🧵Άκουσα την τηλεοπτική συζήτηση με τρείς ανεξάρτητους υποψήφιους προέδρους (Δημητριάδης, Κολοκασίδης, Ηλιάδης). Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς με τα όσα λέχθηκαν πρέπει να αναγνωρίσει ότι το επίπεδο της συζήτησης ήταν πολύ ψηλό και με ουσιαστικό περιεχόμενο,
1/
αντίθετα με τις φανφάρες και τους λαϊκισμούς των mainstream.
Ωστόσο είναι πρόδηλο ότι υπάρχει μια κοινή και διαχρονική αδυναμία σε όλους -ανεξάρτητους και εξαρτημένους- στο θέμα του Κυπριακού (και της εξωτερικής πολιτικής). Αυτή έχει να κάνει
2/
είτε με τις ιδεαλιστικές είτε με τις αδιέξοδες απόψεις (ένθεν κι ένθεν) που εκφράζονται για την από τούδε και στο εξής διαχείριση της κατάστασης. Επιπλέον, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στο να στοιχειοθετηθεί το πως οι όποιες θέσεις/απόψεις μπορούν να φέρουν αποτελέσματα.
3/
Φυσικά αυτό είναι πλήρως κατανοητό και εν πολλοίς δικαιολογημένο δεδομένου ότι βρισκόμαστε σε μειονεκτική στρατηγικά θέση και, ως εκ τούτου, αναγκαζόμαστε πολλές φορές να διαχειριστούμε πραγματικότητες που ξεπερνούν κατά πολύ τις δυνατότητες και το εκτόπισμά μας.
Άκουσα σωστά
4/
πράγματα και από τους τρεις -επαναλαμβάνω, ασχέτως του τι θέλει/πιστεύει ο καθένας. Αυτό που δεν άκουσα, είναι ένα πλάνο για το πως ο νέος πρόεδρος θα επιδιώξει να αναπτύξει τα μέσα, τους θεσμούς και τους στόχους ώστε να μπορεί το κράτος να εφαρμόσει αποτελεσματικά
5/
την εξωτερική του πολιτική και να υποστηρίξει τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού. Ούτε άκουσα κάποιες ιδέες για το πως ο νέος πρόεδρος θα προσπαθήσει να καλλιεργήσει μια συναίνεση (consensus) κράτους-κοινωνίας γ το πως πρέπει να προχωρήσουμε σε σχέση με το Κυπριακό. Κάτι
6/
που θεωρώ ότι είναι απαραίτητο και δεν έχει ληφθεί υπόψη.
Έχουμε καθυστερήσει πάρα πολύ το ξέρω. Αλλά πάντοτε η άποψή μου ήταν ότι πρέπει να υπάρξει σοβαρή κ συστηματική διαβούλευση με όλα τα στρώματα της κοινωνίας κ να οικοδομηθεί ένα μίνιμουμ consensus σε πολιτικό επίπεδο
7/
για το ποια πρέπει να είναι η στοχοθεσία και πως πρέπει να επιδιωχθεί. (Το Εθνικό Συμβούλιο δεν αποτελεί τέτοιο παράδειγμα...). Διαφορετικά, το να πετάω μια ΔΔΟ, ή ένα ενιαίο κράτος, ή ένα ευρωπαϊκό κράτος, ή μια ομοσπονδία με το σωστό περιεχόμενο κτλ., δεν λέει τίποτα
8/
ως προς τη διαδικασία, το πλάνο και το αποτέλεσμα.
Τηλεγραφικά, χρειαζόμαστε, μεταξύ άλλων:
1. Την προαναφερθείσα διαβούλευση (κράτος-κοινωνία των πολιτών) 2. Ενίσχυση των σχετικών κρατικών θεσμών 3. Δημιουργία Συμβουλίου Εθνική Ασφάλειας με αξιοκρατική στελέχωση
9/
(με ερευνητικό-αναλυτικό βραχίονα) 4. Νομοθετικό (ή έστω συγκεκριμένο) πλαίσιο για τη στοχοθεσία σε Κυπριακό και εξωτερική πολιτική 5. Έγγραφο Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας (που φυσικά δεν περιορίζεται στο Κυπριακό και την εξωτερική πολιτική)
10/
Αυτά πρέπει να τα σκεφτούμε σοβαρά το επόμενο διάστημα, διαφορετικά θα κάνουμε ατέρμονους κύκλους χωρίς αποτελέσματα με τις εξελίξεις να μας προλαβαίνουν και να μας εκτροχιάζουν ως συνήθως.
