#رشته_توییت
"آنجا که آزادی نیست موطنِ من است..."
«کودک، چندماهی بود که در دکّانِ شکم‌بند دوزیِ پدرش مشغول کار بود.
خانمِ هاردی، که خود را از افرادِ متشخص می‌دانست(طبعاً معیارِ تشخیصِ تشخُص مثل امروز روشن نبود) برای امتحانِ سینه‌بندِ جدیدش به دکانِ پدرِ کودک آمده بود.
"آنجا که آزادی نیست موطنِ من است..."
«کودک، چندماهی بود که در دکّانِ شکم‌بند دوزیِ پدرش مشغول کار بود.
خانمِ هاردی، که خود را از افرادِ متشخص می‌دانست(طبعاً معیارِ تشخیصِ تشخُص مثل امروز روشن نبود) برای امتحانِ سینه‌بندِ جدیدش به دکانِ پدرِ کودک آمده بود.
خانمِ هاردی ۹۰کیلو وزن داشت و بیشتر این وزن در بالاتنه‌اش جمع شده بود.
پدر، سینه‌بند را روی پیشخوان گذاشت و گفت: جاش بنداز توماس!
از آخرین باری که خانم هاردی خود را در چشمۀ شهر شسته بود ۱۴ماه میگذشت!
و کودکِ ۱۳سالۀ داستان ما اکنون باید با اسافلِ اعضای این عُلیا مخدره سرشاخ میشد!
پدر، سینه‌بند را روی پیشخوان گذاشت و گفت: جاش بنداز توماس!
از آخرین باری که خانم هاردی خود را در چشمۀ شهر شسته بود ۱۴ماه میگذشت!
و کودکِ ۱۳سالۀ داستان ما اکنون باید با اسافلِ اعضای این عُلیا مخدره سرشاخ میشد!
درحالِ جان کندن بینِ این تپه‌های گوشتِ مهوّع بود که پدر بار دیگر فرمان داد: جاش بنداز توماس! و از مغازه خارج شد.
توماس بَند‌ها را فراموش کرد و کُرسِت از هم گسیخت و دریایی از گوشت بر سرش هوار شد...
زن قاه‌قاه خندید و گفت: پین، رذلِ کوچک!
توماس بَند‌ها را فراموش کرد و کُرسِت از هم گسیخت و دریایی از گوشت بر سرش هوار شد...
زن قاه‌قاه خندید و گفت: پین، رذلِ کوچک!
آن روز پسرک از دکّان گریخت.
نمی‌خواست شغل و زندگیِ نکبت‌بارِ پدرش را ادامه دهد.
با این حال ۱۲سال(تا ۲۵ سالگی) شاگردِ پدرش ماند.»
درحالِ مرور همین خاطرۀ کودکی بود که صدای مستخدمِ دفترِ بنجامین فرانکلین، زنجیرۀ افکارش را پاره کرد...
نمی‌خواست شغل و زندگیِ نکبت‌بارِ پدرش را ادامه دهد.
با این حال ۱۲سال(تا ۲۵ سالگی) شاگردِ پدرش ماند.»
درحالِ مرور همین خاطرۀ کودکی بود که صدای مستخدمِ دفترِ بنجامین فرانکلین، زنجیرۀ افکارش را پاره کرد...
-آقای توماس پین، جناب فرانکلین شما را پذیرفتند.
لباسِ ژنده و کفشهای پاره‌اش و آن جوراب‌های پاره‌ای که از سوراخ کفش بیرون زده بودند به همراه دماغ سر کَج و چشمان تابدار و دستهای بی‌قواره‌اش این تصوُر را برای فرانکلین ایجاد کرد که او گدایی بیچاره است.
لباسِ ژنده و کفشهای پاره‌اش و آن جوراب‌های پاره‌ای که از سوراخ کفش بیرون زده بودند به همراه دماغ سر کَج و چشمان تابدار و دستهای بی‌قواره‌اش این تصوُر را برای فرانکلین ایجاد کرد که او گدایی بیچاره است.
