“A government of laws, and not of men.”
हे वाक्य आहे जॉन ऍडम यांचं.
सांप्रतकाळी ऍडम जर जिवंत असता तर त्याने भारतीय लोकशाही बघून स्वतःस देहदंडाचे प्रायश्चित घेतले असते. कारण आपली लोकशाही ऐपत.
लोकशाहीचे पॅरोडी अकाउंट असते तर त्याचेही पॅरोडी अकाउंट म्हणजे आपली लोकशाही.
#थ्रेड #म
हे वाक्य आहे जॉन ऍडम यांचं.
सांप्रतकाळी ऍडम जर जिवंत असता तर त्याने भारतीय लोकशाही बघून स्वतःस देहदंडाचे प्रायश्चित घेतले असते. कारण आपली लोकशाही ऐपत.
लोकशाहीचे पॅरोडी अकाउंट असते तर त्याचेही पॅरोडी अकाउंट म्हणजे आपली लोकशाही.
#थ्रेड #म
हल्ली एक बरंय.. रिअल आणि ओथेंटीक सोर्स ऑफ इन्फॉर्मेशन नसल्याने सर्व काही सुखेनैव चाललं असल्याचं स्वप्न भारतीय जनमनात आहे. ते स्वप्न पडलं कारण भारतीय जन गुंगीत आहेत.. ती गुंगी आहे एकामागून एक येत असलेल्या आणि भारतीयांच्या आकलन शक्तीच्या पलीकडे असलेल्या प्रॉपगेंडा शृंखलेची.
भारतीय समाज हा असमाधानी आहे..त्यास आता कितीतरी दशके लोटली.. या असमाधानाचे स्फुल्लिंग चेतवण्याचे काम गेले दशकभर अविरत सुरू झाले.. त्यातही काहीएक नियमितपणा ठेवला गेला.. आपण किती लायक आहोत हे दाखवण्यासाठी समोरचा किती नालायक आहे..हे दाखवणे भारतात क्रमप्राप्त असते.
सध्याच्या सरकारने 2014 पासून तेच केलं.. तुलनेने मनमोहन सिंग यांची मूक कारकीर्द आणि 2014 चा मोदी नामक गोंगाट.. समाजाचे भानच हरपले एवढ्याने.
'विलक्षण शांतता भोगलेल्यास आता काही डीजे डॉल्बीची तल्लफ व्हावी.' तसे भारतीय समाजाचे 2014 ला झाले. त्यातून एक लाट निर्माण झाली..
'विलक्षण शांतता भोगलेल्यास आता काही डीजे डॉल्बीची तल्लफ व्हावी.' तसे भारतीय समाजाचे 2014 ला झाले. त्यातून एक लाट निर्माण झाली..
त्या लाटेने राज्योराज्जी असलेले हौशे नवशे गवशे ही तिराला लावले..आणि त्यातून एक नवाच संघराज्यवाद जन्माला आला.. केंद्र आणि बहुतांश राज्य दोन्हीकडे भाजप असल्याने केंद्र म्हणेल त्यास फक्त हाताला हात लावून मम् म्हणणे एवढेच या भाजप शासित राज्यांचे कर्तव्य झाले..
हे सगळं तोपर्यंत ठीक होतं जोपर्यंत केंद्राच्या तिजोरीत काही रोकड पडून होती..आणि बहुतांश राज्ये आजन्म गाठ बांधल्यासारखे वागत होते..
पण सध्या कोरोना आणि राजकीय परिस्थिती या दोन्ही आघाडीवर केंद्राकडे आणि त्यांच्या रोज्योराज्जीच्या 'मी पुन्हा येईन' या आशेवर असणाऱ्या सरदारांकडे शनी
पण सध्या कोरोना आणि राजकीय परिस्थिती या दोन्ही आघाडीवर केंद्राकडे आणि त्यांच्या रोज्योराज्जीच्या 'मी पुन्हा येईन' या आशेवर असणाऱ्या सरदारांकडे शनी
वक्र दृष्टीने पहात असल्याचा फील दोघांनाही येत असणार.
दिवसेंदिवस बिघडत चाललेली आर्थिक घडी..महागाई आणि बेरोजगारी यांनी खाल्लेली उचल..कोरोनासोबत हरलेली लढाई, सांगून काही नवीन उत्पन्नाची सोयरीक जमेना.. या सगळ्यांवर उतारा म्हणून खेळला जातोय जीवघेणा खेळ.