11/
Έχω γράψει για το θέμα της (ωριμότητας της) κυπριακής εξωτερικής πολιτικής και υψηλής στρατηγικής με βάση την πιο πάνω προοπτική εδώ: link.springer.com/.../10.1007/97…
This chapter concludes the book. It takes the rest of the chapters into account to assess the maturity of the Republic of #Cyprus’ foreign policy, and examines whether the RoC has—or is able to develop—grand strategic capacities.
>>
I argue that the #Cyprus Problem has been inevitably and negatively affecting grand strategic formulation in the RoC even as it complicates and hinders the country’s day-to-day foreign policy and diplomatic practice.
1. The release of this document is important in itself. Putting it together was a long and complex process. It was a difficult but valuable effort to bridge MS national interests/concerns & present a cohesive >>
"plan of action for strengthening the EU's #security and #defence policy by 2030."
2. The objective of making the EU "a stronger and more capable security provider" is rather ambitious. Especially since the doc admits that EU security & defense will be complementary to #NATO >>
"which remains the foundation of collective defence for its members".
3. However it should be noted that the objectives under the 1st of the 4 pillars (i.e. Act) can enhance the EU's military and security role. These include:
- a Rapid Deployment Capacity of up to 5000 troops>
After a tour in #Greece and #Cyprus, that aimed at appeasing their concerns, Israeli president was today visiting Turkey in the context of improving bilateral relations. Its the first visit by an Israeli president since 2008. >
Though allies since 1996, relations started to deteriorate as early as 2004 & took a huge blow in 2010 w the #MaviMarmara incident. Not going to get into that or the steps that followed towards normalization.
Την 28η Φεβ., εν όψη της επίσκεψης του Ισραηλινού προέδρου Χέρτζογκ σε Κύπρο (κ αργότερα Τουρκία), ο Ισραηλινός πρέσβης στην Κύπρο σχολίαζε τις εξελίξεις στις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις. >>
Δήλωνε, μεταξύ άλλων, στον "Φ" πως οι σχέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο δεν είναι "παιχνίδι με μηδενικό άθροισμα" - "η μια κίνηση δεν γίνεται σε βάρος της άλλης". Τον Νοε. του 2021, στο 17ο Συνέδριο το Economist στη Λευκωσία, ο τότε ΥπΕξ Ν. Χριστοδουλίδης δήλωνε: >>
"...είναι γεγονός ότι έχουν πλέον καλλιεργηθεί...σχέσεις καλής γειτονίας και έχει εμπεδωθεί μια νοοτροπία θετικής ατζέντας. ...συλλογικός στόχος παραμένει η δημιουργία μιας κατάστασης αμοιβαίου κέρδους, παρά ενός παιχνιδιού μηδενικού αθροίσματος για τα κράτη της περιοχής." >>
🧵Mια υπενθύμιση καθώς διεθνείς εντάσεις κ πόλωση βρσκουν έκφραση στον δημόσιο διάλογο, ενίοτε με τοξικό τρόπο κ πολλούς προσβεβλημένους: Η χρήση σαρκασμού, ειρωνίας, σάτιρας κ κωμωδίας είναι ένας εντελώς legit τρόπος σχολιασμού της (πολιτικής) πραγματικότητας> #UkraineRussianWar
Από τον Αριστοφάνη μέχρι την Φάρμα των Ζώων και από το Wag the Dog (1997) μέχρι τον Borat (2006 & 2020) κ τις καθημερινές/βραδινές σατιρικές εκπομπές τύπου Talk Show ή Stand Up ανά το παγκόσμιο, αυτού του είδους η πολιτική κριτική περνά μηνύματα και καυτηριάζει ίσως όσο καμία >
σοβαρή ή σοβαροφανής εκπομπή με πολιτικούς - ή κ αναλυτές - "talking heads", που επαναλαμβάνουν τα ίδια πράγματα ανεξαρτήτως του πότε ή του πού θα τους ακούσεις. Όπως φυσικά κ κάθε άλλη μορφή Τέχνης-πού να πρωτοαναφερθεί κανείς; Δεν είναι τυχαίο που αυτή ενίοτε φιμώνεται. >
There's been much speculation about an imminent #Turkey intervention in north #Syria (another one) 🧵
The rationale behind such a move would be threefold: 1. The Kurdish threat 2. Electoral tactics (which might backfire) 3. Revisionist plans-strategic leverage re #Syria's future
Can #Turkey go ahead? The short answers is "yes". The long answer is "it's complicated".
If previous interventions are any indication, two things we know: 1. TR prepares the ground diplomatically and 2. remains flexible during operations, negotiating the outcome.
A Turkish intervention would most likely mean that Ankara got the "green light" from #Russia and/or #US. A move west of Euphrates would mostly need the former; east of Euphrates, both.
In exchange, #Turkey would have to compromise as well vis-a-vis it's ideal objectives.