला रंगरंगोटी होते. घरातील भांडी घासुन पुसुन स्वच्छ केली जातात. पडदे, चादरी, बेडशीट्स, कव्हर्स सगळे धुवुन घेतात. एकत्र कुटुंब असेल तर 👇
सगळे मीडियावाले एका सुरात सांगत आहेत की "चीनने हे विसरू नये की हा 1962 चा भारत नाही, मोदींच्या नेतृत्वाखालील 2020 चा भारत आहे."
जणू काही चीन अजूनही 1962 मध्येच आहे. चीनपण 2020 मध्ये आहे बाबांनो आणि त्यांच्या लष्करी आणि आर्थिक सामर्थ्यापुढे आपण आजतरी टिकाव धरू शकत नाही. 👇
मोदीजीही त्यांना खूप चांगले माहीत आहेत. ते झोपाळ्यात झुलवतात त्यांना भारतात आले की, आणि ट्रम्पने एक धमकी दिली की लगेच तासाभरात औषधे पाठवायला परवानगी देतात.
सध्या GDP ची वाढ शून्याकडून खाली जाईल असे दिवस आहेत, बेरोजगारी उच्चांकावर आहे, करसंकलन होत नाहीये, 👇
पेट्रोलवर ऐतिहासिक टॅक्स आहे आणि तो रोज वाढतोय.... थोडक्यात आपल्या अर्थव्यवस्थेवर अरबी अश्व आरोहित झालेला आहे. दस्तुरखुद्द मीडियात लोकांच्या नोकऱ्या जात आहेत.
तेव्हा भारतीय मीडियाकर्मींनो स्वतःला थोडं आवरा. आपण आपल्या नेत्याला कितीही डोक्यावर घेऊन नाचले तरी 👇
मला कधी कधी आश्चर्य वाटतं की आपण ज्यांना सर्वज्ञ, अभ्यासू आणि खंबीर व्यक्ती मानतो आणि म्हणून आपण त्यांना गुरूही मानतो अशी माणसंही एवढी अविचारी का होत असतील? जगात दुःखं आहेत, समस्या आहेत पण एखाद्याच्या आयुष्यापेक्षा त्या नक्कीच मोठ्या नाहीत. 👇
कोणतंही दुःख किंवा समस्या ही आपल्या आयुष्याचा भाग असते, ते दुःख किंवा ती समस्या म्हणजे आपलं आयुष्य नसतं हे आता आपल्याला कळलं पाहिजे!
काही काही लोक नवराबायकोमध्ये पटत नाही म्हणून आत्महत्या करायला उठतात. मी म्हणतो 👇
तुमचं पटत नाही ना, मग द्या ना सोडून. जीवन संपवण्यापेक्षा रिलेशन संपवा ना! संपवा रिलेशन आणि करा नवी सुरुवात. जगात सगळं आपल्या मानासारखंच कसं होईल? एखादा व्यवसाय, एखादी नोकरी आपल्याला लाभली नाही तर आपण ती बदलतोच की! नातेसंबंधाचंही असंच असतं. 👇
हे परमेश्वरा.
मला माझ्या वाढत्या वयाची
जाणीव दे. बडबडण्याची माझी
सवय कमी कर
आणि प्रत्येक प्रसंगी मी
बोललंच पाहिजे ही माझ्यातली
अनिवार्य इच्छा कमी कर.
दुसर्यांना सरळ करण्याची
जबाबदारी फक्त माझीच व
त्यांच्या खाजगी प्रश्नांची
दखल घेऊन ते मीच
सोडवले पाहिजेत 👇#म#पुलंस्मृती
अशी
प्रामाणिक समजूत माझी
होऊ देऊ नकोस.
टाळता येणारा फाफटपसारा
व जरुर नसलेल्या तपशिलाचा
पाल्हाळ न लावता
शक्य तितक्या लवकर मूळ
मुद्यावर येण्याची माझ्यात
सवय निर्माण कर.
इतरांची दुःख व वेदना
शांतपणे ऐकण्यास मला
मदत करच पण त्यावेळी
माझ तोंड शिवल्यासारखे
बंद राहु दे. 👇
अशा प्रसंगी
माझ्याच निराशा, वैफल्यांचे
रडगाणे ऐकवण्याची माझी
सवय कमी कर.
केंव्हा तरी माझीही चूक
होऊ शकते, कधीतरी माझाही
घोटाळा होऊ शकतो,
गैरसमजुत होऊ शकते
ह्याची जाणीव माझ्यात ठेव.
परमेश्वरा,
अगदी शेवटपर्यंत माझ्यात
प्रेमाचा ओलावा, गोडवा,
लाघवीपणा राहू दे.
👇
सकाळची वेळ होती. आज सकाळ पासुनच सखाचा चेहरा जरा कोमेजलेला होता. गावातील माणस आपापली शेतीच्या कामाला लागली होती.कोणी दुध डेअरीवर घेऊन जात होते.बायका विहिरीवरुन पाणी आणत होत्या.सर्वांच्या घरातील चुल पेटली पण सखाच्या घरची चुल थंड होती. घरात काहीच नव्हत तर चुल पेटवणार तरी कशी.👇#म
चिंताग्रस्त होऊन पायात तुटलेली चप्पल टाकून सखाराम काहीतरी काम मिळतय का यासाठी घराबाहेर पडला. सखारामची आर्थीक परिस्थिती तशीही सततच्या दूष्काळामुळे खुपच खालावली होती. घरात पैशाची आवक पुर्णपणे बंद झाली होती.आता काय करायला हव. सखारामच्या डोक्यातील विचारचक्रे जोरात चालु झाली. 👇
घरात किराणा नव्हता. बायको पोरांना कपडे नव्हते. नविन कपडे घ्यायचे ठरवल होत. काय कराव त्याला काही सुचेना. शेतातली काम संपली. रोजगार मिळत नव्हता. त्यामुळे सखाराम चौकात विचारमग्न होऊन बसलेला होता. तिथे सखारामला खडी फोडनारे कामगार उभे असलेले दिसले. आणि त्याच्या डोक्यात एकदम आले.👇