اما وقتی فرانکلین از پرسید که چیزی خورده است یا نه؟ دست در جیبش کرد و اندکی پول در مُشت‌ش گرفت و گفت:من گدا نیستم!
گفت که ۱۲ سال سینه‌بند دوزی کرده است و همزمان جاروکشِ دکان جولاهی بوده است و می‌تواند بنویسد، این کارها اگر تخصص نباشند، شغل محسوب میشوند.
گفت که ۱۲ سال سینه‌بند دوزی کرده است و همزمان جاروکشِ دکان جولاهی بوده است و می‌تواند بنویسد، این کارها اگر تخصص نباشند، شغل محسوب میشوند.
بر همین مبنا از فرانکلین، که در آن روزها مردی متشخص بود درخواست کرد که او را به آمریکا بفرستد.
فرانکلین با نوشتنِ تَذکره‌ای به دامادش(که در فیلادلفیا زندگی میکرد)، راه را برای ورود او به آمریکا باز کرد...
سوار بر کشتی دل به اقیانوس آتلانتیک زد.
فرانکلین با نوشتنِ تَذکره‌ای به دامادش(که در فیلادلفیا زندگی میکرد)، راه را برای ورود او به آمریکا باز کرد...
سوار بر کشتی دل به اقیانوس آتلانتیک زد.
با حال نَزاری غرق در کثافتِ انبار کشتی و مبتلا به بیماری تَب به آمریکا رسید و بعد از نقاهت به آموزگاری پرداخت.
در آن روزگار آمریکا متشکل از ۱۳ «ایالاتِ مستعمره» بود.
ده سال قبل ازاینکه پین پا بر خاک آمریکا بگذارد دعوای مستعمره نشینان با بریتانیا آغاز شده بود و هر روز داغ‌تر میشد.
در آن روزگار آمریکا متشکل از ۱۳ «ایالاتِ مستعمره» بود.
ده سال قبل ازاینکه پین پا بر خاک آمریکا بگذارد دعوای مستعمره نشینان با بریتانیا آغاز شده بود و هر روز داغ‌تر میشد.
پین دیوانه‌وار فلسفه میخواند و هنوز یک سال از ورودِ او به آمریکا نگذشته بود که در سال ۱۷۷۵ نبردی نظامی بین آمریکایی‌ها و کُت‌قرمزهای انگلیسی درگرفت.
نبردی که ۸سال بعد منجر به استقلال آمریکا شد؛
در این هنگام بود که توماس‌پین همگام با دهقانان و پیشه‌وران وارد جبهه‌های جنگ شد.
نبردی که ۸سال بعد منجر به استقلال آمریکا شد؛
در این هنگام بود که توماس‌پین همگام با دهقانان و پیشه‌وران وارد جبهه‌های جنگ شد.
از پنسیلوانیا تا فیلادلفیا و بوستون را قدم به قدم با توماس جفرسون و دیگر یارانش جنگید.
رویایش ایجاد ایالات متحده بر پایۀ رأیِ مردم و حقوق بشر بود و در پیِ ساختن این رویا فراموش کرده بود که خود یک انگلیسی است.
رویایش ایجاد ایالات متحده بر پایۀ رأیِ مردم و حقوق بشر بود و در پیِ ساختن این رویا فراموش کرده بود که خود یک انگلیسی است.
در سال ۱۷۷۶ توماس پین رساله‌ای به نام «عقل سلیم» نوشت که محتوای آن جوابی بود برای آمریکایی‌ها تا جوابی به این سوال داده باشد که «چرا باید مستقل شویم؟»
رساله‌اش آنچنان چشم‌گیر بود که در جمعیت سه میلیونی قارۀ آمریکا، نیم میلیون نسخه از آن به فروش رفت!
رساله‌اش آنچنان چشم‌گیر بود که در جمعیت سه میلیونی قارۀ آمریکا، نیم میلیون نسخه از آن به فروش رفت!
بزرگانِ آمریکا از واشینگتن تا جفرسون چنان به این سینه‌بند دوز علاقه یافته بودند که در کارهای بزرگ مشتاق نظردهیِ او بودند.
آمریکا استقلال یافت...
