در ابتدا به بررسی جنگ فرسایشی بین اعراب و اسراییل می پردازیم. جبهه اصلی این جنگ بین مصر و اسراییل اتفاق افتاده بود زمانی که مصر قصد داشت با انجام عملیات نظامی صحرای سینا را که در جنگ شش روزه توسط اسراییل اشغال شده بود پس بگیرد.
این درگیری ها بیشتر شامل درگیری های هوایی بین نیروی هوایی مصر و اسراییل یا رهگیری هواپیماها توسط پدافند هوایی طرفین خلاصه می شد و از یک طرف اسراییل توسط ایالات متحده و از طرف دیگر مصر توسط شوروی سابق تجهیز می شدند.
بعد از پایان جنگ شش روزه ، جمال عبدالناصر که به شدت از کیفیت تسلیحات شوروی ناراضی بوده و بارها به مقامات شوروی بابت این امر اعتراض کرده بود ، با حمایت بی چون چرای شوروی مواجه گشت و انواع اقسام تسلیحات به روز ساخت بلوک شرق روانه این کشور شد
در این میان می توان به تانک های T-62، موشک های پدافند هوایی SA-2، SA-3 و SA-6 به همراه موشک های دوش پرتاب SA-7 و انواع توپ های ضد هوایی که نوک پیکان آن توپ ۲۳ میلیمتری ۴ لوله هدایت شونده با رادار یعنی ZSU-23-4 Shilka قرار داشت به همراه جدیدترین مدل های جنگنده MIG-21
به مصر ارسال شدند. یکی از تجهیزاتی که شوروی به مصر ارسال کرد رادار پیش اخطار P-12 “ Yenisei “ ( نام ناتو Spoon Rest A) بود. این رادار بر موج VHF کار می کرد و توانایی شناسایی اهداف در برد ۲۰۰ کیلومتر و ارتفاع ۲۵ کیلومتری را داشت و بیشتر به عنوان رادار جستجو برای سیستم پدافند
هوایی SA-2( S-75 Dvina) مورد استفاده قرار می گرفت. این سیستم راداری برای اولین بار با موفقیت در جنگ ویتنام توسط نیروی هوایی ویتنام شمالی علیه نیروهای آمریکایی به کار گرفته شده بود. از سوی دیگر انواع تجهیزات مصری در طول جنگ شش روزه توسط اسراییل به غنیمت گرفته شده بودند و ضعف این
سیستم های تسلیحاتی برای اسراییل آشکار شده بود و از این رو به خدمت گرفتن تجهیزات جدید ساخت شوروی خطر بزرگی را متوجه برتری اسراییل در صورت شروع یک جنگ جدید می کرد. ارتش مصر در چارچوب مستحکم سازی مناطق مختلف نزدیک به مرزهای مناطق اشغال شده در سال ۱۹۶۷ دست به نصب یک سیستم راداری P-12
در منطقه راس غارب زد. این منطقه درجنوب شرقی مصر و در جوار دریای سرخ قرار دارد و بابت چاه های نفتش اهمیت بالایی برای کشور مصر دارد. فرماندهی ارتش اسراییل برای این رفع تهدید تصمیم به حمله هوایی و نابودی این رادار گرفت اما طرح عملیات کنار گذاشته شد و فرماندهان این کشور تصمیم گرفتند
تا در یک عملیات ویژه این سیستم را بربایند. در تاریخ ۲۴ دسامبر ۱۹۶۹ برنامه ریزی برای انجام این عملیات با گرفتن تایید فرماندهی نیروهای دفاعی اسراییل آغاز گردید و افسران اسراییلی بر اساس تجهیزاتی که از نیروهای مصر در سال ۱۹۶۷ به غنیمت گرفته بودند آموزششان برای انجام عملیات شروع شد.