दिवसेंदिवस बिघडत चाललेली आर्थिक घडी..महागाई आणि बेरोजगारी यांनी खाल्लेली उचल..कोरोनासोबत हरलेली लढाई, सांगून काही नवीन उत्पन्नाची सोयरीक जमेना.. या सगळ्यांवर उतारा म्हणून खेळला जातोय जीवघेणा खेळ.
'डिव्हाईड अँड रुल' हा तो खेळ.
'असमाधानी मनुष्यास नेहमीच रकरकीपणा असतो त्यातून विवेकास तिलांजली देण्याची चूक तो करतो.'
असमाधानी भारतीय समाज.ती चूक नेहमीच करत राहिला.आणि सूड(Revenge)नाट्य रंगवण्यात समाजकंटक नेहमीच अग्रभागी राहिले.त्यासाठी अगदी पाठ्यपुस्तकांचाही बेमालूम वापर झाला.
'असमाधानी मनुष्यास नेहमीच रकरकीपणा असतो त्यातून विवेकास तिलांजली देण्याची चूक तो करतो.'
असमाधानी भारतीय समाज.ती चूक नेहमीच करत राहिला.आणि सूड(Revenge)नाट्य रंगवण्यात समाजकंटक नेहमीच अग्रभागी राहिले.त्यासाठी अगदी पाठ्यपुस्तकांचाही बेमालूम वापर झाला.
सुडाची भावना एकदा का चेतवली की माणूस मागचा पुढचा विचार करत नाही..इथं नेमकं तेच घडलं..अलीकडे निमित्त घडलं 2G, A राजा, लोकपाल, स्वदेशी, नोटबंदी(श्रीमंतांवर सूड),CAA-NRC, 370, काश्मीर आणि लिस्ट सुरूच आहे..सध्या कृषी बिल्स..
या सगळ्यात एक सामान्य माणूस म्हणून किंवा लोकशाही समाज म्हणून आपल्या हाती काय लागलं हा प्रश्न ही आपल्याला हल्ली पडेनासा झालाय.. 'आपलं विचार करणारं इंद्रिय आपणच इतकं बेदखल करून टाकलंय की त्यास आता काही कामच उरलं नाही.' आपण आपल्या त्या इंद्रियास आता काम द्यायला हवं.
हल्ली ट्विटरसारख्या समाजमाध्यमात सुडाची भावना चेतवणारे ट्विट्स काही मंडळी सतत मांडत राहतात.. त्यास कस भिडायचं हा यक्षप्रश्न आहे सध्या.. कारण त्या ब्रेनवॉश करून घेतलेल्या 'खर' मंडळींना सभ्य भाषा झेपत नाही.. आणि वाद प्रतिवाद त्यांना पेलतही नाही.
टीप- 'खर' म्हणजे गाढव.
टीप- 'खर' म्हणजे गाढव.
मुळात त्यांना अनुल्लेखाने मारणे हेच त्यांच्या विचारांना यमसदनी धाडण्याचे औषध आहे.. कारण, 'मूर्खांशी वाद घालायचा नसतो..त्यांची संख्या एकने वाढते.'
मग त्यांची विषवल्ली तोपर्यंत अशीच पसरू द्यायची का? हा प्रश्न पडू शकतो.. तर इतिहासात त्याचं उत्तर आहे..
मग त्यांची विषवल्ली तोपर्यंत अशीच पसरू द्यायची का? हा प्रश्न पडू शकतो.. तर इतिहासात त्याचं उत्तर आहे..
अगदी बसवेश्वर, ज्ञानदेव, तुकोबाराय, छत्रपती ते अलीकडे राजा राममोहन रॉय, शाहू महाराज, महात्मा फुले, डॉ.आंबेडकर या मंडळींनाही अशाच प्रकारे समाजकंटकानीं त्रास दिला ..त्यास ही मंडळी कसे पुरून उरले याचा अभ्यास आपण करायला हवा..तो आत्मसात करायला हवा.. हाच योग्य मार्ग आहे या समस्येवर.
अरे ला कारे म्हणल्याने एक कुत्सित आनंद मिळेल पण समस्येवर उपाय नाही.. उलट ही मंडळी त्यांना हवा तो प्रॉपगेंडा आपल्या वादाच्या निमित्ताने पसरवायला उभे ठाकतात..त्यांची ती फळी गारद करण्याचे कार्य आपल्या सुज्ञांचे आहे. ते त्यांनी इमानेइतबारे करायला हवं..कळावे..❤
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