به زادگاهش انگلستان برگشت. هوادار و دشمن بسیار داشت تا اینکه خبر انقلاب فرانسه چون بمبی در انگلستان منفجر شد.
آمریکا استقلال یافت...
به زادگاهش انگلستان برگشت. هوادار و دشمن بسیار داشت تا اینکه خبر انقلاب فرانسه چون بمبی در انگلستان منفجر شد.
جوّ انگلستان مخالفِ انقلابِ فرانسه بود و ادموند برِک (فیلسوف محافظه‌کار انگلیسی)در کتابی به این انقلاب تاخته بود.
توماس پین با انتشار کتابی به نام «حقوق انسان» انقلاب فرانسه را ستایش کرد.
اینکار او خشمِ محافظه‌کارانِ انگلیسی را برافروخت و به صورت غیابی حکم بر دستگیری‌اش دادند.
توماس پین با انتشار کتابی به نام «حقوق انسان» انقلاب فرانسه را ستایش کرد.
اینکار او خشمِ محافظه‌کارانِ انگلیسی را برافروخت و به صورت غیابی حکم بر دستگیری‌اش دادند.
تنها ۲۰ دقیقه قبل از اینکه دستگیر شود سوار بر کشتی، انگلستان را ترک کرد.
پای به فرانسه گذاشت.
آنقدر مقبولیّت داشت که در بدوِ ورود نمایندۀ مجلس شد!
زبان فرانسوی نمی‌دانست اما چنان شیفته‌اش بودند که نمایندگانِ دیگر سخنانش را ترجمه میکردند.
پای به فرانسه گذاشت.
آنقدر مقبولیّت داشت که در بدوِ ورود نمایندۀ مجلس شد!
زبان فرانسوی نمی‌دانست اما چنان شیفته‌اش بودند که نمایندگانِ دیگر سخنانش را ترجمه میکردند.
گفته بود فقط ۷ سال به من مهلت دهید تا برای تمام کشورهای اروپا نسخه‌ای از عقل سلیم بنویسم!
انقلاب فرانسه به ثمر نشست و لویی شانزدهم بازداشت شد.
رُبسپیر به قدرت رسید و مجلس حکم بر گردن زدنِ پادشاه با گیوتین را صادر کرد.
انقلاب فرانسه به ثمر نشست و لویی شانزدهم بازداشت شد.
رُبسپیر به قدرت رسید و مجلس حکم بر گردن زدنِ پادشاه با گیوتین را صادر کرد.
اما توماس پین که خدمات لویی شانزدهم در راه استقلال آمریکا را فراموش نکرده بود با اعدام او مخالفت کرد و گفت حبس برای او کفایت میکند.
کارِ رُبسپیر به دیکتاتوری کشید و رفقای پین فرد به فرد به تیغۀ گیوتین سپرده شدند و حکم اعدام توماس پین به دلیل خیانت به انقلاب صادر شد.
کارِ رُبسپیر به دیکتاتوری کشید و رفقای پین فرد به فرد به تیغۀ گیوتین سپرده شدند و حکم اعدام توماس پین به دلیل خیانت به انقلاب صادر شد.
ده ماه در زندان لوکزامبورگ منتظر روز اعدام بود. ده ماه‌ی که بیشترِ آن را مریض در کُنجی افتاده بود.
حکم اعدامش صادر شد و روی درب سلولش علامت ضربدرِ اعدام زدند.
حکم اعدامش صادر شد و روی درب سلولش علامت ضربدرِ اعدام زدند.
پزشکی برای معاینه بر بالینش آمد و حینِ رفتن از سلول اتفاقاً درب سلول را (که از هر دوسو باز و بسته میشد) را طوری بست که علامتِ اعدام به سمتِ داخل بسته شد و این چنین بود که توماس پین از اعدام رَست!
۳روز بعد خبر سقوطِ رُبسپیر در زندانِ لوکزامبورگ پیچید و مدتی بعد پین آزاد شد.
۳روز بعد خبر سقوطِ رُبسپیر در زندانِ لوکزامبورگ پیچید و مدتی بعد پین آزاد شد.
