✍️ نویسنده: دکتر حمید احمدی (استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران)
۱) سالهاست که جریانهای قومگرا و کشورها و رسانههای خارجیِ حامی آنها روز بینالمللی #زبان_مادری در ٢١ فوریه (دوم اسفند) را تفسیر به رأی کرده و با مصادره آن به عنوان روز زبانهای محلی و قومی، کارزار شریرانهای علیه #زبان_فارسی، زبان ملی و مادری همه ایرانیان به راه انداختهاند.
۲) دقت عمیق نکردن در فلسفه اعلام این روز از سوی سازمان ملل باعث شده تا برخی و از آن میان برخی شبهروشنفکران و رسانههای سادهانگار داخل و خارج ایران، این تفسیر را بپذیرند و ناخواسته در کارزار علیه #زبان_فارسی همراه شوند.
۳) این در حالی است که پیشنهاد این روز را نه یک یا چند نماینده زبانهای محلی و قومی، بلکه کشوری (بنگلادش) با نزدیک دویست میلیون جمعیت در ١٩٩٩ در پاسداشت زبان ملی خود، بنگالی، به #یونسکو ارائه داد و در قطعنامه ۵۶/٢۶٢ مجمع عمومی در سال ٢٠٠٠ به تصویب رسید.
۴) بیشتر نمایندگان کشورهای جهان ازآنرو این پیشنهاد را پذیرفتند که در عصر جهانیشدن، سلطه #زبان_انگلیسی در گستره جهانی را به زیان #زبان_ملی خود میدانستند.
۵) به همین خاطر بود که از آن زمان کشورهایی چون فرانسه، هند، آلمان و دیگران سالانه میلیاردها دلار برای تقویت زبانهای ملی خود یعنی فرانسوی، هندی و آلمانی و... هزینه میکنند.
۶) در همین دوران بود که #ساموئل_هانتینگتون نظریهپرداز آمریکایی تقویت #زبان_انگلیسی را مهمترین نشان ناسیونالیسم آمریکایی خواند؛ بنابراین واحد تحلیل تعریفکننده «مادر» در چهارچوب قطعنامه روز بینالمللی زمان مادری «ملت» بوده و نه «قوم» و «محل».
۷) به همین دلیل است که در کشورهایی چون آمریکا، کانادا و یا دیگر کشورهای اروپایی، #زبان_مادری مهاجران را بر اساس «ملیت» آنها و مبنای «کشوری» تعریف میکنند
۸) و به ایرانیها، هندیها و فرانسویها برای گذاشتن کلاسهای آموزش به #زبان_فارسی، هندی و فرانسوی و... کمکهای مالی میکنند.
۹) هنگامی که نمایندگان «ملت»ها و «کشور»ها در #سازمان_ملل از وظیفه تقویت #زبان_مادری و خطر انقراض تدریجی آنها در برابر زبانهای هژمونیک سخن میگفتند
۱۰) بیش از هر چیز منظورشان دفاع از زبانهای در معرض انقراض «ملت»ها و «کشور»هایی بود که در عصر جهانیشدن در برابر تهاجم زبان مسلط جهانی یعنی انگلیسی قرار گرفتهاند.
۱۱) #زبان_فارسی بدون شک یکی از مهمترین این زبانهای در معرض تهدید و انقراض بوده است چرا که از عصر جهانیشدن سیاستهای امپریالیستی در آغاز قرن نوزدهم در سیاستهای قدرتهای هژمونیک آن دوران
۱۲) یعنی انگلستان و روسیه، در بخشهای عمده قلمرو خود در شبهقاره هند، آسیای میانه، قفقاز و امپراطوری عثمانی، مناطق ساحلی جنوب #خلیج_فارس بهتدریج منقرض شد.
۱۳) #زبان_فارسی هم بر اساس فلسفه اعلامیه و قطعنامه روز بینالمللی #زبان_مادری در سال ٢٠٠٠ «زبان مادری ایرانیان» است و هم به لحاظ تاریخی.
۱۴) چرا که قرنهاست زبان آموزش، تاریخنگاری و شعر و ادب تمامی مردمان ایرانزمین بوده و مادران همه تیرههای ایرانی، در کنار صدها لهجه و گاه #زبان_محلی رایج در کشور، به آن سخن میگفته و میگویند.
۱۵) #زبان_فارسی، زبان مادری همه ما ایرانیان، یعنی «مادر ایران»، «مام میهن» و پیونددهنده «فرزندان ایران» است. در بطن این مادر مینوی است که در طول هزارهها جسم و روح و روان همه مادران ما آرمیده و خواهند آرمید.
۱۶) #زبان_فارسی در جای خود بزرگترین پشتوانه و تکیهگاه زبانهای تیرههای ایرانی چه کُردی، بلوچی، پشتون و چه آذری و صدها لهجه محلی در #ایران و حوزه تمدنی ایرانی است.
۱۷) بیگمان ضعف و انقراض آن، ضعف و انقراض همه این لهجهها و زبانها در برابر زبانهای هژمونیک جهانی منطقهای خواهد بود. در این کارزار بزرگ، #زبان_فارسی چشم اسفندیار و پاشنه آشیل #ایران است و دشمنان کوچک و بزرگ داخلی و خارجی ایران و ایرانیت بیش از هر چیز آن را نشانه گرفتهاند.
۱۸) امروزه نگاهداشت #زبان_فارسی بزرگترین خویشکاری (وظیفه) فرهنگی و سیاسی ایرانیان در برابر تهاجمات فرهنگی و سیاسی بر پیکر «مادرمان ایرانزمین» و خنثی کردن دسیسه پیچیده ایران زدایی است.
