Thread by @TomvdnN

Draadje om de achtbaan van de afgelopen periode van me af te sluiten. Het gaat over kanker. Ik heb al een aantal jaar een plekje op mijn arm en soms werd er tegen me gezegd “hé, daar moet je eens naar laten kijken”. Ik had geen pijn en geen last dus heb er jaren niks mee gedaan.

Op een borrel van mijn werk vertelde een collega dat hij sinds een half jaar weduwnaar is. Zijn man was overleden. Hij had een plekje op zijn lijf genegeerd en toen ze er achter kwamen dat hij kanker had, was hij 6 weken later dood.

Zijn verhaal maakte heel veel indruk op me, zeker gezien de jonge leeftijd (begin 40). Maar ik legde op heen enkele manier een link met mijzelf.

Daags na de borrel zei mijn vriend dat hij het toch maar een raar plekje op mijn arm vind. Hij maakte er een foto van met een app en daar kwam “hoog risico” uit. Ik besloot toch maar een afspraak te maken met de huisarts.

‘s-Avonds kreeg mijn vriend een mail van de dermatologen achter die app van hem met de mededeling dat er echt snel medische hulp gezocht moest worden.

Een dikke week later zat ik bij de huisarts. Hij kon met een lens in het plekje kijken en zag dat hij grillig was en blauw en geel in zich had. Het leek op een melanoom (thuisarts.nl/melanoom) en hij vond het verstandig als het verwijderd zou worden.

De huisarts kon dat zelf wel even doen, of me doorverwijzen naar de dermatoloog. Aangezien ik liever niet daarachter plekke door de huisarts geopereerd werd, koos ik voor de dermatoloog. Inmiddels vond ik het allemaal toch wel heel spannend worden.

Een kleine twee weken later kon ik terecht bij de dermatoloog. Dat was op goede vrijdag. De AIO onderzocht mijn plekje en vond hem wel verdacht. Hij wilde even overleggen met de dermatoloog en dan een afspraak maken om hem te laten verwijderen.

Een paar minuten later kwam de dermatoloog binnen met de mededeling “hij gaat er nu uit”. Hij had besloten om het plekje direct te verwijderen.

Het weefsel van het plekje is opgestuurd naar de patholoog om te bepalen wat het nou precies is. Er waren 3 opties:
1. Het is een zgn “lelijk eendje” en dus eigenlijk niks aan de hand
2. Het is een melanoom, kwaadaardig of goedaardig
3. Het lijkt op een melanoom maar is het niet

Dat was het begin van echt spannende tijden. De uitslag werd met ongeveer 10 dagen verwacht ivm Pasen.

Na de Pasen was er nog geen uitslag. De patholoog kwam er niet uit, ook noet in collegiaal overleg. Het werd dus opgestuurd voor een diagnostisering door een overleg van pathologen.

Dik een week later bleken die ook geen diagnose te kunnen of durven stellen, dus werd het opgestuurd naar de academische ziekenhuizen. De spanning was voor mij op dat moment al niet meer te houden. De onwetendheid was echt verschrikkelijk.

Na een dikke week kwam het telefoontje terwijl ik aan het werk was van de dermatoloog. De uitslag was er. Het was 15:30 in de middag. De zon scheen en ik liep dus even naar buiten.

Hij kon het niet mooier maken dan het is. Er is kwaadaardige aggressieve kanker vastgesteld. Het goede nieuws: het is een type II. Dat betekent dat het nog heel lokaal zit. Ik werd overwelmd door mijn eigen emoties en voelde me heel verdrietig en verloren.

Ik had gehoopt dat het wel mee zou vallen. Dat het niet zo’n vaart zou lopen. Het voelde alsof mijn lichaam me verraden had en me stiekem weer ziek had gemaakt.

Pas na het bezoek aan de chirurg een paar dagen later kon ik de emoties enigszins laten landen en meer rationeel naar de situatie kijken.

De chirurg legde heel rustig uit wat ze ging doen. Een gebied van dik 7 cm bij 2 cm zou worden weggesneden rondom het litteken van de eerdere ingreep. In totaal zou er dus een gebied van 7x3,5 cm weg zijn na deze operatie.

Een goede twee weken later werd ik geopereerd. Een snelle en goed verlopen operatie. Een grote diepe wond, want alles tot aan mijn spierweefsel is weggesneden. Ik werd gehecht en verbonden en mocht dezelfde dag weer naar huis.

Inmiddels zijn we 11 dagen na de operatie. De afgelopen dagen heb ik veel pijn gehad van de wond en hoofdpijn van alle spanning die vrij komt. Ik ben moe en slaap veel. Ook is het deze week nog spannend. Vrijdag krijg ik te horen of nu alle kanker weg is of niet.

Als ik niet gesproken had met een collega en daags erna opnieuw gewaarschuwd was voor mijn plekje, was ik niet naar de huisarts gegaan. Ik wil iedereen op haar of zijn hart drukken: als je een raar plekje hebt GA NAAR DE HUISARTS! Echt doen.

Ik ben er goed vanaf gekomen (fingers crossed 🤞🏼) en heb achteraf gezien veel geluk gehad. Dat gun ik iedereen. Kanker is een stille sluipmoordenaar die je doet twijfelen aan je lichaam en je leven op zijn kop kan zetten. Let dus goed op jezelf en elkaar.

De app heet trouwens SkinVision. Maar is natuurlijk niet feilloos. Laat bij twijfel of zorg altijd de huisarts een controle doen!