تصمیم گرفته شد تا عملیات در شب ۲۶ دسامبر انجام شده و هلیکوپترهای ترابری CH-53D سی استالیون نیروی هوایی اسراییل رادار و تجهیزات مربوطه را به خاک اسراییل انتقال دهند. فرماندهی ارتش اسراییل برای این رفع تهدید تصمیم به حمله هوایی و نابودی این رادار گرفت اما طرح عملیات کنار گذاشته شد
و فرماندهان این کشور تصمیم گرفتند تا در یک عملیات ویژه این سیستم را بربایند. در تاریخ ۲۴ دسامبر ۱۹۶۹ برنامه ریزی برای انجام این عملیات با گرفتن تایید فرماندهی نیروهای دفاعی اسراییل آغاز گردید و افسران اسراییلی بر اساس تجهیزاتی که از نیروهای مصر در سال ۱۹۶۷ به غنیمت گرفته بودند
آموزششان برای انجام عملیات شروع شد. تصمیم گرفته شد تا عملیات در شب ۲۶ دسامبر انجام شده و هلیکوپترهای ترابری CH-53D سی استالیون نیروی هوایی اسراییل رادار و تجهیزات مربوطه را به خاک اسراییل انتقال دهند. عملیات در ساعت ۲۱:۰۰ به وقت محلی با حملات هوایی جنگنده های F-4E Phantom II و
A-4 Skyhawk نیروی هوایی اسراییل به محل های استقرار نیروهای مصری مستقر در منطقه ای که رادار در آن قرار داشت آغاز گشت. همزمان با حمله هوایی و در پوشش سر و صدای ایجاد شده توسط جنگنده ها ، سه فروند هلیکوپتر ترابری سوپر فریلن نیروی هوایی اسراییل که اعضای تیپ ۳۵ام چترباز به فرماندهی
سرهنگ دوم آری سیدون و جانشینش دورون رابین را حمل می کردند به سمت محل اسقرار رادار P-12 مصری هجوم بردند. آنها بدون آنکه توسط واحدهای ارتش مصر شناسایی شوند فرود آمده و به محل مربوطه نزدیک شدند. در جریان زد و خورد به وجود آمده ۲ سرباز مصری کشته شده و ۴ نفر دیگر به اسارت نیروهای
اسراییل در آمدند و ۱ نیروی اسراییلی نیز زخمی شد. در ساعت ۰۲:۰۰ بامداد تاریخ ۲۷ دسامبر وقتی که نیروهای اسراییل رادار را آماده انتقال به اسراییل کردند با مرکز فرماندهی تماس برقرار کرده و دو فروند هلیکوپتر ترابری سنگین CH-53D به محل اعزام شدند. یکی از سیکورسکی ها خودرو ارتباطات و
دیگری رادار ۴ تنی را حمل کرده و به اسراییل بردند. به این ترتیب یکی از خطراتی که متوجه عملیات نیروهای اسراییل از جانب مصری ها می شد رفع گردید و یک هفته پس از انجام آن ، این عملیات رسانه ای شد. بررسی رادار P-12 به غنیمت گرفته شده در این عملیات جسورانه باعث شد تا فرآیندهای جدیدی
برای مقابله با سیستم دفاع هوایی مصر در طول جنگ فرسایشی ایجاد شوند. در ادامه این رادار و بسیاری از تجهیزات غنیمتی برای مطالعات بیشتر به آمریکا فرستاده شدند. سیستم راداری P-12 غنیمت گرفته شده هم اکنون در موزه نظامی پایگاه هوایی هاتزریم در برای نمایش عمومی قرار دارد.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
سلاح شناسی : یک عضو تفنگداران دریایی سلطنتی بریتانیا مسلح به تفنگ تهاجمی ۵.۵۶ میلیمتری کلت مدل ۷۱۵ ( C7 ) که مجهز به نارنجک انداز ۴۰ میلیمتری زیر لوله ای M203 شده است. #رشته_توییت
در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی به دنبال وارد شدن تفنگ های تهاجمی به ساختار ارتش های ناتو، کشور کانادا تفنگ M16 را به عنوان سلاح سازمانی خود برگزید تا جایگزین بتل رایفل C1A1 شود. در سال ۱۹۸۴ اولین سری این سلاح در خط تولید شعبه کانادایی شرکت کلت تحت نام
تفنگ C7( کلت مدل ۷۱۵ ) تولیدش آغاز شده و به خدمت گرفته شد. راه شناسایی این تفنگ بسیار راحت تر از ساير مدل های تفنگ M16 می باشد. تقریبا تمامی جزییات ظاهری این سلاح مشابه M16A2 می باشد با این تفاوت که سیستم نشانه روی آن مشابه نمونه به کار رفته در مدل M16A1 می باشد.
مایک فولس مستقیما به دستور آقای دوکایت ، سر مهندس پروژه آزمایشی کبرا شد. آقای Dan Sewel یکی از مهندسان پروژه ۲۰۹ و طراح کاکپیت کبرا می گوید : یک افسر ناظر ارتش همیشه در شرکت بل حضور داشت اما پروژه کاملا مخفی و دور از چشم همه پیگیری شد.