ایامِ زندان دگرگونیِ مذهبی‌ایی در پین ایجاد کرده بود. در روزهایی که در منزل سفیر آمریکا در فرانسه(جیمز مونرو، پنجمین رییس جمهور آمریکا) اقامت داشت کتابی به نام «عصر خرد» نوشت که در آن مسیحیت را تقلیدی از مهرپرستی خوانده بود و ضمیر/وجدان هر فرد را کلیسا دانسته بود.
به دعوتِ رییس‌جمهور جفرسون به آمریکا رفت.
اما درنهایت تعجب از طرف مردم عامۀ مذهبی لطمه‌ها دید.
روی شات‌های مشروب‌خوری در بار ها عکس او را با صورت شیطان حک کرده بودند و زیرش نوشته بودند: با شیطان بنوشید!
موهایش به سپیدی گراییده بود و کودکان در کوی و بَرزن آزارش میدادند.
اما درنهایت تعجب از طرف مردم عامۀ مذهبی لطمه‌ها دید.
روی شات‌های مشروب‌خوری در بار ها عکس او را با صورت شیطان حک کرده بودند و زیرش نوشته بودند: با شیطان بنوشید!
موهایش به سپیدی گراییده بود و کودکان در کوی و بَرزن آزارش میدادند.
بزرگان نیز کودکان را تشویق به بی‌حرمتی‌اش میکردند.
در انتخاباتِ بعدی از جفرسون حمایت کرد اما در حوزۀ رأی‌گیری به او که استقلال آمریکا را نظریه‌پردازی کرده بود اجازۀ رای ندادند و به اِستهزایش گرفتند.
در انتخاباتِ بعدی از جفرسون حمایت کرد اما در حوزۀ رأی‌گیری به او که استقلال آمریکا را نظریه‌پردازی کرده بود اجازۀ رای ندادند و به اِستهزایش گرفتند.
وقتی در سال ۱۸۰۹ (۷۲ سالگی)چشم از جهان فروبست فقط شش نفر زیر تابوتش را گرفتند اما هیچ قبرستانی جنازۀ توماس پین را قبول نکرد.
او را در تنها زمین شخصی‌اش دفن کردند اما مذهبیون بارها سنگ قبرش را خُرد کردند.
او را در تنها زمین شخصی‌اش دفن کردند اما مذهبیون بارها سنگ قبرش را خُرد کردند.
(عصر خرد)ش تا سالها آتشی بر خرمنِ مذهبیون زده بود.
ده سال بعد یکی از جهانگردان مذهبیِ انگلیسی به نام «ویلیام کابِت» استخوان‌هایش را از خاک درآورد تا در انگلیس عاقبتِ این ضدمسیح را شهر به شهر به مردم نشان دهد.
ده سال بعد یکی از جهانگردان مذهبیِ انگلیسی به نام «ویلیام کابِت» استخوان‌هایش را از خاک درآورد تا در انگلیس عاقبتِ این ضدمسیح را شهر به شهر به مردم نشان دهد.
اجرای این معرکه با مخالفت دولت روبرو شد و در این اثنا استخوان‌های توماس پین گم شد!
در کتابش گفته بود: دنیا، روستای من است و آنجا که آزادی نیست، موطنِ من!
و شاید این زیبنده‌ترین سرنوشت برای این سینه‌بند دوزِ انقلابی بود...
در کتابش گفته بود: دنیا، روستای من است و آنجا که آزادی نیست، موطنِ من!
و شاید این زیبنده‌ترین سرنوشت برای این سینه‌بند دوزِ انقلابی بود...
سرنوشت توماس پین به صورت کلی من را به یاد احمد کسروی می‌اَندازد.
آنجا که مسلمانان اورا کشتند و از دادن قبری برای جنازه اش دریغ کردند.
دسته‌بندیِ طرفدارانِ آشتی از نظر توماس پین:
آنجا که مسلمانان اورا کشتند و از دادن قبری برای جنازه اش دریغ کردند.
دسته‌بندیِ طرفدارانِ آشتی از نظر توماس پین:
برای عزیزانی که مایلند کاملتر سرنوشت توماس پین را بخوانند:
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