۱۹) «ایران، مادر همه مادران» ما و #زبان_فارسی مادر همه لهجهها و زبانهای تیرههای ایرانی و پشتوانه و تکیهگاه استوار آنها است.
۲۰) در راستای قطعنامه سال ٢٠٠٠ سازمان ملل و با اعلام و پاسداشت روز #دوم_اسفند (٢١ فوریه) بهعنوان «روز بینالمللی زبان فارسی»، زبان مادریمان را در سراسر حوزه تمدنی ایرانی گرامی بداریم،
۲۱) دسیسههای دشمنان خود را خنثی کرده، «مادرمان ایران» را خشنود و دل او را از خودمان شاد بداریم تا دل همه مادرانی را که قرنهاست در بطن او در گستره حوزه تمدنی ما آرمیدهاند شاد کنیم.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
🔽 مجرمانی در کسوت قهرمان
(به مناسبت ۲۹ بهمن، سالروز اعدام خسرو گلسرخی)
۱) «من که یک مارکسیست - لنینیست هستم. برای نخستین بار عدالت اجتماعی را در مکتب #اسلام جستم و آنگاه به #سوسیالیسم رسیدم». این شاید مشهورترین جملهی #خسرو_گلسرخی باشد.
۲) جملهای که در جریان دفاع خود در دادگاه علنی خواند و از فرصتی که برای دفاع از خود داشت بیانیه کمونیستی صادر کرد.
۱) در بهمن ماه سال ۱۳۰۰، یاور [سرگرد] #ابوالقاسم_لاهوتی، که فردی با گرایشهای کمونیستی افراطی بود، برخی از افسران #ژاندارمری را که از طرح ادغام ژاندارمری و نیروهای قزاق
۲) به منظور یکپارچه کردن #نیروهای_مسلح_ایران ناراضی بودند، در یک شورش با خود همراه کرد و در #شرفخانه آشوبی به راه انداخت.
۳) شورش این افسران، با بازداشت سرگرد #محمود_پولادین، جانشین #سرهنگ_لوندبرگ و دستگیری حاکم شرفخانه، از روز هفتم بهمن ۱۳۰۰ عملاً آغاز شد.
۱) #واقعه_سیاهکل به یورش مسلحانهی هواداران سازمان #چریکهای_فدایی_خلق به پاسگاه ژاندارمری #سیاهکل در تاریخ ۱۹ بهمن ماه سال ۱۳۴۹، گفته میشود. این واقعه که به عنوان اولین حرکت مسلحانه با انگیزه سیاسی در تاریخ معاصر #ایران شناخته میشود نکتههای آموزندهای دارد.
۲) پس از آنکه گروهی از #دانشجویان_مارکسیست، تصمیم به مبارزهی مسلحانه با #پادشاهی_پارلمانی و نظام ملی ایران را گرفتند، گروههای مباحثه مخفی و کوچکی را برای بررسی تجربیات اخیر چین، ویتنام، کوبا و الجزایر و ترجمهی آثار مائو، جیاپ، چهگوارا و فانون تشکیل دادند.
۱) #انور_خامه_ای برای نام بردن از گروه زندانیان متهم به داشتن مرام اشتراکی در عهد #رضاشاه (موسوم به گروه ۵۳ نفر) نمیگفت ۵۳ نفر، بلکه میگفت ۵۰ نفر و ۳ نفر.
۲) #تقی_ارانی نفر اول آن سه تن است که خامهای از بقیه جدایشان کرده، #عبدالصمد_کامبخش نفر دوم و #محمد_شورشیان نیز سومین بود. تقی ارانی از آن تبریزیهایی بود که عشق به #ایران در خونش موج میزد.
۱) #تقی_ارانی در مقالهی «آذربایجان یا یک مسئله حیاتی و مماتیِ ایران» در بایستگیِ پاسداشتِ #ایران و گسترشِ #زبان_ملی_ایران پرداخته است و در جایگاهِ یک ایرانیِ آذربایجانی پاسخی کوبنده به ترکگرایان داده است.
۲) او در این مقاله مینویسد: «#آذربایجان چنان که از اسمش پیدا و آشکار است مظهرِ آتشِ مقدسی است که روشنایی فکر و حرارتِ روحِ ایرانی را در ادوارِ مختلفه به عالمیان نشان داده…
۳) این ناحیه که از ازمنهی قدیمه مسکنِ اقوامِ آریاننژاد و یکی از مهمترین مهدهای #تمدن_ایرانی بوده آثاری به ظهور رسانده که الحق باید تمامِ آریانهای دنیا بدان افتخار کنند…
۱.
مجلس شورای ملی مکان پدیدارشدن خرد جمعی ایرانیان بود که از سدهای پیش از آن در جستجوی حکومت قانون بودند. از همان آغاز، مجلس نیز چنین تصوری از خود و امر ملی داشت، چنانکه تقیزاده در جلسهٔ ۲۴ محرم ۱۳۲۴ به تصریح گفت: «این مجلس مجمع عقلانی ملت است».
۲.
تشکیل مجلس رخداد مهمی در تاریخ معاصر ایران بود و با شروع به کارِ آن، ایران بطور بازگشتناپذیری وارد دوران جدید خود شد. همهٔ نمایندگان به هر مناسبتی تکرار میکردند که نمایندگان ملت واحدی هستند و مهمترین وظیفهٔ آنان قانونگذاری برای یک ملت واحد است.
۳.
(منبع: ملت، دولت و حکومت قانون - دکتر جواد طباطبایی)