مرحله ساخت مدل ۲۰۹ در آشیانه ای با دیوارهای ۱۶ اینچی در بخش انتهایی کارخانه بل آغاز گشت. رییس شرکت، آقای دوکایت هر روز بر روند انجام پروژه نظارت داشت و ارتش هیچگاه خبردار نشد که مهندسان شرکت بل به رهبری آقای فولس در حال خلق اولین هلیکوپتر تهاجمی تاریخ هوانوردی هستند.
کاربین CQBR طراحی شد تا در کنار M4/M4A1 Carbine در نیرو های عملیات ویژه ایالات متحده خدمت کند. لوله ۲۶۰ میلیمتری ( ۱۰.۳ اینچی )ما را یاد نمونه های قدیمی کلت کماندو می اندازد که دیگر در خدمت ارتش نمی باشند و از رده خارج شده اند.
سابقه طراحی CQBR (مخفف Close Quarter Battle Receiver ) به اواخر دهه ۱۹۹۰ میلادی بازمی گردد زمانی که نیروهای عملیات ویژه ارتش آمریکا به نسخه کوچکتری از M4A1 برای عملیات در محیطهای شهری یا فشرده نیاز پیدا کردند.
در سال ۲۰۰۰ اولین نمونه CQBR وارد خدمت نیروهای عملیات ویژه تحت نام MK18 Mod 0 گردید. این اسلحه در دسته بندی ها در جایی بین کاربین ها و مسلسل های دستی ( SMG ها ) قرار می گیرد. ابعاد آن در اندازه مسلسل دستی بوده ولی مهماتی که شلیک می کند ، مهمات اسلحه تهاجمی می باشد(۵.۵۶ میلیمتری)
علت های شکست آمریکا در ویتنام
روایت های مختلفی درباره عملیات نظامی شکست ایالات متحده و متحدانش در ویتنام وجود دارد که بسیاری از آن ها غیر واقعی و پروپاگندایی بیش نیستند. در این رشته توییت به بررسی این دلایل می پردازم.
اشتباهات آمریکا به دو قسمت سیاسی و نظامی تقسیم بندی می شود. اشتباهاتی که در صورت انجام نگرفتن می توانست شرایط را در ویتنام دگرگون سازد.
هوچی مین ، رهبر ویتنام شمالی سابقه فعالیت های سیاسی و نظامی داشت و از زمان جنگ جهانی دوم فعال بود. در زمان جنگ جهانی دوم وی مامور OSS یا دفتر سرویس های استراتژیک بود که قبل از تشکیل سازمان سیا ، اصلی ترین سرویس اطلاعاتی آمریکا محسوب می شد.
عملیات صاعقه ( عنتبه ) : چگونه نیروهای عملیات ویژه اسراییل ناممکن ها را ممکن کردند ؟
نگاهی به یکی از عجیب ترین و پیچیده ترین عملیات های نجات گروگان تاریخ #Operation_Thunderbolt#Operation_Entebbe
ماجرا زمانی شروع شد که در تاریخ ۲۷ ژوئن ۱۹۷۶ پرواز شماره ۱۳۹ هواپیمای مسافربری ایرفرانس با رجیستر F-BVGG با ۲۴۶ سرنشین از مقصد تل آویو به شهر آتن در یونان پرواز کرد تا ۵۸ سرنشین دیگر را نیز سوار کند که در بین آنها ۴ نفر از اعضای گروه هواپیماربا بوند.
در ساعت ۱۲:۳۰ بعد از ظهر هواپیما آتن را به مقصد پاریس ترک کرد که توسط هواپیمارباهای مسلح ربوده شد. هواپیما رباها ،دو فلسطینی عضو گروه مارکسیست تروریستی PFLP-EO و دو شهروند آلمانی به نامهای ویلفرید بوزه و بریجت کولمان عضو گروه تروریستی سلول های انقلابی بودند.
پروژه كاساندرا : نگاهی می کنیم به عملیاتی که قراربود پرده از روابط حزب الله و كارتل های مواد مخدر آمریکای جنوبی بردارد اما به دستور شخص باراک اوباما رییس جمهور وقت آمریکا این عملیات موقف شد ...
این پروژه در سال ۲۰۰۸ با مشارکت آژانس مبارزه با مواد مخدر ( DEA ) و آژانس های اطلاعاتی ایالات متحده برای شناسایی و جلوگیری از درآمدهای سازمان حزب الله لبنان از قاچاق مواد مخدر آغاز گشت.
حزب الله لبنان مانند دیگر گروه های شبه نظامی ، نیاز اساسی به تامین نیازهای مالی اش داشت ، جمهوری اسلامی ایران به عنوان بزرگترین حامی مالی اش در آن زمان درگیر مشکلات مالی پیش آمده از تحریم ها بود.